Ανοικτή Επιστολή - "Γνωστοποίηση" Ιωάννη Ξύκη του Κων/νου,
ομογενούς από Καστανιά Ναυπακτίας,
κατοίκου Νέας Υόρκης Η.Π.Α. ή Ναυπάκτου (Μεναίχμου 1).
ΠΡΟΣ
τους συμπατριώτες μου Ναυπακτίους
καθώς και κάθε τρίτο ενδιαφερόμενο.
Με λύπη μου θεώρησα χρήσιμο και σκόπιμο να λύσω μια πολυετή εκούσια σιωπή και να απευθυνθώ με λόγια αληθινά, ειλικρινή, αλλά κυρίως από καρδιάς προς τους συμπατριώτες μου και να τους γνωρίσω άγνωστα σε όλους γεγονότα και συμβάντα.
Α. Θα ήθελα να ξεκινήσω με μία σύντομη αναδρομή, η οποία θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για να γίνει αντιληπτή η πορεία των γεγονότων που συνέβησαν, καθώς και η κορύφωσή τους.
Το 1959 ακολουθώντας το μεταναστευτικό ρεύμα που ερήμωσε στην κυριολεξία τα χωριά μας έφθασα στην Αμερική, με την πολυμελή οικογένειά μου, υποχρεωμένος να καταβάλλω κάθε προσπάθεια και να εξαντλήσω όλα τα περιθώρια της αντοχής μου για να επιβιώσω εγώ και η οικογένειά μου.
Με τη βοήθεια του Θεού, με σκληρούς αγώνες και προσπάθειες και με το πέρασμα του χρόνου, απέκτησα, πάντα με θεμιτά μέσα, μία σημαντική περιουσία.
B. Μέσα σ' αυτά τα 45 χρόνια της ξενιτειάς δεν ξέχασα την πατρίδα μου και τον συνάνθρωπο που είχε ανάγκη.
Θέλοντας όμως να βοηθήσω ουσιαστικά και αποτελεσματικά την πατρίδα μου και τους ανήμπορους συμπατριώτες μου, συνέβαλα στην ανάπτυξη και την αξιοποίηση της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Καστανιάς. Πέραν αυτού, μετά από συζητήσεις με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεο, αποφάσισα να πραγματοποιήσω μία επιθυμία μου μόνιμη, διακαή και ανυστερόβουλη, προσφέροντας στη Ναυπακτία ένα έργο που θα ανακούφιζε τους μοναχικούς, ανήμπορους, αβοήθητους αλλά και «παραπεταμένους» ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, με την ανέγερση Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων Ατόμων (Μ.Ο.Φ.Η). Για το σκοπό αυτό παραχωρήθηκε μία έκταση εμβαδού περίπου 10 στρεμμάτων, τμήμα συνολικής έκτασης 28 στρεμμάτων, που ανήκε στο Ίδρυμα «Καπουρδέλη», κείμενη στην Παλαιοπαναγιά Ναυπάκτου και είχε παραχωρηθεί με διαθήκη το έτος 1938 ελάχιστης και μηδαμινής αξίας κατά το χρόνο εκείνο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από το έτος 1938 και για ολόκληρα εξήντα πέντε (65) χρόνια ουδόλως είχε αξιοποιηθεί το ακίνητο αυτό με άμεσο κίνδυνο να ακυρωθεί η παραχώρηση από τους κληρονόμους του αφού δεν χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό που παραχωρήθηκε ή για παρεμφερή τουλάχιστον σκοπό.
Γ. Ανέλαβα τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης του κτηρίου με τη δωρεά 200.000.000 δρχ. υπό τον όρο ότι μέχρι του ποσού της δωρεάς, η κατασκευή του έργου θα γίνει δια αυτεπιστασίας μου, προκειμένου να αποπερατωθεί σύντομα, σε περίπτωση δε που δε γίνει έναρξη εργασιών εντός ευλόγου χρόνου να μου επιστραφεί το ποσό της δωρεάς.
Μέχρι της ενάρξεως των εργασιών μετά την υπ' αριθμόν 53/2001 άδεια ανοικοδόμησης του Γραφείου Πολεοδομίας Ναυπάκτου είχαν προηγηθεί τα εξής, τα οποία θεωρώ σημαντικό να αναφέρω:
1) Με το από 13-12-1940 Β. Διάταγμα (ΦΕΚ 44ΙΑ) εγκρίθηκε το καταστατικό διοίκησης του δια της διαθήκης Γεωργίου Καπουρδέλη συσταθέντος ιδρύματος υπό την επωνυμία «ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ». Έκτοτε και μέχρι του έτους 1993 ΟΥΔΕΜΙΑ πράξη ή ενέργεια έγινε προς αξιοποίηση του συσταθέντος Ιδρύματος.
Το έτος 1993 μετά από 55 (πενήντα πέντε) ολόκληρα χρόνια, η πρώτη ενέργεια που έγινε ήταν η αίτηση για ορισμό Προσωρινής Διοίκησης από το Μονομελές Πρωτοδικείο Μεσολογγίου, εκδοθείσης της υπ’ αριθμόν 93/1994 απόφασής του που έκανε δεκτή την αίτηση και διόρισε προσωρινή διοίκηση.
Εν συνεχεία, επειδή κρίθηκε ότι ο σκοπός του Ιδρύματος ήταν αδύνατον να επιτευχθεί, κατατέθηκε αίτηση προς το Εφετείο Αθηνών με σκοπό την έγκριση της αλλαγής του σκοπού του δωρητή, το οποίο με την υπ' αριθμόν 6579/98 απόφασή του χορήγησε τη σχετική έγκριση, κρίνοντας ότι επωφελέστερος τρόπος για αξιοποίηση της περιουσίας του Ιδρύματος «ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ» αποτελεί η ανέγερση και λειτουργία Μ.Ο.Φ.Η. σε έκταση 10 στρεμμάτων (10 στρ.) από τα 28 στρέμματα που έχει το Ίδρυμα.
Είχα τονίσει και είχα αξιώσει ότι απαραίτητη προϋπόθεση για τη δωρεά μου θα ήταν η ανέγερση μόνο Μ.Ο.Φ.Η. το οποίο να έφερε το όνομά μου σε αιώνια ανάμνηση της ελάχιστης προσφοράς μου στους ηλικιωμένους γιατί θεωρούσα και θεωρώ ότι η φροντίδα των ηλικιωμένων είναι η σοβαρότερη μέριμνα και πρόνοια που θα πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος αλλά και η ελληνική κοινωνία γενικότερα εκφρασμένη τόσο από τη Διοίκησή της όσο και από θεσμικά όργανα που έχουν επιφορτισθεί με το έργο της πρόνοιας, της Υγείας κ.λπ., στην πατρίδα μας.
Είχα θέσει ως απαραίτητη προϋπόθεση τα παραπάνω, η παραβίαση των οποίων θα σήμαινε αυτόματα ενέργεια αντίθετη προς τη βούλησή μου και το σκοπό της δωρεάς μου. Άλλωστε, η ανέγερση Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων αποτελούσε και αίτημα του Υπουργείου Υγείας Πρόνοιας, όπως εκφράστηκε με το υπ' αριθμόν 4793/18-12-95 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα Πρόνοιας αφού ληφθούν υπόψη οι ανάγκες της περιοχής Ναυπακτίας και του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, μάλιστα ανέλαβε την υποχρέωση να εντάξει τη δαπάνη ανέγερσης Μ.Ο.Φ.Η., καθώς και του εξοπλισμού της στο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το Ίδρυμα να αναλάβει τα λειτουργικά έξοδα αυτής. Δυστυχώς ουδεμία υπόσχεση τηρήθηκε αφού όπως αποδείχτηκε δεν υπήρχε σοβαρή πρόθεση από το Υπουργείο Πρόνοιας κατ' εκείνη την εποχή να αντιμετωπίσει ένα τόσο σοβαρό και ευαίσθητο πρόβλημα. (Στην περιοχή της Ναυπάκτου υπάρχουν σήμερα γνωστά 150 τουλάχιστον ηλικιωμένα άτομα για τα οποία δεν υπάρχει καμία πρόνοια) αφού επί τέσσερα (4) συνεχή χρόνια η μία υπόσχεση μετά την άλλη διαψευδόταν. Με τα δεδομένα αυτά και κατόπιν της προτροπής του Μητροπολίτη κ. Ιεροθέου προχώρησα στη δωρεά και την ανάληψη της υποχρέωσης της ανέγερσης του κτηρίου της Μ.Ο.Φ.Η στην Παλαιοπαναγιά Ναυπάκτου. Ο Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος ανέλαβε την υποχρέωση ως Πρόεδρος του ιδρύματος σε Ξύκειο Ιδρυμα ή «Ιδρυμα Μ.Ο.Φ.Η. Ιωάννου Ξύκη».
Η υποχρέωση ήταν δεσμευτική και καταλυτική για μένα αφού αποτελούσε μία από τις προϋποθέσεις της δωρεάς μου. Τελικώς με το από 5-3-2003 Π. Διάταγμα που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (τ. Β 293/12-3-03) άλλαξε η αρχική επωνυμία και έγινε «Μ.Ο.Φ.Η. Γεωργίου Καπουρδέλη Ιωάννου Ξύκη» με σφραγίδα η οποία θα έχει σε κύκλο τις λέξεις «Ίδρυμα Μ.Ο.Φ.Η. - Γεωργίου Καπουρδέλη - Ιωάννου Ξύκη», με σκοπό αποκλειστικά τη δημιουργία της μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων ατόμων.
2) Από τη στιγμή αυτή αρχίζουν οι πρώτοι κραδασμοί και τα πρώτα ρήγματα όσον αφορά τη στάση μου απέναντι στο υπό ανέγερση κτήριο για το οποίο ήμουν διατεθειμένος να διαθέσω το άπαν της περιουσίας μου στερούμενος ακόμα και του τελευταίου περιουσιακού μου στοιχείου. Η προσφορά μου δεν εκτιμήθηκε δεόντως αλλά ούτε και οι εντολές μου (ή επιθυμίες καλύτερα) έγιναν σεβαστές και το έργο της ανέγερσης συνεχιζόταν με τρόπο μη ορθολογιστικό και αντίθετο προς τις οδηγίες μου (Σημειωτέον ότι είχε επιτραπεί) η δι' αυτεπιστασίας ανέγερση του κτηρίου, δηλαδή με δικές μου δαπάνες μηχανικούς της επιλογής μου τηρώντας τις διατάξεις για την ανέγερση ιδιωτικών κτηρίων και όχι δημοσίων που θα σήμαινε απώλεια πολύτιμου χρόνου).
Η μη εκτίμηση της προσφοράς μου και η μη τήρηση των οδηγιών μου αποδεικνύεται από σειρά εγγράφων αλλά και ενεργειών (ή παραλείψεων) από τις οποίες σταχυολογώ ορισμένες μόνο απαριθμώντας τις ενδεικτικά και εντελώς επιγραμματικά, ήτοι:
α) ΟΥΔΕΠΟΤΕ από το 2003 βρέθηκε χρόνος για να κατασκευαστεί η σφραγίδα που επιβάλλει το πιο πάνω Προεδρικό Διάταγμα και η οποία περιλαμβάνει και το όνομά μου, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να μου αποστέλλονται έγγραφα, να υπογράφονται δημόσια έγγραφα με σφραγίδα η οποία αναγράφει «ΙΔΡΥΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΠΟΥΡΔΕΛΗ».
Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει από την ενέργεια αυτή είναι ότι όχι μόνο δεν έγινε σεβαστή η επιθυμία μου (τη δαπάνη των πέντε (5) ευρώ που απαιτείτο για την κατασκευή της σφραγίδας την είχα αναλάβει εγώ) αλλά ούτε και οι Νόμοι του Κράτους, ιδίως το Προεδρικό Διάταγμα αλλά και οι διατάξεις των νόμων για τη νομιμοποίηση και εκπροσώπηση των νομικών προσώπων με άμεση συνέπεια να είναι ακυρωτέες όλες οι πράξεις διαχείρισης που έγιναν μέχρι σήμερα, βάζοντας σε κίνδυνο ένα τεράστιο έργο (Σχετικά έγγραφα από 13-6-06, από 18-7-06 κ.λπ.).
β) Μέχρι το Μάρτιο του 2003, οι εργασίες στο κτήριο γίνονταν επ' ονόματι του ιδρύματος Γεωργίου Καπουρδέλη που διοικείτο από το Συμβούλιο που είχε ορισθεί κατά τους όρους της διαθήκης του Γ. Καπουρδέλη. Σε όλο αυτό όμως το διάστημα εγώ είχα διαθέσει τεράστια ποσά (και από το 2004 έως τον Αύγουστο του έτους 2005 απέστειλλα στο Ίδρυμα 20.000 δολάρια το μήνα). Οι καταβολές αυτές όμως γίνονταν κατά παράτυπο και οιονεί παράνομο τρόπο αφού ενώ την αυτεπιστασία τη είχα εγώ, φερόταν ένα τρίτο νομικό πρόσωπο που είχε παύσει να έχει δικαιώματα, αρμοδιότητα και νομιμοποίηση προς ενέργεια πράξεων, ιδίως διαχειριστικών αλλά και τακτοποίηση υποχρεώσεων προς διαφόρους ασφαλιστικούς φορείς (ΙΚΑ, κ.λπ.) αλλά και προς το Ελληνικό Δημόσιο (ΔΟΥ κ.λπ.).
γ) Όπως προανέφερα η επιθυμία μου, αλλά και ο όρος που έθεσα με τη δωρεά μου ήταν η ανέγερση κτιρίου μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων. Τίποτα άλλο πλέον τούτου. Ουδεμία άλλη χρήση δεν επιθυμούσα να υπάρχει, το δε ίδρυμα που θα συστηνόταν να μην είχε κανέναν άλλο σκοπό πέραν της ίδρυσης και λειτουργίας ΜΟ.ΦΗ. Αυτό είχε συμφωνηθεί εγγράφως, προφορικώς και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. (Αλληλογραφία με Υπουργείο, Δημόσιες Υπηρεσίες κ.λπ.). Όμως παραβιάσθηκε και η βούληση και επιθυμία μου, αλλά και ο νόμος αφού όπως προκύπτει από το απόσπασμα του πρακτικού 1/2002 (Άραγε από το 1994 που ορίσθηκε η προσωρινή Διοίκηση γιατί συνεδρίασε για πρώτη φορά την 21-1-2002!) τροποποιούν τις διατάξεις του άρθρου 2 του αρχικού Ιδρύματος Γεωργίου Καπουρδέλη «ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ» ως εξής:
«ΕΠΩΝΥΜΙΑ - ΕΔΡΑ - ΣΦΡΑΓΙΣ - ΣΚΟΠΟΣ»
Άρθρο 2.
1. Το Ιδρυμα φέρει την επωνυμία «ΜΟΦΗ ΚΑΙ ΑΜΕΑ - ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΠΟΥΡΔΕΛΗ-ΙΩΑΝΝΟΥ ΞΥΚΗ» έχει έδρα την πόλη της Ναυπάκτου και σφραγίδα εν κύκλω «ΙΔΡΥΜΑ Μ.Ο.Φ.Η ΚΑΙ Α.Μ.Ε.Α - ΓΕΩΡΠΟΥ ΚΑΠΟΥΡΔΕΛΗ- ΙΩΑΝΝΟΥ ΞΥΚΗ». Από τα παραπάνω προκύπτει η πλήρης έλλειψη σεβασμού προς την βούληση και επιθυμία μου, αφού δίχως καν να ενημερωθώ, δίχως να ζητηθεί καν η γνώμη μου, αλλά χωρίς να το ΕΠΙΘΥΜΩ προστέθηκε στο καταστατικό σκοπός ξένος προς την μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, ήτοι η δημιουργία στο ίδιο κτίριο που ανεγειρόταν με δικά μου χρήματα και μονάδας Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ)!!! Μάλιστα δεν προσδιοριζόταν σε τι θα συνίστατο η λειτουργία αυτής της Μονάδας ούτε και αν ήταν δυνατόν να συνυπάρξουν ασθενείς και ανήμποροι ηλικιωμένοι με άτομα ειδικών αναγκών, για τα οποία δεν γινόταν καν κάποια διάκριση (Ειδικές ανάγκες λόγω κινητικής αναπηρίας, νοητικής στέρησης ή συνδρόμου DOWN?) .Τεράστιο το λάθος, τεράστια η στενοχώρια μου, την οποία όμως ξεπέρασα προ του μεγάλου στόχου που είχα τάξει να εκπληρώσω για την ιδιαιτέρα πατρίδα μου, την Ναυπακτία.
δ) Η και δι’ αυτεπιστασίας εκτέλεση του έργου της ανέγερσης του κτηρίου σήμαινε ότι μπορούσε να επιβλέπει το έργο της επιλογής μου, ακολουθώντας τις διατάξεις περί «ιδιωτικών έργων», εκτελώντας δηλ. τις υποδείξεις και εντολές αυτού που κατασκευάζει το έργο. Η Διοικούσα Επιτροπή απεδέχθη την προσφορά του Πολιτικού Μηχανικού κ. Κολοβού μετέπειτα Δημάρχου Αντιρρίου για αφιλοκερδή επίβλεψη και εκτέλεση του έργου καθώς και την άνευ αμοιβής έκδοση της άδειας καταβαλλομένων μόνον των υποχρεωτικών εξόδων, φόρων κ.λ.π . Απεδέχθη επίσης αφιλοκερδή μηχανολογική μελέτη του Μηχανολόγου - Ηλεκτρολόγου κ. Λαγαρού.
Με τον κ. Κολοβό ήλθα σε συνεννόηση και του ζήτησα να λαμβάνει προσφορές για κάθε εργασία και κάθε στάδιο εργασιών, κάνοντας και πρόχειρες δημοσιεύσεις-προσκλήσεις στον Τύπο αναθέτοντας πρωτίστως τις εργασίες σε επαγγελματίες από τη Ναύπακτο. Ουδέποτε όμως τηρήθηκε η πιο πάνω συμφωνία, της επιθυμίας μου και του όρου που έθεσα μη γενομένου και πάλιν σεβαστού. Ο κ. Κολοβός ανέθετε απ' ευθείας τις εργασίες σε επαγγελματίες κατοίκους Αντιρρίου κατ' αποκλειστικότητα, δίχως να ενημερώνομαι για τυχόν προσφορές τρίτων παρά μόνον για τα χρήματα που θα έπρεπε να αποστείλω προς εξόφληση των εργασιών ή ως προκαταβολή για αγορά υλικών. Ζήτησα πλειστάκις να μου χορηγηθούν αναλυτικές καταστάσεις για το ύψος των δαπανών για κάθε εργασία με τις αντίστοιχες προσφορές και ουδέποτε τις παρέλαβα, παρά μόνον την 30-5-2006!!! πέντε (5) ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξη της κατασκευής του έργου, εμφανίσθηκε μία πρόχειρη μελέτη, η οποία αναφέρει κόστος κατασκευής συνολικά όλου του έργου, κατά προσέγγιση. Πέραν τούτου μη αρκεσθείς στην παράθεση τεχνικών χαρακτηριστικών κ.λπ. του έργου, με ΠΡΟΦΑΝΗ ΣΚΟΠΟ να με θίξει, να με μειώσει κατά εντελώς απαράδεκτο ανήθικο και ανίερο τρόπο (πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό με προσβάλλει) ειρωνεύθηκε την δωρεά μου και τα χρήματα που έχω καταβάλλει, αναγράφοντας σ' αυτό το φερόμενο ως έγγραφο προϋπολογισμού έργου (που άρχισε το 2001 και το συνέταξε την 30-5-06) επί λέξει, τα εξής: «Το ποσό των 266.538.000 δρχ. (Διακόσια εξήντα εξ εκατομμύρια, πεντακόσιες τριάντα οκτώ χιλιάδες δρχ. που δαπανήθηκε μέχρι σήμερα (30/5/06) για τις εργασίες που έχουν ήδη εκτελεσθεί (αντιπροσωπεύει την αγοραία αξία μιας μεζονέτας 200 τ.μ. στην Αθήνα) !!!
Η λίαν προσβλητική αυτή παρατήρηση δεν σπιλώνει μόνον την δική μου τιμή και αξιοπρέπεια , αλλά την τιμή όλων των ξενητεμένων που δουλεύοντας σκληρά ολόκληρη τη ζωή τους δεν ξεχνούν ποτέ να προσφέρουν (κι από το υστέρημά τους) στην πατρίδα τους και στην Ελλάδα. Γεννιέται βέβαια και το ερώτημα: Γιατί, από το 1938 που δωρήθηκε το οικόπεδο μέχρι το 2001 που ξεκίνησε το έργο με την δωρεά μου δεν βρέθηκε έστω και ένας να διαθέσει έστω και μία γκαρσονιέρα για να υλοποιηθεί η δωρεά;
Γιατί από το 2001 που ξεκίνησε το έργο και μέχρι σήμερα δεν έγινε ούτε μία δωρεά προς αυτό; Πού βρίσκονται όλοι εκείνοι οι δωρητές που ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης θεωρούσε βέβαιο ότι θα διαθέσουν τα ακίνητά τους για την εκπλήρωση των σκοπών του Μ.Ο.Φ.Η; Πού είναι οι χρηματικές δωρεές, οι δωρεές σε είδος (υλικά κ.λπ.);
Δεν αντιλαμβάνονται πια ότι αν δεν είχα τον διακαή πόθο να προσφέρω κάτι στην πατρίδα μου και στους ταλαίπωρους απόμαχους της ζωής, το οικόπεδο θα βρισκόταν ακόμα όπως ήταν το 1938; Λησμονήθηκαν τόσο γρήγορα τα λόγια του Σεβασμιωτάτου ότι «Ο Γιάννης Ξύκης είναι μεγάλος ευεργέτης της Ναυπάκτου συγκρινόμενος με τον αείμνηστο Παπαχαραλάμπους»; Λησμονήθηκαν οι γιορτές, οι λιβανωτοί και οι υποσχέσεις ενός τόσο μεγάλου έργου;
ε) Κατά μήνα Αύγουστο του 2005 ήλθα στην Ναύπακτο από την Αμερική και αναζήτησα την δαπάνη ενός ποσού ύψους 150.000 Ευρώ (50.000.000 δρχ. περίπου) το οποίο δεν αναγραφόταν σε καμμιά κατάσταση από αυτές που μου έστελνε η επιτροπή διαχείρισης του Ιδρύματος, όταν υπήρχε γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής, υπάλληλοι του Δήμου Ναυπάκτου, η οποία όμως παραιτήθηκε και ουδέποτε μέχρι σήμερα αντικαταστάθηκε. Η επιτροπή διαχείρισης με επισκέφθηκε στο σπίτι μου, παρουσιάζοντας τέσσερα (4) βιβλιάρια καταθέσεων προσπάθησε να αιτιολογήσει πού δαπανήθηκαν τα χρήματα, παρ' όλο που οι αναλήψεις από τους λογαριασμούς είχαν γίνει, με αποτέλεσμα να ενημερωθώ εσφαλμένα. Παρέδωσα τότε δύο επιταγές των 50.000 Ευρώ, προκειμένου να κλεισθεί το κτήριο με την τοποθέτηση πορτοπαραθύρων για να μην είναι εκτεθειμένα σε κακοήθη άτομα. Εν συνεχεία απεστάλη το ποσό των 15.000 Ευρώ για να ολοκληρωθεί και η αμμοκονία του κτιρίου.
Μετά ταύτα η επιτροπή διαχείρισης απέστειλε έγγραφο υπογεγραμμένο από τον Πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής, με το οποίο μου ανακοινώνεται ότι υπάρχει πρόβλημα με το Ι.Κ.Α, το οποίο λόγω επανεκτίμησης απαιτούσε χρήματα επί πλέον μαζί με προσαυξήσεις και ως εκ τούτου εκταμιεύονταν χρήματα από αυτά που εστάλησαν για τις εργασίες αμμοκονίας (τσιμεντόστρωση).
Στις 30-5-2006 απέστειλα έγγραφο στη Διοικούσα Επιτροπή με αίτημα την πλήρη ενημέρωσή μου, καθώς και αποδείξεις των χρημάτων που απέστειλα στο Ίδρυμα, αποκλειστικά και μόνον για Χρήση τους στις Η.Π.Α. προκειμένου να τύχω φορολογικής ελάφρυνσης. Ατυχώς όμως, η επιστολή μου, αντί να ικανοποιήσει την Διοικούσα Επιτροπή, ενόχλησε πάρα πολύ ιδίως τον Πρόεδρο αυτής, κατά τρόπο αδικαιολόγητο αφού ουδέποτε εξέφρασα την παραμικρή αμφιβολία ή υποψία για παράνομες πράξεις περιβάλλοντας με εμπιστοσύνη τα άτομα που εργάζονταν προς την κατεύθυνση αποπεράτωσης του έργου.Ένεκα της ενόχλησης αυτής, μετά από 4,5 (τέσσερα και μισό χρόνο) συνεδριάζει η Διοικούσα Επιτροπή (Πρακτικό No 1 την 21-1-02- Πρακτικό No 2 13/6/2006) για να απαντήσει επί της επιστολής μου. Στο κείμενο της επιστολής που μου απεστάλει για τις αποφάσεις που έλαβε η Διοικούσα Επιτροπή, θεώρησε σωστό και πρέπον ο Πρόεδρος αυτής να περιλάβει και μία παράγραφο με την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυριζόταν ότι η δωρεά μου δεν ήταν αυτής της έκτασης και αυτής της σπουδαιότητος όση ήταν η δωρεά του οικοπέδου του οποίου η αξία σύμφωνα με τα αντικειμενικά στοιχεία ανέρχεται στο ύψος του 1 (ενός) δισεκατομμυρίου και ότι το όνομά μου προστέθηκε στην επωνυμία του Ιδρύματος, αν και η δωρεά μου δεν ανταποκρίνεται σε όλη την έκταση του οικοπέδου του Ιδρύματος, αλλά μόνον στα παραχωρηθέντα 10 (Δέκα) στρέμματα και σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και θα υπάρξουν πολλοί που θα προσφέρουν στο Ίδρυμα και δεν είναι δυνατόν όλοι να ζητούν να προστεθεί το όνομά τους στην επωνυμία του Ιδρύματος. (Επ' αυτών θα απαντήσω σε άλλο σημείο της παρούσας, σεβόμενος την προσωπικότητα και την ιδιότητα του Μητροπολίτη κ. Ιεροθέου). Απόδειξη της ενόχλησης (αδικαιολόγητης) ήταν και η παραίτηση του επιβλέποντος Μηχανικού κ. Κολοβού, δια λόγους οι οποίοι κατά τη γνώμη μου, δεν αποτελούσαν εμπόδιο στην συνέχιση της επίβλεψης του.
Η παραίτηση έγινε αμέσως αποδεκτή, δίχως να καταθέσει στην επιτροπή έγγραφο πιστοποίησης των μέχρι τότε εργασιών που επέβλεπε, αλλά και δίχως να λάβω εγώ την παραμικρή απάντηση για τις μέχρι τώρα εργασίες. Περαιτέρω ενώ ο κ. Κολοβός ανέλαβε τις μελέτες και την επίβλεψη εντελώς δωρεάν, στις οικονομικές καταστάσεις φαίνεται να έχει καταβληθεί ποσό 5.000.000 δρχ. (15.286,93 Ευρώ) για μελέτες !!!
Υπάρχουν δύο οικονομικές καταστάσεις, στην μία από τις οποίες που μου απεστάλει στις στήλες 3 και 4 υπάρχουν αποκλίσεις της τάξης των 41.950 Ευρώ περίπου. Εκτός τούτου ΑΝΑΚΡΙΒΩΣ αναγράφεται στην κατάσταση Εσόδων - Εξόδων που μου χορηγήθηκε το 2006 μετά από την πιο πάνω επιστολή μου ότι έχω καταβάλλει 277.778 Ευρώ, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι έχω καταβάλλει 294.056 Ευρώ. Εξ' αυτού του λόγου δηλαδή υπάρχει και διαφορά 16.500 Ευρώ.
Περαιτέρω θα πρέπει να σημειωθεί και το εξής:
Στο έγγραφο του Σεβασμιωτάτου κ. Ιεροθέου αναφέρεται ότι οι πληρωμές γίνονται κατά τον εξής τρόπο: Ολοκληρώνονται οι εργασίες κάθε φάσης, πιστοποιείται η εκτέλεσή τους από τον κ. Κολοβό, εν συνεχεία ο ίδιος υπογράφει τη σχετική επιταγή και στο τέλος το μέλος της διαχειριστικής Επιτροπής κ. Κουταβάς Γεράσιμος αποδίδει τα οφειλόμενα σε εργολάβους, εργαζόμενους και στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Επίσης την 9 Αυγούστου 2006 μου απεστάλει και άλλο έγγραφο του Σεβασμιωτάτου με το οποίο μου γνωστοποιεί τα εξής:
«Τελευταία ανέθεσα σε Λογιστικό Γραφείο να κάνει έλεγχο της διαχειρίσεως και να την απεικονίσει σε ειδικές καταστάσεις. Το Γραφείο διεπίστωσε ότι υπήρξε καλή διαχείριση και απομένει να εκδοθούν τα υπόλοιπα παραστατικά (τιμολόγια) από τους εργολάβους για την τελική τακτοποίησή τους. ...Κάλεσα τους εργολάβους και τους τεχνίτες να εκδώσουν τα τιμολόγια για να τακτοποιηθούν όλες οι εκκρεμότητες.
Μερικοί από αυτούς μας είπαν ότι, όταν εκδώσουν τα τιμολόγια, με το πέρας των εργασιών τους, θα πρέπει το Ίδρυμα να πληρώσει και τον αναλογούντα ΦΠΑ που πρέπει να αποδοθεί στην Εφορία για τις εργασίες που εκτελέσθηκαν...
Έτσι με την έκδοση των τιμολογίων θα πρέπει να καταβληθεί και ο αναλογών ΦΠΑ που ανέρχεται στο ύψος των 67.814,69 Ευρώ. Επίσης, οφείλουμε 3.176,82 Ευρώ στο ΙΚΑ για εργασίες που έχουν γίνει και 6.000 Ευρώ στον κ. Αλ. Καζανά για τα τσιμέντα των δαπέδων....».
Προηγουμένως με άλλο έγγραφο που μου απεστάλει την 13-6-06 και στην παράγραφο 9 αυτού ρητά αναγράφει: « 9. Το Ίδρυμα κατέβαλε στους εργολάβους και τεχνίτες ποσά έναντι των εργασιών τους για να πληρώσουν κατά τακτά διαστήματα τους εργάτες και αναμένει τα τελικά τιμολόγια από τους εργολάβους για την τελική εκκαθάριση του λογαριασμού τους».
Επί του περιεχομένου των άνω εγγράφων θα πρέπει να παρατηρήσω τα εξής:
Η συμφωνία που είχα κάνει ήταν να αποπερατώνεται πλήρως και ολοσχερώς κάθε εργασία, να εξοφλούνται πλήρως οι εργολάβοι και τα Ασφαλιστικά Ταμεία και κατόπιν να συνέχιζε το επόμενο στάδιο εργασιών. Κάτι τέτοιο όμως, όπως αποδεικνύεται δεν τηρήθηκε (για άλλη μια φορά η βούλησή μου και οι οδηγίες μου τέθηκαν εκποδών) αφού δεν είναι δυνατόν να εκκρεμούν αποδείξεις και τιμολόγια από το έτος 2001 έως σήμερα. Επίσης, πώς πιστοποιείται καλή διαχείριση όταν δεν έχουν προσκομιστεί όλα τα τιμολόγια που εκκρεμούν από το έτος 2001; Για ποιο λόγο να κληθούν οι εργολάβοι να εκδώσουν τιμολόγια μετά την επιστολή μου από 30-5-06 και δεν το είχαν πράξει, όπως είχαν υποχρέωση από το 2001; Όλες οι προσφορές ήσαν με την προσθήκη ΦΠΑ. και εγώ έστελνα χρήματα με βάση αυτές. Πώς είναι δυνατόν να οφείλεται ΦΠΑ ύψους 28.000.000 δρχ. περίπου; (67.814,69 Ευρώ). Οι απορίες μου αυτές καθώς και τα ερωτήματά μου θέλω να δηλώσω ότι δεν έχουν την παραμικρή απόδοση μομφής ή υπόνοιας ή υποψίας για διάπραξη ατασθαλιών. Σέβομαι, εκτιμώ και υπολείπομαι όλους όσους ασχολήθηκαν με την διαχείριση των οικονομικών του Ιδρύματος.
Οι απορίες μου έχουν σχέση με το γεγονός ότι οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με τα οικονομικά δεν είχαν σχέση με το αντικείμενο, δεν είχαν εκείνες τις εξειδικευμένες γνώσεις που έχουν οι οικονομολόγοι και οι φοροτεχνικοί, με αποτέλεσμα να μην είναι αρκετές οι καλές προθέσεις και η διάθεση εθελοντικής προσφοράς. Ουδέποτε ζήτησα να μην πληρωθούν οι ειδικοί οικονομολόγοι-λογιστές, φοροτεχνικοί- που θα απασχολούνταν. Άλλωστε, η πληρωμή της αμοιβής τους ήταν δική μου υποχρέωση και με αφορούσε προσωπικά. Είναι βέβαιο ότι δεν θα είχαν προκύψει διαφορές στους λογαριασμούς, θα είχαν εκδοθεί κανονικά τα τιμολόγια, δεν θα υπήρχε ουδεμία οφειλή για ΦΠΑ και το κυριότερο δεν θα κινδύνευα να καταβάλλω πρόστιμα στην Εφορία για την μη έκδοση ή εκπρόθεσμη έκδοση τιμολογίων.
Τελειώνοντας θα ήθελα να απαντήσω στον Σεβασμιώτατο για τον ισχυρισμό του ότι η δωρεά μου δεν είναι και τόσο μεγάλη για να έχω την απαίτηση να προστεθεί το όνομά μου στην επωνυμία του Ιδρύματος, σε σχέση με την αξία του οικοπέδου που ανέρχεται σε 1 (ένα) δισεκατομμύριο δρχ. (2.935.000 Ευρώ), και ότι μάλλον χαριστικά προστέθηκε το όνομά μου, ότι έχει κάνει ένα τεράστιο λάθος αφού του διαφεύγει το γεγονός ότι η παραχώρηση του οικοπέδου των 10 στρεμμάτων δεν έγινε σε μένα αλλά στο ίδιο το Ίδρυμα, ότι δεν παραχωρήθηκε ολόκληρη η έκταση αλλά το 36% αυτής, άρα η αξία του είναι 300.000 Ευρώ, ότι όταν έγινε η δωρεά του Γ. Καπουρδέλη το έτος 1938 η έκταση αυτή είχε ασήμαντη αξία, όπως το γνωρίζουν όλοι οι παλαιότεροι Ναυπάκτιοι, ότι μέχρι το 2001 δεν είχε υπάρξει κανένα ενδιαφέρον για αξιοποίηση και ότι εγώ έκανα τη δωρεά αφαιρώντας το ποσό των 800.000 Ευρώ από τις οικονομίες μου που είναι προϊόν εργασίας σκληρής, αδιάκοπης και με συνθήκες δραματικές, πάσχοντας από σοβαρότατη νόσο, επί 65 συνεχόμενα χρόνια. Για τον λόγο αυτό έχει ιδιαίτερη αξία η δωρεά μου και δεν θα πρέπει να γίνεται αντικείμενο ειρωνικών σχολίων.
Επίσης θα πρέπει όλοι όσοι διαχειρίζονται ξένα χρήματα που διατίθενται για έναν μεγάλο και ιερό σκοπό να δέχονται με ευχαρίστηση τον έλεγχο, αν δεν τον προκαλούν οι ίδιοι. Μετά από όλα αυτά επειδή ουδεμία επιθυμία μου και οδηγία μου έγινε σεβαστή με αποτέλεσμα να κινδυνεύω να βρεθώ και εκτεθειμένος απέναντι στους Ελληνικούς Νόμους, επειδή δεν είμαι διατεθειμένος να γίνομαι αποδέκτης ειρωνικών σχολίων και κακόπιστων κριτικών για καλοπροαίρετες ενέργειές μου, επειδή η δωρεά μου των 800.000 Ευρώ (270.000.000 δρχ. περίπου) θεωρήθηκε μικρή, με αίσθημα ευθύνης, αλλά και στοιχειώδους προστασίας της αξιοπρέπειάς μου και της υπόληψής μου
ΔΗΛΩΝΩ
Ότι δεν είμαι πλέον διατεθειμένος να συνεχίσω τη δωρεά και την αποπεράτωση του κτιρίου Μ.Ο.Φ.Η. Εφ' όσον όπως ισχυρίζεται ο Σεβασμιώτατος κ. Ιερόθεος υπάρχουν αρκετοί για να προσφέρουν τα ακίνητά τους, ας συνεχίσουν αυτοί την αποπεράτωση του κτηρίου.
Ο καθένας μας θα πρέπει κάποια στιγμή να αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν, με ψυχραιμία και ειλικρινή διάθεση αυτοκριτικής.
Με κάθε τιμή
ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΥΚΗΣ
Δηλώνω επίσης και κάνω γνωστό στους κατοίκους της επαρχίας Ναυπάκτου ότι:
Επιθυμία μου είναι να ολοκληρώσω το «Ξύκειο - Καπορδέλειο» Ίδρυμα με δικές μου δαπάνες και να το παραδώσω στην Πολιτεία και ιδιαίτερα στο Δήμο Ναυπάκτου, εφ’ όσον ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ.Ιερόθεος και η επιτροπή του Ιδρύματος αδυνατούν να το ολοκληρώσουν.
Η επιθυμία μου αυτή είχε τεθεί στην επιτροπή από τον Ιανουάριο του 2007 αλλά όμως έως και σήμερα Ιανουάριος του έτους 2013 καμία απάντηση από την επιτροπή του Ιδρύματος, αλλά όμως διαπίστωσα σε πρόσφατη επίσκεψή μου στη γενέτειρά μου ότι το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί, λυπάμαι γιατί εμπιστεύθηκα έναν φιλόδοξο άνθρωπο και μάλιστα έναν Μητροπολίτη που μόνο παχιά λόγια ξέρει να λέει και από έργα μηδέν.
Επειδή όμως έχω την επιθυμία για άλλη μία φορά να δω το «Ξύκειο -Καπορδέλειο» ολοκληρωμένο.
Επιμένω και κάνω έκκληση στα μέλη της επιτροπής του Ιδρύματος κ. Δήμαρχο Ναυπάκτου, κ. Πρόεδρο Ομοσπονδίας Επαγγελμάτων και Βιοτεχνών Ελλάδος, κ. Διευθυντή Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος και αρχαιότερο Δικηγόρο Ναυπάκτου, όπως απαγκιστρωθούν από τις φιλοδοξίες του Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεου και ενεργήσετε για το καλό των συμπατριωτών μας και τους συνανθρώπους μας και γενικότερα για το καλό της περιοχής Ναυπάκτου, για το καλό των γεροντισσών - γερόντων που δεν έχουν πού να στεγαστούν, όπως συναινέσουν με την επιθυμία μου και υπόσχομαι ότι εντός ενός (1) χρόνου θα έχω ολοκληρώσει την αποπεράτωση του «Ξύκειου - Καπορδέλειου Ιδρύματος» και θα το παραδώσω στην Πολιτεία στον (Δήμο Ναυπάκτου) ο οποίος θα έχει και την επιμέλεια του Ιδρύματος.
Αγαπητή επιτροπή είστε τέσσερις είναι ένας, επιτέλους μπορείτε να επιβάλλετε την άποψή σας βλέποντας το γενικότερο καλό, το καλό των πολλών και όχι του ενός.Επιτέλους κάντε αυτό που επιθυμεί ο λαός της Ναυπάκτου και όχι αυτό που επιθυμεί ο Μητροπολίτης της Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, ο οποίος διχάζει τον λαό της Πόλης μας.
Με κάθε τιμή
ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΥΚΗΣ