O πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς προτείνει την πληρωμή ενός μικρού ποσού από το σύνολο των δανειοληπτών, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι η άρση των πλειστηριασμών δεν συμφέρει τις τράπεζες.
Κάθετα αντίθετος στην άρση των πλειστηριασμών για ακίνητα που χρησιμοποιούνται ως α’ κατοικία εμφανίστηκε ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Μιχάλης Σάλλας. Αντίθετα, ο κ. Σάλλας προτείνει την πληρωμή ενός μικρού ποσού από το σύνολο των δανειοληπτών, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι η άρση των πλειστηριασμών δεν συμφέρει τις τράπεζες.
Αναλυτικά, απαντώντας σε ερώτηση για το αν είναι αντίθετος με την άρση των πλειστηριασμών, τόνισε πως διαφωνεί «για οικονομικούς αλλά και για κοινωνικούς λόγους. Η έναρξη διαδικασίας πλειστηριασμών στην α’ κατοικία καταλήγει να είναι σε βάρος των τραπεζών. Η συμβολική καταβολή όμως ενός μικρού ποσού όπως είπα που μπορεί να γίνεται με παρακράτηση από μισθό, σύνταξη, επίδομα κλπ. είναι δίκαιη και αντικειμενική. Είμαι απόλυτα αντίθετος να στερηθούν τα σπίτια τους βιοπαλαιστές, μικροσυνταξιούχοι και άνεργοι και να επωμισθούν ένα τέτοιο βάρος, ηθικό και οικονομικό, οι τράπεζες».
Προσέθεσε μάλιστα ότι «γίνεται πολύς λόγος και για το ύψος των αξιών των κατοικιών αν είναι στις 120.000 ή στις 250.000 ευρώ που θα πρέπει να απαλλάσσονται από πλειστηριασμούς. Το σημερινό ύψος κάθε δανείου αυτής της κατηγορίας είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία κάτω από 100.000 ευρώ, ανεξάρτητα από την αξία του σπιτιού ή του αρχικού ύψους του δανείου. Πιστεύω πως το όριο που είχε υιοθετηθεί στο παρελθόν, ως αξία σπιτιού, δεν έχει νόημα ν’αλλάξει, πρέπει να παραμείνει το ίδιο».
Αντί της άρσης των πλειστηριασμών και προκειμένου να μην υπάρξει πλήρης ασυδοσία, ο κ. Σάλλας προτείνει «όσο διαρκεί η κρίση, ακόμα και αυτοί που έχουν εισοδήματα κάτω από ένα ορισμένο ύψος, να πληρώνουν κάτι μικρό και συμβολικό, πάντοτε μιλώντας για την α’ κατοικία. Ας πούμε 1,2% επί του υπολοίπου του δανείου μπορεί να καταβάλλεται για να υπάρχει δίκαιη αντιμετώπιση έναντι εκείνων που νοικιάζουν σπίτια από ιδιώτες και βρίσκονται ενδεχομένως στην ίδια ή χειρότερη εισοδηματική ή περιουσιακή κατάσταση. Έτσι αν το υπόλοιπο δανείου κάποιου σήμερα είναι ας πούμε 100.000 ευρώ, ποσό που είναι πάνω από τον μέσο όρο δανείου των δανειοληπτών α’ κατοικίας, θα επιβαρύνεται το πολύ με 1.200 ευρώ το χρόνο ή με 100 ευρώ το μήνα, υποκαθιστώντας το όποιο επιτόκιο, με παράλληλη αναστολή των δόσεων του κεφαλαίου».
Όπως εξηγεί, με την πρόταση αυτή θα αποκατασταθεί μίας μορφής κοινωνική δικαιοσύνη, έναντι όσων δεν έχουν κατοικία και πληρώνουν ενοίκιο, καθώς επίσης και έναντι των συνεπών δανειοληπτών, που αισθάνονται ιδιαίτερα αδικημένοι.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Σάλλα, η άρση των πλειστηριασμών δεν συμφέρει ούτε τις ίδιες τις τράπεζες. «Οι τράπεζες θα έχουν εξαιρετικά υψηλό κόστος εφαρμόζοντας τη διαδικασία των πλειστηριασμών και μάλιστα στις σημερινές πολύ χαμηλές τιμές των ακινήτων. Πέραν του γεγονότος ότι αυτό αποτελεί μία μεγάλη κοινωνική αδικία προκαλεί και ζημία στις τράπεζες. Αν όλα αυτά τα δεκάδες χιλιάδες ακίνητα περιέλθουν στις τράπεζες, θα εκμηδενιστεί η αξία τους. Κόστη συντήρησης, φύλαξης κλπ.»
Αντίθετα, θεωρεί ότι η επιμονή των θεσμών έγκειται στην επιδίωξή τους για περιορισμό του «ηθικού κινδύνου» (moral hazard). Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση, τα στεγαστικά δάνεια έχουν το μικρότερο πρόβλημα.
Τέλος, ο κ. Σάλλας εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος αναφορικά με την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Πειραιώς. Όπως δήλωσε, «η Τράπεζα Πειραιώς, εδώ και αρκετές εβδομάδες έχει ξεκινήσει επικοινωνία με σημαντικό αριθμό διεθνών θεσμικών επενδυτών, οι οποίοι έχουν αξιολογήσει σε βάθος τη χρηματοοικονομική θέση της τράπεζας και τις προοπτικές της. Όπως διαπιστώνεται από τη Διοίκηση της Τράπεζας, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον από πολλούς ξένους θεσμικούς επενδυτές για την συμμετοχή τους στην επικείμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.
Με δεδομένο το ισχυρό αυτό ενδιαφέρον υπάρχει βάσιμη αισιοδοξία ότι θα υπερκαλυφθεί η απαιτούμενη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, στις όποιες κεφαλαιακές ανάγκες προκύψουν με βάση το βασικό σενάριο του stress test».
Αναλυτικά, απαντώντας σε ερώτηση για το αν είναι αντίθετος με την άρση των πλειστηριασμών, τόνισε πως διαφωνεί «για οικονομικούς αλλά και για κοινωνικούς λόγους. Η έναρξη διαδικασίας πλειστηριασμών στην α’ κατοικία καταλήγει να είναι σε βάρος των τραπεζών. Η συμβολική καταβολή όμως ενός μικρού ποσού όπως είπα που μπορεί να γίνεται με παρακράτηση από μισθό, σύνταξη, επίδομα κλπ. είναι δίκαιη και αντικειμενική. Είμαι απόλυτα αντίθετος να στερηθούν τα σπίτια τους βιοπαλαιστές, μικροσυνταξιούχοι και άνεργοι και να επωμισθούν ένα τέτοιο βάρος, ηθικό και οικονομικό, οι τράπεζες».
Προσέθεσε μάλιστα ότι «γίνεται πολύς λόγος και για το ύψος των αξιών των κατοικιών αν είναι στις 120.000 ή στις 250.000 ευρώ που θα πρέπει να απαλλάσσονται από πλειστηριασμούς. Το σημερινό ύψος κάθε δανείου αυτής της κατηγορίας είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία κάτω από 100.000 ευρώ, ανεξάρτητα από την αξία του σπιτιού ή του αρχικού ύψους του δανείου. Πιστεύω πως το όριο που είχε υιοθετηθεί στο παρελθόν, ως αξία σπιτιού, δεν έχει νόημα ν’αλλάξει, πρέπει να παραμείνει το ίδιο».
Αντί της άρσης των πλειστηριασμών και προκειμένου να μην υπάρξει πλήρης ασυδοσία, ο κ. Σάλλας προτείνει «όσο διαρκεί η κρίση, ακόμα και αυτοί που έχουν εισοδήματα κάτω από ένα ορισμένο ύψος, να πληρώνουν κάτι μικρό και συμβολικό, πάντοτε μιλώντας για την α’ κατοικία. Ας πούμε 1,2% επί του υπολοίπου του δανείου μπορεί να καταβάλλεται για να υπάρχει δίκαιη αντιμετώπιση έναντι εκείνων που νοικιάζουν σπίτια από ιδιώτες και βρίσκονται ενδεχομένως στην ίδια ή χειρότερη εισοδηματική ή περιουσιακή κατάσταση. Έτσι αν το υπόλοιπο δανείου κάποιου σήμερα είναι ας πούμε 100.000 ευρώ, ποσό που είναι πάνω από τον μέσο όρο δανείου των δανειοληπτών α’ κατοικίας, θα επιβαρύνεται το πολύ με 1.200 ευρώ το χρόνο ή με 100 ευρώ το μήνα, υποκαθιστώντας το όποιο επιτόκιο, με παράλληλη αναστολή των δόσεων του κεφαλαίου».
Όπως εξηγεί, με την πρόταση αυτή θα αποκατασταθεί μίας μορφής κοινωνική δικαιοσύνη, έναντι όσων δεν έχουν κατοικία και πληρώνουν ενοίκιο, καθώς επίσης και έναντι των συνεπών δανειοληπτών, που αισθάνονται ιδιαίτερα αδικημένοι.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Σάλλα, η άρση των πλειστηριασμών δεν συμφέρει ούτε τις ίδιες τις τράπεζες. «Οι τράπεζες θα έχουν εξαιρετικά υψηλό κόστος εφαρμόζοντας τη διαδικασία των πλειστηριασμών και μάλιστα στις σημερινές πολύ χαμηλές τιμές των ακινήτων. Πέραν του γεγονότος ότι αυτό αποτελεί μία μεγάλη κοινωνική αδικία προκαλεί και ζημία στις τράπεζες. Αν όλα αυτά τα δεκάδες χιλιάδες ακίνητα περιέλθουν στις τράπεζες, θα εκμηδενιστεί η αξία τους. Κόστη συντήρησης, φύλαξης κλπ.»
Αντίθετα, θεωρεί ότι η επιμονή των θεσμών έγκειται στην επιδίωξή τους για περιορισμό του «ηθικού κινδύνου» (moral hazard). Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση, τα στεγαστικά δάνεια έχουν το μικρότερο πρόβλημα.
Τέλος, ο κ. Σάλλας εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος αναφορικά με την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Πειραιώς. Όπως δήλωσε, «η Τράπεζα Πειραιώς, εδώ και αρκετές εβδομάδες έχει ξεκινήσει επικοινωνία με σημαντικό αριθμό διεθνών θεσμικών επενδυτών, οι οποίοι έχουν αξιολογήσει σε βάθος τη χρηματοοικονομική θέση της τράπεζας και τις προοπτικές της. Όπως διαπιστώνεται από τη Διοίκηση της Τράπεζας, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον από πολλούς ξένους θεσμικούς επενδυτές για την συμμετοχή τους στην επικείμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.
Με δεδομένο το ισχυρό αυτό ενδιαφέρον υπάρχει βάσιμη αισιοδοξία ότι θα υπερκαλυφθεί η απαιτούμενη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, στις όποιες κεφαλαιακές ανάγκες προκύψουν με βάση το βασικό σενάριο του stress test».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου