Μάρτιος 2014
Με την ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ που περιγράφεται στο παρόν κείμενο μπορούσε ποτέ να προκόψει μια χώρα;
Γ.Β.
Αυτοέκδοση Γρηγόρη Γ. Βαρελά
Φλωρίνης 36, Θρακομακεδόνες
τηλ. & fax 210-2431485
http://varelas.wordpress.com
1η έκδοση (Ιανουάριος 2014) σε 1.400 αντίτυπα
2η έκδοση (Μάρτιος 2014) σε 1.100 αντίτυπα
- 3 -
ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΑ
Α. ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ
1. Στο Δημόσιο τομέα και στις Τράπεζες και Δ.Ε.Κ.Ο. (Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ κ.λπ.) επικρατούσαν ανέκαθεν έντονος κρατισμός, αναξιοκρατία, ασυδοσία και διαφθορά.
Οι Διοικήσεις των Τραπεζών και Δ.Ε.Κ.Ο. -Διοικητές, Υποδιοικητές και μέλη Διοικητικών Συμβουλίων- ήταν, κατά κανόνα, αποτυχόντες υποψήφιοι βουλευτές των Κυβερνώντων κομμάτων. Κύρια προσόντα τους, εκτός εξαιρέσεων, όπως και των βασικών στελεχών: Κομματισμός, λαϊκισμός, ντουντούκα - αφισοκόλληση και συνδικαλισμός.
Αντίθετα, π.χ. στη Γερμανία επικρατεί πάντα ο ιδιωτικός τομέας, με μικρό και αξιοκρατικά οργανωμένο δημόσιο τομέα. Τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων συνεδριάζουν στην Ελλάδα συνήθως μια φορά το μήνα. Στη Γερμανία έχουν γραφεία και εργάζονται κανονικά στις επιχειρήσεις, όπως και οι Διοικητές τους.
2. Στην Εθνική Τράπεζα, καθώς και στις άλλες Τράπεζες και Δ.Ε.Κ.Ο., σχεδόν όλες οι προσλήψεις ήταν πάντα ρουσφετολογικές. Σπάνια γίνονταν δημόσιοι διαγωνισμοί και μάλιστα για περιορισμένο αριθμό υπαλλήλων.
Όταν οι Σύλλογοι πέτυχαν να καταργήσουν τον εσωτερικό διαγωνισμό μονιμοποίησης, κυκλοφόρησαν Εγκύκλιοι Διοικητή, με σωρεία προαγωγών, λόγω αποτυχίας σε διαγωνισμούς»! Έτσι, μεταξύ άλλων, προάχθηκαν υπάλληλοι για εννέα αποτυχίες τους σε απλούς διαγωνισμούς!
Ομοίως, οι προαγωγές, τοποθετήσεις σε υπεύθυνες θέσεις, μεταθέσεις κ.λπ., δεν γίνονταν βάσει τυπικών και ουσιαστικών προσόντων, αλλά πάντα με κομματικά κριτήρια.
Οι Κανονισμοί Τραπεζών και Δ.Ε.Κ.Ο. εγκρίνονταν με Προεδρικά Διατάγματα και είχαν ισχύ νόμου. Συνακόλουθα, οι προσφυγές των υπαλλήλων, για παραλείψεις σε προαγωγές, δεν κρίνονταν από τον Άρειο Πάγο ως συμβατικές - εργατικές διαφορές, δηλαδή ως δικαίωμα των εργαζομένων, αλλά ως κατάχρηση δικαιώματος των Διοικητών. Κατά συνέπεια, πέρα άλλων (θέμα παραγραφής κ.λπ.), δεν επιδικάζονταν μισθοί, με τοκοδοσία από τότε που οφείλονταν, αλλά αποζημίωση, με τοκοδοσία από την κοινοποίηση της αγωγής.
Το χειρότερο δε, για να δικαιωθεί ο αδικούμενος υπάλληλος έπρεπε, κατά την ανωτέρω ερμηνεία του νόμου, να αποδείξει κατάδηλη υπεροχή προσόντων και κατάφωρη αδικία, πράγμα σχεδόν αδύνατο στην πράξη. Γι’ αυτό και οργίαζε η αυθαιρεσία και η ασυδοσία στις Τράπεζες και τις Δ.Ε.Κ.Ο.!
Στους εν λόγω Κανονισμούς προβλέπονταν προαγωγές κατ’ αρχαιότητα τα πρώτα χρόνια, εν συνεχεία δε κατ’ εκλογή στους ανώτερους βαθμούς και κατ’ απόλυτη εκλογή στους ανώτατους βαθμούς.
Στην πράξη, όμως, σχεδόν όλες οι προαγωγές στην υπαλληλική ιεραρχία γίνονταν κατ’ αρχαιότητα. Οι πανίσχυρες συνδικαλιστικές οργανώσεις είχαν επιβάλλει, πέρα από τις χαριστικές προσλήψεις τέκνων υπαλλήλων, την αρχαιότητα σε όλες τις προαγωγές, με βάση την Επετηρίδα, δηλαδή τα χρόνια υπηρεσίας των υπαλλήλων!
Μετά το 1981 μάλιστα συνέπεσαν, ως προς τον κομματικό προσανατολισμό τους, οι Διοικήσεις πολλών Τραπεζών - Δ.Ε.Κ.Ο. με εκείνες των συνδικαλιστών. Έτσι, π.χ. στην Εθνική Τράπεζα έγιναν σχεδόν όλοι «άριστοι» και οι προαγωγές κατ’ εκλογή και κατ’ απόλυτη εκλογή γίνονταν, επί πολλά χρόνια, από ολιγομελή κλαδική ομάδα, στον δεύτερο όροφο του Κεντρικού Καταστήματος, με επικεφαλής χαμηλόβαθμο υπάλληλο από την ορεινή Ναυπακτία! Αρνητικές ήταν και οι συνεχείς και έντονες παρεμβάσεις της Εκκλησίας, που ήταν ο κυριότερος μέτοχος της Ε.Τ.Ε. (Μητρόπολη Ιωαννίνων κ.ά.).
Έτσι, οι περισσότεροι από τους 10-12 Διευθυντές στη Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας ήταν απόφοιτοι Γυμνασίου! Ορισμένοι μάλιστα είχαν προσληφθεί ως κλητήρες και μαθήτευσαν σε νυκτερινό Γυμνάσιο! Αντίθετα, στη Γερμανία, όπου λειτουργούσαν περίπου 10.000 Τράπεζες, οι
υπάλληλοι κατατάσσονταν σε 12 μισθολογικές κλίμακες, με αμοιβές ίσες ή κατώτερες εκείνων στον ιδιωτικό τομέα.Όμως, οι Διευθυντές των Καταστημάτων και οι Υποδιευθυντές (ειδικοί στις επενδύσεις), ήταν σχεδόν πάντα πτυχιούχοι, κυρίως οικονομικών σχολών. Επιλέγονταν με αυστηρά κριτήρια από την αγορά, (μέσω ειδικών Γραφείων), και προσλαμβάνονταν με συμβάσεις εργασίας 3-5 ετών και πολύ υψηλές αμοιβές.
Η Deutsche Bank, π.χ., η μεγαλύτερη εμπορική Τράπεζα της Γερμανίας (με 70-80.000 υπαλλήλους), δημοσίευε αγγελίες στις εφημερίδες «ζητούνται Διευθυντές Καταστημάτων»! Κατά τον ίδιο τρόπο, μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις ζητούσαν Μέλη Διοικητικού Συμβουλίου!
3. Προσλήφθηκα στην Εθνική Τράπεζα, μετά από δημόσιο διαγωνισμό (πρώτος), σε ηλικία 28 ετών, με τραπεζική προϋπηρεσία στην αγγλική Ionian Bank Ltd, πτυχίο Α.Σ.Ο. & Ε.Ε. και ξένες γλώσσες.
Ακολούθησα την προαναφερθείσα βαθμολογική εξέλιξη, βάσει της Επετηρίδας. Το 1979 αποφάσισα να προσφύγω στη δικαιοσύνη και αναγνώρισα προαγωγές κατ’ εκλογή και κατ’ απόλυτη εκλογή σε ΠΕΝΤΕ βαθμούς, αναδρομικώς (1970 - 1978), ως «ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ» και λόγω «πολλαπλών και υπερτέρων προσόντων», «με αρτίαν κατάρτισιν και ειδίκευσιν εις πάντας τους τομείς δράσεως της εναγομένης, ήτις πλειστάκις τον χρησιμοποιεί και ως εκπρόσωπό της εις Επιτροπάς και Συμβούλια οικονομικής πολιτικής αυτής μετά του Κράτους»!
Η πρωτοφανής αυτή, στα τραπεζικά χρονικά, προσφυγή στελέχους εν ενεργεία στη δικαιοσύνη, θεωρήθηκε έγκλημα καθοσιώσεως!
Όμως, παρά τον μικρό βαθμό μου, εξακολούθησα να έχω την ευθύνη δύο και τριών ταυτόχρονα υπηρεσιακών μονάδων μελετών, επενδύσεων και ανάπτυξης, με γραφεία προώθησης επενδύσεων στο Παρίσι και τη Φρανκφούρτη, όπως και σωρεία άλλων πρόσθετων καθηκόντων υψηλών απαιτήσεων. Και τούτο, επειδή δεν υπήρχαν αντικαταστάτες μου με τα απαιτούμενα υπηρεσιακά προσόντα. Αλλά με παρέλειπαν συνεχώς στις προαγωγές!
Το 1984 εδέησε να με προαγάγουν σε Υποδιευθυντή και να μου αναθέσουν τη νεοσύστατη Διεύθυνση Επενδύσεων, στην οποία και υπάχθησαν όλες οι προβληματικές και οι θυγατρικές επιχειρήσεις της Τράπεζας.
Συνέταξα τον Κανονισμό της, που φέρει την υπογραφή μου, και άσκησα καθήκοντα Διευθυντή, επί επτάμηνο, με συμμετοχή στα Συμβούλια Διοίκησης της Τράπεζας κ.λπ.
Όταν όμως διαπίστωσα σοβαρές καταχρήσεις σε μεγάλη θυγατρική της Τραπέζης, έφερα το θέμα στη Διοίκηση και πήρα εντολή αντικατάστασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας, που ήταν όλοι τους κομματικά στελέχη.
Ως ανταμοιβή μου, πριν ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες διαδικασίες, μετατέθηκα στην προηγούμενη θέση μου στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών, ως Υποδιευθυντής!
Το 1987 παραιτήθηκα από την υπηρεσία, τρία χρόνια νωρίτερα του κανονικού, και προσέφυγα εκ νέου στη δικαιοσύνη.
Στον μεταξύ μας δικαστικό αγώνα, η Τράπεζα χρησιμοποίησε πρώην υφιστάμενό μου, (στέλεχος κλαδικής), ως μάρτυρά της. Προς ανταμοιβή του μάλιστα, του ανέθεσε εν συνεχεία την ανωτέρω Διεύθυνση Επενδύσεων! Αλλά, λίγα χρόνια μετά την συνταξιοδότησή του, σε ανταπόδοση ευγνωμοσύνης, καέληξε στη φυλακή για δύο χρόνια!! Θαυμάστε χρηστή διοίκηση!
Η δεύτερη αγωγή μου κρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, το Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (απόφαση αρ. 33/1999)!!! Αναγνωρίσθηκαν δικαστικώς οι κατάφωρες αδικίες εις βάρος μου και μου δόθηκαν αναδρομικώς οι δικαιούμενες προαγωγές σε Υποδιευθυντή (από πολύ προγενέστερη ημεροχρονολογία) και κανονικά εν συνεχεία σε Διευθυντή. Επίσης, μου επιδικάσθηκαν με ανατοκισμό οι αιτηθείσες μισθολογικές διαφορές, καθώς και χρηματική ικανοποίηση, λόγω προσβολής
προσωπικότητας για τέσσερις παραλείψεις δικαιούμενων προαγω-
γών!!
Το κυριότερο δε, λύθηκε ένα τεράστιο νομικό θέμα, που έχει ταλαιπωρήσει και διχάσει τη θεωρία και τη νομολογία των Ανώτατων Δικαστηρίων από την εισαγωγή του Α.Κ. το 1946.
Συνακόλουθα, οι Κανονισμοί των κρατικών Τραπεζών και των Δ.Ε.Κ.Ο. αντικαταστάθηκαν με Επιχειρησιακές Συμβάσεις Εργασίας. Έτσι, έπαψαν να ισχύουν οι αναχρονιστικοί Κανονισμοί τους, όπως αυτοί εφαρμόζονταν στην πράξη για τις προαγωγές, με βάση την επαίσχυντη Επετηρίδα!
Β. ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΑ
1. Το 1962 άρχισε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η συστηματική μελέτη της Ελληνικής Βιομηχανίας και Οικονομίας, σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, με σκοπό την προώθηση επενδύσεων.
Επί έξι χρόνια είχα αποκλειστική συνεργασία με περίπου 120 εμπειρογνώμονες, με ειδίκευση σε διάφορους κλάδους βιομηχανίας κ.λπ., ως Προϊστάμενος νέας, ανεξάρτητης Υπηρεσίας Μελέτης Κλάδων της Οικονομίας, που αναπτύχθηκε σε Τμήμα και Υποδιεύθυνση.
Τους επέλεγε το Ινστιτούτο Επιστημονικής Οργάνωσης Επιχειρήσεων, που υπαγόταν στο Πολυτεχνείο Ζυρίχης, από διάφορες χώρες.
Τα αποτελέσματα αυτών των τεχνικοοικονομικών μελετών ήταν απογοητευτικά. Π.χ. Για τον κλάδο οικιακών συσκευών (ψυγεία, κουζίνες, πλυντήρια κ.λπ.): Κόστος διάθεσης 100. Τιμή πώλησης 90. Τιμή εισαγωγής στον Πειραιά 40-50! Προϊόντα ανώτερης ποιότητας, στη μισή τιμή!
Ο ελληνικός λαός πλήρωνε επί δεκαετίες προϊόντα κατώτερης ποιότητας, σε διπλάσια τιμή, για να στηρίξει τη δασμοβίωτη Ελληνική Βιομηχανία!Ταυτόχρονα, οι πανίσχυρες κομματικές - συνδικαλιστικές οργανώσεις είχαν κηρύξει ανελέητο πόλεμο κατά των πολυεθνικών επιχειρήσεων, που τις κατηγορούσαν ως ξένα μονοπώλια!
Είναι αυτές που τις εκλιπαρούμε σήμερα να επενδύσουν στην Ελλάδα. Γιατί είναι οι μόνες που παράγουν προϊόντα ποιότητας σε χαμηλές τιμές, απασχόληση, πλούτο και ανάπτυξη!
Αντίθετα, πραγματικά μονοπώλια ήταν οι Τράπεζες με τα υψηλά επιτόκια, η Δ.Ε.Η., ο Ο.Τ.Ε., η κρατική ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ κ.λπ., με τις ταλαίπωρες και ακριβές υπηρεσίες τους. Και με τους συνδικαλιστές τους να κατεβάζουν τους διακόπτες, να κόβουν τα τηλέφωνα, να κλείνουν τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τους δρόμους και να φορτώνουν χρέη εις βάρος του ελληνικού λαού!
Συνδικαλισμός, στην Ελλάδα, σημαίνει προνόμια, αυθαιρεσία και διαφθορά!
2. Το 1963 άρχισε η συνεργασία της Εθνικής Τράπεζας με την Παγκόσμια Τράπεζα για την προώθηση επενδύσεων και οικονομικής ανάπτυξης.
Σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Χρηματοδότησης (I.F.C.) και με κεφαλαιακή συμμετοχή του ιδρύθηκε η Ε.Τ.Ε.Β.Α., που μετέπειτα εντάχθηκε στην Ε.Τ.Ε.Ομοίως, εντάχθηκαν ο Ο.Χ.Ο.Α. στον Ο.Β.Α., ο Ο.Β.Α. στην Ε.Τ.Β.Α., η Ε.Τ.Β.Α. στην Τράπεζα Πειραιώς και η Τράπεζα Επενδύσεων στην Εμπορική Τράπεζα.
Έτσι έκλεισε ο κύκλος των ανωτέρω αναπτυξιακών Οργανισμών και Τραπεζών! Όμως, σήμερα, συζητείται πάλι η ίδρυση Τράπεζας Επενδύσεων, σε συνεργασία με τη Γερμανία!!
Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει ιδρύσει και οργανώσει, με κεφαλαιακή συμμετοχή της, αναπτυξιακές Τράπεζες Επενδύσεων σε πολλές χώρες του κόσμου.
Μεταξύ αυτών, πρότυπα πετυχημένων Τραπεζών είναι οι Τράπεζες Επενδύσεων στη Γερμανία (D.E.G.), Ιράν (που αποτέλεσε πρότυπο για την ίδρυση της Ε.Τ.Ε.Β.Α.) και Ταϊβάν.
Έχω παρακολουθήσει και μελετήσει τη λειτουργία των ανωτέρω τριών Τραπεζών επιτόπου, επί πέντε μήνες συνολικά.
3. Το 1963 ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη η Α.Ε.Β.Ο.Λ., με αντικείμενο την παραγωγή οργανικών λιπασμάτων από σκουπίδια. Μέτοχοι, ο Διεθνής Οργανισμός Χρηματοδότησης (Δ.Ο.Χ.) και Αμερικανικές και Ελβετικές πολυεθνικές.
Από την αρχή η Α.Ε.Β.Ο.Λ. αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα, αναφορικά με την ίδρυση και τη λειτουργία της. Γι’ αυτό και μου ανέθεσαν την παρακολούθησή της και την ενημέρωση της Παγκόσμιας Τράπεζας, με δύο τουλάχιστον εκθέσεις το χρόνο, επί έξι χρόνια.
Με την ίδια τεχνική μέθοδο παραγωγής (ισραηλινής ευρεσιτεχνίας) και τα ίδια ιταλικά μηχανήματα (του οίκου ΒΙΝΙ), λειτουργούσαν με επιτυχία πολλές όμοιες βιομηχανίες - πρότυπα στο Ισραήλ, Ιταλία και Πορτογαλία. Το διαπιστώσαμε, με κλιμάκιο του Δ.Ο.Χ., σε επιτόπου έρευνά μας στην Ιταλία και Πορτογαλία.
Στην Ελλάδα, η Α.Ε.Β.Ο.Λ. δεν μπόρεσε να λειτουργήσει! Οι ξένοι μέτοχοι έχασαν τα κεφάλαιά τους, ζημιώθηκαν η Αγροτική Τράπεζα και η Εθνική
Τράπεζα και την απώλεια του μετοχικού κεφαλαίου της Παγκόσμιας Τράπεζας την κάλυψε τελικά το Ελληνικό Δημόσιο!
4. Με βάση επιτόπου έρευνά μου στη Γερμανία το 1969, για λογαριασμό της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, τρεις ελληνικές Τράπεζες ίδρυσαν Καταστήματα σε πολλές πόλεις της Γερμανίας.
Αποκλειστικός σκοπός, η προσέλκυση συναλλάγματος, (με την ανοχή της Γερμανικής Κυβέρνησης), δηλαδή καταθέσεων Ελλήνων μεταναστών, αλλά και Γερμανών καταθετών, λόγω αυξημένων επιτοκίων.
Μεγάλη η αύξηση των καταθέσεων τα πρώτα χρόνια, αλλά και οξύς ανταγωνισμός μεταξύ των ελληνικών τραπεζών, με συνεχώς αυξανόμενα επιτόκια και μεσιτικά για προσέλκυση καταθέσεων. Και τούτο, πέρα άλλων, εις βάρος του κόστους λειτουργίας τους.
Το χειρότερο, οι Έλληνες μεσίτες έγιναν απαιτητικοί επαγγελματίες, μεταφέροντας κατά σύστημα, με σκοπό τις προμήθειες, τις εν λόγω καταθέσεις από Τράπεζα σε Τράπεζα!
Σε αυτή την τακτική, εις βάρος του λειτουργικού κόστους των ελληνικών και γερμανικών τραπεζών και όχι μόνο, παρενέβησαν η Ένωση Γερμανικών Τραπεζών, η Bundesbank (εκδοτική Τράπεζα) και η γερμανική Κυβέρνηση.
Ένα πρωινό, τον Αύγουστο του 1972, κατά τη διάρκεια καθυστερημένης σύσκεψης στο Συμβούλιο Διοικητών της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, στην οποία μετείχα, αποφασίσθηκε να φύγω την ίδια μέρα για τη Φρανκφούρτη, όπου την επομένη το πρωί θα γινόταν ευρεία σύσκεψη για το ανωτέρω θέμα στα γραφεία της Bundesbank.Αναζητήσαμε επίμονα συνάλλαγμα και βρήκαμε μόνο στο Κεντρικό Κατάστημα της Εμπορικής Τράπεζας. Πήγα και περίμενα στην ουρά περίπου δύο ώρες. Όταν έφθασα κοντά στο γκισέ, δεύτερος στη σειρά μεταξύ πέντε πελατών, ήταν μία, ώρα που έκλειναν οι πόρτες για το κοινό.
Αμέσως, ομάδα συνδικαλιστών της Εμπορικής μας έβγαλαν έξω με σπρωξιές και βρισιές, ενώ παγίως σε τέτοιες περιπτώσεις εξυπηρετούνται όλοι, όσοι βρίσκονται μέσα στα Καταστήματα Τραπεζών κλπ.
Έχασα την αεροπορική πτήση, βρήκα συνάλλαγμα στη μαύρη αγορά, ταξίδεψα νύχτα και έφτασα στη σύσκεψη με καθυστέρηση μιας ώρας!
Σε ένα διάλειμμα, με κατέβασαν κάτω στα υπόγεια και μου έδειξαν περίπου 30 μεγάλους λινούς σάκους γεμάτους ελληνικά κέρματα, χωριστά κατά αξία (50ράκια, δραχμές κ.λπ.).
Τα χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες, σε αυτόματα μηχανήματα, για τηλεφωνήματα, μικροαγορές, στα διόδια κ.λπ.Το χειρότερο, πολλοί σάκοι ήταν γεμάτοι με δίδραχμα, τροχισμένα (από εργαζόμενους σε τόρνους), περιφερειακά και με λιγότερο πάχος.
Παρένθεση: Οι αργόσχολοι συνδικαλιστές της Εμπορικής, πέρα από τους διπλούς μισθούς, διπλές συντάξεις τους κ.λπ., είχαν εξασφαλίσει σύνταξη στο 120%του μισθού τους για όλο το προσωπικό της Εμπορικής, έναντι του 80% που ίσχυε γενικότερα!
5. Μετά την μετεκπαίδευσή μου στη Γερμανία, μου ανατέθηκε από την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών και ολοκληρώθηκε η μελέτη και οργάνωση στην Ελλάδα του θεσμού της καταναλωτικής πίστεως και των πιστωτικών καρτών.
Στη συνέχεια, μου ανατέθηκε (27.8.1969) κατόπιν προτάσεώς μου η μελέτη, οργάνωση και εγκατάσταση κεντρικού Οργανισμού Ασφάλειας Δανείων, για τη συστηματική παρακολούθηση όλων εν γένει των χορηγήσεων των Τραπεζών, ελληνικών και ξένων στην Ελλάδα.
Είναι η μόνη εργασία που αρνήθηκα να ολοκληρώσω, μετά την παράλειψή μου σε προαγωγή κατ’ εκλογή, ενώ προάχθηκε υφιστάμενός μου, λόγω αρχαιότητας!Εάν είχε γίνει αυτός ο Οργανισμός, κατά το πρότυπο της γερμανικής SCHUFA, ώστε να μη δανείζεται ο καθένας απεριόριστα, θα αποφεύγονταν
ασφαλώς οι υπερδανεισμοί των Τραπεζών και η απώλεια κεφαλαίων,
με την κρίση που ακολούθησε!!!
6. Το 1978 ασχολήθηκα εντατικά, για λογαριασμό της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, με σκοπό την επαναλειτουργία των Ναυπηγείων «Νεώριον Σύρου».
Ήταν βιώσιμη και αποδοτική επιχείρηση, σωτήρια για το νησί (μέχρι και ιερείς μισθοδοτούσε).
Αλλά, οι συνδικαλιστές κήρυξαν τον πόλεμο κατά των μετόχων της οικογένειας Γουλανδρή, (ξαφνικές απεργίες σε ώρες αποκατάστασης ζημιών σε διερχόμενα επιβατηγά πλοία με τουρίστες ή εμπορικά με εμπορεύματα και τακτό χρόνο παράδοσής τους, άρνηση επισκευής πλοίων Αμερικανών ή Σαουδαράβων κ.λπ.).
Οι ιδρυτές και μέτοχοι οργίσθηκαν και εγκατέλειψαν την εταιρεία!Επανήλθα εσπευσμένα από άδεια, (δεύτερη σε 23 χρόνια εργασίας!), και επί πέντε μήνες ξημεροβράδιαζα στο γραφείο μου, αρχικά σε συνεργασία με τεχνικούς εμπειρογνώμονες της Γερμανικής Κυβέρνησης (μέσω D.E.G.), που κατέφθασαν τη δεύτερη μέρα, ενώ οι συνδικαλιστές απειλούσαν να κάψουν το εκεί Κατάστημα της Ε.Τ.Ε., στη Σύρο!
Στις 17.11.1978 υπεγράφη σύμβαση εξαγοράς των Ναυπηγείων από εκπροσώπους των μετόχων, τους Διοικητές Ε.Τ.Ε. και Ε.Τ.Β.Α. και μένα, που είχα την ευθύνη ως προς τον έλεγχο της οικονομικής κατάστασης και τις προοπτικές της εταιρείας.
Το management ανατέθηκε σε ξένο έμπειρο Οίκο, η εταιρεία λειτούργησε σύντομα και αποδοτικά και έγινε εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο.
Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων μου, έχει αναγνωρισθεί δικαστικώς και αμετάκλητα η εν λόγω συμβολή μου στην επαναλειτουργία των Ναυπηγείων Σύρου.
Είναι δε η ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ αδρανούσα προβληματική επιχείρηση, η οποία σώθηκε «εντός συντομωτάτης προθεσμίας» και «υπό τους καλλίτερους δυνατούς όρους, προπαντός δια την Εθνικήν Οικονομίαν», όπως αναφέρεται στην από 17.11.1978 επιστολή των ανωτέρω Διοικητών Τραπεζών προς τον Υπουργό Συντονισμού.
7. Η A.E. SOFTEX υπάχθηκε στον Ο.Α.Ε. Όμως, κατόπιν προσφυγής των μετόχων της στη δικαιοσύνη και στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διατάχθηκε η διενέργεια λογιστικής πραγματογνωμοσύνης επί του θέματος από το Εφετείο Αθηνών.
Σε αυτόν τον δικαστικό αγώνα παρενέβησαν η Ε.Τ.Ε. και άλλες ελληνικές Τράπεζες, που είχαν σημαντικού ύψους αξιώσεις εις βάρος της εταιρείας.
Με αναζήτησαν από την Ε.Τ.Ε. και ζήτησαν την συνεργασία μου, ως αναγνωρισμένου στα Δικαστήρια Πραγματογνώμονα - Τεχνικού Συμβούλου, παρά το γεγονός ότι στην εκκρεμούσα ακόμη στη Δικαιοσύνη αγωγή μου (κατά της Ε.Τ.Ε.) είχα ήδη, εν μέρει μέχρι τότε, δικαιωθεί αμετάκλητα!
Ασχολήθηκα εντατικά με το θέμα επί τετράμηνο στο Κατάστημα Σταδίου 38 και σε γραφείο, συμπτωματικά, στον πρώτο όροφο και δίπλα στο τελευταίο μου, πριν παραιτηθώ, ως ασκών καθήκοντα Διευθυντή Επενδύσεων (του Διοικητή της πρώην Τραπέζης Αθηνών), που είναι πάνω ακριβώς από εκείνο στο σόγειο όταν πρωτοδιορίσθηκα!
Από την εν λόγω έρευνα διαπιστώθηκε, αδιάσειστα, ότι η SOFTEX, που ήταν βιώσιμη και κερδοφόρα, υπάχθηκε στον Ο.Α.Ε. εντελώς παράνομα και καταχρηστικά, μετά από επιστολή - αίτηση, υπογραφόμενη από τον Υποδιοικητή της Δ.Ε.Η., για δήθεν οφειλές της σημαντικού ποσού σε μεγάλη καθυστέρηση, πράγμα απολύτως αβάσιμο και αναληθές!
Δυστυχώς, δεν είναι η μόνη επιχείρηση που την κατέστρεψαν, συμπορευόμενοι, ο κομματισμός και ο συνδικαλισμός!
8. Στο Ανόβερο γίνεται, κάθε χρόνο, η μεγαλύτερη Έκθεση Τεχνολογίας - Ευρεσιτεχνιών στον κόσμο, με συμμετοχή περίπου 5.000 δημοσιογράφων.
Τον Απρίλιο του 1980 η Γερμανία διέθεσε το πρώτο και μεγαλύτερο περίπτερο της Έκθεσης στην Ελλάδα (2.150 τ.μ.), δωρεάν, ως τιμώμενης χώρας, λόγω ένταξής της στην Ε.Ο.Κ.Ειδοποιηθήκαμε σχετικώς με αναλυτικό έγγραφό τους ένα χρόνο νωρίτερα, το Δημόσιο ανέλαβε τα έξοδα μετάβασης και επιστροφής των ενδιαφερόμενων και δήλωσαν συμμετοχή περίπου 460 ελληνικές επιχειρήσεις. Στην Έκθεση μετείχαν και οι ελληνικές Τράπεζες και μου ανέθεσαν την διαφημιστική ενημέρωση και την οργάνωση εκδηλώσεων, (καταχωρήσεις σε εφημερίδες, διανομή εντύπων, ομιλίες κ.λπ.), παρά το γεγονός ότι ένα εξάμηνο νωρίτερα είχα καταθέσει την πρώτη αγωγή μου κατά της Ε.Τ.Ε.! Σκοπός, η προβολή των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και των παρεχόμενων κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα.
Τελικά, έλαβαν μέρος μόνο 45 επιχειρήσεις και με μεγάλες καθυστερήσεις.
Έτσι, προκλήθηκε αναστάτωση, λόγω συνεχών αλλαγών στην κατανομή των χώρων (με ξύλινα, κινητά διαχωριστικά), αλλά και επειδή οι Γερμανοί ελεγκτές έκριναν ακατάλληλες πολλές ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, για λόγους φωτισμού και ασφάλειας.
Μεταξύ άλλων, δύο φορές ξήλωσαν τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις της Δ.Ε.Η., (ένα τραινάκι που μετέφερε λιγνίτη από στοά)!
Την πρώτη μέρα των εγκαινίων, τα ελληνικά περίπτερα δεν ήταν έτοιμα.
Έτσι, έγιναν τα εγκαίνια της Έκθεσης, όπως συνήθως, αλλά ορίσθηκαν νέα για την Ελλάδα, μία εβδομάδα αργότερα.
Την παραμονή των νέων εγκαινίων, οι εκπρόσωποι πέντε Δ.Ε.Κ.Ο. μέθυσαν σε ελληνική ταβέρνα και φωνασκούσαν τη νύχτα στην πόλη. Τους συνέλαβε η Αστυνομία και τους έκλεισε στο κρατητήριο, όπου έπρεπε να παραμείνουν υποχρεωτικά 48 ώρες και να πληρώσουν πολύ τσουχτερά πρόστιμα, που όμως αδυνατούσαν οι περισσότεροι, με κίνδυνο να φυλακισθούν.
Οι τέσσερις Έλληνες Υπουργοί, που ήταν ήδη στο Ανόβερο για τα εγκαίνια, έτρεχαν για να τους ελευθερώσουν νωρίτερα, χωρίς αποτέλεσμα.
Τελικά, δημιουργήθηκε μεγάλη αναστάτωση και δεν έγιναν τα προγραμμαισμένα εγκαίνια, ούτε άναψε η μεγάλη φωτεινή επιγραφή, στην πρόσοψη του πρώτου Περιπτέρου, «Καλώς ήλθες Ελλάδα στην Ε.Ο.Κ.»!
Γίναμε ρεζίλι! Αλλιώς, η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί!
Στην ίδια Έκθεση, η παρουσία της Γερμανίας ήταν, όπως πάντα, καταπληκτική. Όλα τα Πολυτεχνεία της μετείχαν με εκπληκτικά εκθέματα νέων προϊόντων υψηλής τεχνολογίας (ρομπότ κ.λπ.).
Ομοίως, αμέτρητος αριθμός τεχνικών Σχολών, διαφόρων ειδικοτήτων και βαθμίδων, εξέθεταν εντυπωσιακά επιτεύγματα δικών τους σχεδιασμών και ευρεσιτεχνιών.
9. Πριν τις εκλογές το 1981, η παντοδύναμη Ο.Τ.Ο.Ε. κήρυξε Πανελλήνια απεργία των τραπεζικών υπαλλήλων. Πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Ε.Τ.Ε. ήταν πρωτοκλασάτο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μετέπειτα πρόεδρος της Ο.Τ.Ο.Ε., βουλευτής και Υπουργός.
Η απεργία κράτησε 40 ημέρες και αναγκάσθηκε να παραιτηθεί ο Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, Ευθύμιος Χριστοδούλου. Τον αντικατέστησε, μετά τις εκλογές, ο Γ. Α. Μαγκάκης.Περί τα μέσα της απεργίας κατέληξε να λειτουργούν, για λίγες μέρες, μόνο δύο ταμεία στο Κεντρικό της Ε.Τ.Ε.
Μια μέρα, που βρέθηκα εκεί, τα ταμεία αυτά έδιναν μέχρι 5.000 δραχμές σε κάθε καταθέτη. Εκείνη τη στιγμή κατέφθασε ομάδα του ανωτέρω Συλλόγου, με έξαλλο τον Πρόεδρό της, και επιτέθηκαν άγρια στους 6 υπαλλήλους που εργάζονταν. Εκείνοι τρομοκρατήθηκαν και εγκατέλειψαν τα ταμεία τρέχοντας.
Δημιουργήθηκε πανικός και ο Διευθυντής και ένας Υποδιευθυντής του Καταστήματος συγκέντρωσαν τα υπάρχοντα χρήματα και άρχισαν να δίνουν 2.000 δραχμές σε κάθε καταθέτη.
Κι ενώ οι πελάτες τσακώνονταν, για την προτεραιότητα σε νέα σειρά, τα χρήματα στο ταμείο τελείωσαν!
Μια ηλικιωμένη κυρία έκλαιγε γοερά και παρακαλούσε: «Δώστε μου 15.000 να πάρω το παιδί μου. Είμαι από τη Λαμία. Δεν έχω που να μείνω. Δεν έχω ούτε να φάω. Δεν μου δίνουν το παιδί μου στο Νοσοκομείο των Παίδων. Σάς παρακαλώ...»!!
Ένιωσα μεγάλη ντροπή με τα κατορθώματα των συνδικαλιστών. Ως άνθρωπος, ως Έλληνας και προπάντων ως τραπεζικό στέλεχος!Τα γνωστά κατορθώματα, τις ιδιοτέλειες και τις αυθαιρεσίες των ασύδοτων συνδικαλιστών τα πλήρωσε και τα πληρώνει ακριβά ο ελληνικός λαός!
10. Όταν ανέλαβε Πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε ως μυστικοσύμβουλό του τον εξάδελφό του δικηγόρο Αντώνη Σταυρόπουλο, που τον ενημέρωνε κυρίως για οικονομικά θέματα. Ο ίδιος είχε μιλήσει στα Μ.Μ.Ε. για την προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου στις 6.4.1990, αντί debate πριν τις εκλογές, όπως είχε συμφωνηθεί με τον Κ. Μητσοτάκη.
Ο συμπατριώτης μας από τη Βονόρτα Θανάσης Παπαθανασίου, δικηγόρος και στενός του φίλος, μου ζήτησε επίμονα και είχαμε οι τρεις μας δύο πολύωρες συζητήσεις, στο Mont Parnes, προπάντων δε για το θέμα των προβληματικών επιχειρήσεων.
Αφού ενημερώθηκε σχετικώς ο Πρωθυπουργός, με παρεκάλεσαν να συντάξω μία Έκθεση επί του θέματος, για τις αιτίες και τα συναφή προβλήματα, κυρίως με προτάσεις προς επίλυσή τους, εν όψει της συζητούμενης τότε (Δεκ. 1982) δημιουργίας Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων.
Πράγματι, ανέλυσα εν εκτάσει το θέμα, βάσει λογιστικών και στατιστικών στοιχείων των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, που είχα στη διάθεσή μου, γιατί όλες ήταν θυγατρικές ή πελάτες της Ε.Τ.Ε. Και θεμελίωσα με επιχειρήματα, ως μοναδική λύση, το κλείσιμο των περισσότερων εξ αυτών, τις οποίες και κατονόμαζα, με πρώτη την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ! Τόνιζα δε, με αριθμητικούς υπολογισμούς, ότι η λύση αυτή ήταν ασυγκρίτως προτιμότερη για τις Τράπεζες και τον Ελληνικό λαό, από οποιαδήποτε άλλη, έστω και αν το προσωπικό τους αποζημιωνόταν, με τις δικαιούμενες αποδοχές του και τις ασφαλιστικές εισφορές, μέχρι την συνταξιοδότησή τους! Επέμενα μάλιστα να μη δημιουργηθεί ο εν λόγω Οργανισμός, διότι θα καταγράψει μεν το μέγεθος της ζημίας, εις βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όμως μελλοντικά θα καταγράφει συνεχώς νέες ζημίες, εις βάρος της χώρας αλλά και της Κυβέρνησης, η οποία και θα γίνει όμηρος των αδίστακτων συνδικαλιστών, που θα στραφούν ενωμένοι εναντίον της.Κατά την τρίτη συνάντησή μας, μου διαβιβάσθηκαν οι ευχαριστίες του Πρωθυπουργού, ο οποίος συμφωνούσε μεν μαζί μου ως οικονομολόγος, αλλά ως πολιτικός (σοσιαλιστής), έπρεπε να κοινωνικοποιήσει τις προβληματικές επιχειρήσεις, με τη δημιουργία του Οργανισμού!
Έτσι και έγινε, με συνέπεια να υπαχθούν στον Ο.Α.Ε. ακόμη και υγιείς, κερδοφόρες επιχειρήσεις (π.χ. SOFTEX!)! Αποτέλεσμα, η μεταφορά εις βάρος του ελληνικού λαού, τόσο των παλαιών χρεών, όσο και πολύ περισσότερων νέων, που δημιούργησαν οι ανίκανες κομματικές Διοικήσεις τους, σε συνεργασία με τους συμπορευόμενους ιδεολογικά συνδικαλιστές των προβληματικών και άλλων επιχειρήσεων.
Χαρακτηριστική η περίπτωση της «ανάπτυξης εξαγωγών», σε τιμές πολύ χαμηλότερες εκείνων στην εγχώρια αγορά, με αποκλειστικό σκοπό να καρπούνται οι διοικούντες, νόμιμα, το αφορολόγητο 5% της αξίας τους!
Γ. ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ
1. Στις πτυχιακές της Ανωτάτης Εμπορικής, (που τις τελείωσα σε μια περίοδο), αρίστευσα στα νομικά, με καθηγητή τον Κ. Φουρκιώτη, άριστο νομικό, αλλά απρόσιτο άνθρωπο.
Μετά λίγες μέρες με φώναξε και επέμενε, επί δύο χρόνια, να συνεχίσω σπουδές στη Νομική (τρίτο έτος, μετά από εξετάσεις στο Ρωμαϊκό Δίκαιο), γιατί ήθελε να τον διαδεχθώ στην έδρα του!Το 1965 είχα πετύχει υποτροφίες, ταυτόχρονα, σε δύο διεθνείς διαγωνισμούς, υψηλών απαιτήσεων. Του Πανεπιστημίου Harvard, με πλήρη οικονομική κάλυψη για ένα χρόνο, (40 θέσεις μεταξύ 430 υποψηφίων), και της Παγκόσμιας Τράπεζας, Industrial Projects Course, την οποία και προτίμησα.
Το 1969 μου δόθηκε τρίτη ευκαιρία για καθηγητική καριέρα. Με κάλεσε σε δείπνο στο σπίτι του ο καθηγητής Οικονομικής Μ. Μεϊμάρογλου. Ήταν Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Τμήματος της Α.Σ.Ο. & E.Ε., στο οποίο είχα αριστεύσει και εν συνεχεία έδωσα σειρά διαλέξεων με συζητήσεις.
Μιμούμενος, όπως μου είπε, τον καθηγητή του Μ. Τσιμάρα, μου πρότεινε να τον διαδεχθώ στην έδρα του. Στην άρνησή μου, εξέφρασε την έκπληξή του και επέμενε, τονίζοντας τις έντονες πιέσεις που δεχόταν για πολλούς ενδιαφερόμενους!
2. Δύο φορές μου δόθηκαν θαυμάσιες ευκαιρίες για επαγγελματική σταδιοδρομία στο εξωτερικό.
Την πρώτη φορά στην Παγκόσμια Τράπεζα. Μετά την άρνησή μου, ο Διοικητής της συνεχάρη τον Διοικητή της Εθνικής «γιατί ο κ. Βαρελάς προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Ίδρυμά σας».
Τη δεύτερη, στην κρατική Γερμανική Εταιρεία Αναπτύξεως (D.E.G.), που λειτουργεί ως Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε.)!
Μετά το πέρας της μετεκπαίδευσής μου στη Γερμανία (Δεκ. 1967), υπέγραψα σύμβαση εργασίας στην D.E.G., με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους. Όμως, επέστρεψα εσπευσμένα στην Ελλάδα, γιατί αρρώστησε η μάνα μου, έπεσε «του πεθαμού» και έστειλα από εδώ την παραίτησή μου!
3. Μετά από όσα υπέφερα στην Εθνική Τράπεζα, επιμένοντας να προσφέρω στην πατρίδα τις γνώσεις και την διεθνή πείρα μου, με πρωτοποριακές πρωτοβουλίες σε νευραλγικούς τομείς, ιδίως μελετών, επενδύσεων και οικονομικής ανάπτυξης, δεν ξέρω αν ήταν σωστή αυτή η επίμονη επιλογή μου!
Ευτυχώς υπάρχει το ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ!!!
Δ. ΠΡΟΣΟΝΤΑ - ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Οικονομολόγος. Ισόβιο μέλος Ινστιτούτου Οικονομικής Αναπτύ-
ξεως της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πρώην Διευθυντής Διοίκησης Ε.Τ.Ε.
Συγγραφέας.
1. Δίπλωμα Α.Σ.Ο. και Ε.Ε.
Μεταπτυχιακό Στατιστικής (Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς).
Μεταπτυχιακό Διοικητικής Επιχειρήσεων (Α.Σ.Ο. & Ε.Ε.).
Δίπλωμα Banking με υποτροφία της Γερμανικής Κυβερνήσεως.
Δίπλωμα Ινστιτούτου Οικονομικής Αναπτύξεως της Παγκόσμιας Τράπεζας (Ο.Η.Ε.). Επιλογή 25 εκπροσώπων Τραπεζών Αναπτύξεως, μεταξύ 106 υποψηφίων, προταθέντων από 45 χώρες-μέλη του Ο.Η.Ε. Τρεις Έλληνες απόφοιτοι μέχρι σήμερα.
Δίπλωμα Πανεπιστημίου Βιέννης (γλώσσης και φιλολογίας). Διπλώματα Ινστιτούτου Γκαίτε και Proficiency.
Δίπλωμα Πανεπιστημίου Βιέννης (γλώσσης και φιλολογίας). Διπλώματα Ινστιτούτου Γκαίτε και Proficiency.
2. Συμμετοχή σε 6 διεθνή Σεμινάρια (Γερμανία, Αυστρία, Η.Π.Α.), διαρκείας 11 μηνών, για θέματα οικονομικής αναπτύξεως κλπ.
3. Προϋπηρεσία σε αγγλική Τράπεζα και διεθνής τραπεζική πείρα 11 μηνών σε 12 Τράπεζες Αναπτύξεως στις Η.Π.Α. (3 Τράπεζες), Γερμανία (7 Τράπεζες), Ταϊβάν και Ιράν. Τις δύο τελευταίες και την D.E.G. Γερμανίας τις έχει οργανώσει η Παγκόσμια Τράπεζα και θεωρούνται πρότυπα Τραπεζών Αναπτύξεως.
4. Διευθυντής Διοικήσεως της Εθνικής Τραπέζης, με τον ανώτατο ποιοτικό χαρακτηρισμό «Διακεκριμένος» (είχε δοθεί μόνο σε 3 μεταξύ 17.000 υπαλλήλων, για 2-3 έτη, έναντι 20 ετών σε μένα).
Οργάνωση και διεύθυνση δώδεκα νεοσύστατων μονάδων μελέτης, κλάδων της οικονομίας και επενδύσεων (με γραφεία στο Παρίσι και στη Φρανκφούρτη), όλων των υπηρεσιακών βαθμίδων. Προϊστάμενος δύο και τριών μονάδων, ταυτόχρονα, επί περίπου 30 χρόνια, σε πέντε Διευθύνσεις. Επικεφαλής ειδικού Κλιμακίου, υπό τον Διοικητή, για την ανάπτυξη των ακριτικών περιοχών Χίου και Λέσβου.
5. Αποστολές στο εξωτερικό, για λογαριασμό της Ε.Τ.Ε. και της Ενώσεως Ελληνικών Τραπεζών, με σκοπό την προσέλκυση κεφαλαίων, την εγκατάσταση Καταστημάτων Ελληνικών Τραπεζών στη Γερμανία κλπ.
6. Εκπροσώπηση Ε.Τ.Ε. σε σειρά Επιτροπών και Ομάδων Εργασίας, ανωτάτου υπηρεσιακού και επιτελικού επιπέδου, για θέματα γενικοτέρου ενδιαφέροντος (επενδύσεων, αναπτύξεως, οικονομικής πολιτικής, αναδιοργάνωσης Σώματος Ορκωτών Λογιστών κλπ).
7. Μελέτες κλάδων της Ελληνικής Βιομηχανίας με την τεχνική συνεργασία του Πολυτεχνείου Ζυρίχης (επί 6 χρόνια), προώθηση επενδύσεων ελληνικών και γερμανικών επιχειρήσεων με συνεργασία της κρατικής Εταιρείας Αναπτύξεως της Γερμανίας D.E.G. (επί 12 χρόνια) κλπ.
8. Βραβείο της Τράπεζας Ελλάδας, με θέμα «καταναλωτική πίστις», σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό μεταξύ των τραπεζικών υπαλλήλων.
Μελέτη και οργάνωση στην Ελλάδα, για λογ/σμό της Ενώσεως Ελληνικών Τραπεζών, του θεσμού της καταναλωτικής πίστεως (προσωπικά δάνεια, πιτωτικές κάρτες).Ομοίως, επαναλειτουργία των αδρανούντων Ναυπηγείων Σύρου, σε τεχνική συνεργασία με την κρατική Εταιρεία Αναπτύξεως της Γερμανίας.
9. Εκπρόσωπος Ε.Τ.Ε. στην Ένωση Ελληνικών Τραπεζών.
Εκπροσώπηση Ε.Τ.Ε. και χώρας σε σειρά Συσκέψεων - Διασκέψεων - Συμποσίων - Εκθέσεων, ανώτατου επιπέδου, για θέματα συνεργασιών, επενδύσεων, οικονομικής αναπτύξεως, εξαγωγών, ενεργειακού προβλήματος χώρας κλπ.
10. Μέλος Διοικητικών Συμβουλίων και Οικονομικός Σύμβουλος προβληματικών επιχειρήσεων για λογ/σμό της Ε.Τ.Ε.
Καθηγητής στις Σχολές Επιμορφώσεως Προσωπικού Ε.Τ.Ε. (Διευθυντών Καταστημάτων και στελεχών).
Εισηγητής σε σειρά Σεμιναρίων για οικονομολόγους και στελέχη του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (κίνητρα επενδύσεων, αξιολόγηση επενδύσεων κλπ).
Συγγραφή μη υπηρεσιακών μελετών και οικονομικών εργασιών. Συνεργασίες με οικονομικά περιοδικά και εφημερίδες.
Τιμητικές διακρίσεις και βραβεία σε δημόσιους διαγωνισμούς. Η Παγκόσμια Τράπεζα, γερμανικές Τράπεζες Αναπτύξεως κ.ά., έχουν συγχαρεί, για λογ/σμό μου, την Διοίκηση της Εθνικής Τραπέζης.
Συγγραφή μη υπηρεσιακών μελετών και οικονομικών εργασιών. Συνεργασίες με οικονομικά περιοδικά και εφημερίδες.
Τιμητικές διακρίσεις και βραβεία σε δημόσιους διαγωνισμούς. Η Παγκόσμια Τράπεζα, γερμανικές Τράπεζες Αναπτύξεως κ.ά., έχουν συγχαρεί, για λογ/σμό μου, την Διοίκηση της Εθνικής Τραπέζης.
11. Η δραστηριότητα και το πλούσιο έργο μου, για την Ε.Τ.Ε. και τη χώρα, αλλά και οι κατάφωρες αδικίες εις βάρος μου, αναφέρονται στις 85 σελίδες της δεύτερης αγωγής μου κατά της Ε.Τ.Ε. (1987), με 326 σχετικά έγγραφα!
Η Ε.Τ.Ε. και τα οικονομικά Υπουργεία μου ανέθεταν, συνεχώς επί 30 χρόνια, υπηρεσιακά καθήκοντα αξιώσεων, επιστημονικές εργασίες, αποστολές στο εξωτερικό κλπ., χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι μικροί βαθμοί μου (πρόσληψη σε ηλικία 28 ετών), που δίνονταν βάσει της Επετηρίδας!
Έχω αναγνωρίσει δικαστικώς πέντε βαθμούς και εν συνεχεία τους δύο ανώτατους βαθμούς, καθώς και προσβολή προσωπικότητας για 4 παραλείψεις προαγωγών (οι μόνες αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις στον Τραπεζικό Τομέα). Έχω κερδίσει, 15 δικαστικές αποφάσεις εις βάρος της Ε.Τ.Ε. και, εν συνεχεία, 48 αποφάσεις εις βάρος ασφαλιστικών Ταμείων και Δ.Ο.Υ..
Η προαναφερθείσα δεύτερη αγωγή μου έχει κριθεί από τον Άρειο Πάγο (τρεις φορές). Ακολούθησε προσφυγή μου στα Διοικητικά Δικαστήρια κατά Δ.Ο.Υ., που κρίθηκε στο Συμβούλιο Επικρατείας (πέντε φορές) και στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, λόγω διαφωνίας των ανωτέρω Δικαστηρίων, ως προς την φορολόγηση των επιδικασθέντων αποζημιώσεών μου.
Υ.Γ. Τα ανωτέρω θέματα τα έχω χειρισθεί μόνος μου, ουσιαστικά (πολιτικά δικαστήρια) και, κατά περίπτωση, τυπικά και ουσιαστικά.
Σημείωση: Το παρόν κείμενο δόθηκε σε όσους μετείχαν στην εορταστική εκδήλωση της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ναυπακτίας στην Αθήνα, «Ναυπακτιακή Πίτα 2014», στις 25.1.2014, κατά την οποία τιμήθηκε ο συντάκτης του «για την πολύχρονη και πολύτιμη προσφορά του στην Επαρχία Ναυπακτίας».
Ταυτόχρονα δόθηκαν και τα εξής σχετικά δημοσιεύματά μου: Δεν υπάρχει σωτηρία! (δάφνη 2010Α’), Οικονομική Κρίση - Κρίση Εθνική (ΤΑ ΑΙΤΩΛΙΚΑ, Ιαν. - Ιούν. 2013), Η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται (Ναυπακτία, 29.11.2013), Φταίνε οι άλλοι; (εμπρός 11.3.2011), Πολυεθνικές Επιχειρήσεις - Μύθοι και Αλήθειες (δάφνη 2008Α’), Γ. Αθανασιάδης - Γ. Αθάνας (εμπρός 20.9.2013), Απόλογισμός Πεσόντων για την Πατρίδα (εμπρός 25.10.2013), Τουριστική
Επένδυση Αντιρρίου (εμπρός 17.1.2014
Ταυτόχρονα δόθηκαν και τα εξής σχετικά δημοσιεύματά μου: Δεν υπάρχει σωτηρία! (δάφνη 2010Α’), Οικονομική Κρίση - Κρίση Εθνική (ΤΑ ΑΙΤΩΛΙΚΑ, Ιαν. - Ιούν. 2013), Η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται (Ναυπακτία, 29.11.2013), Φταίνε οι άλλοι; (εμπρός 11.3.2011), Πολυεθνικές Επιχειρήσεις - Μύθοι και Αλήθειες (δάφνη 2008Α’), Γ. Αθανασιάδης - Γ. Αθάνας (εμπρός 20.9.2013), Απόλογισμός Πεσόντων για την Πατρίδα (εμπρός 25.10.2013), Τουριστική
Επένδυση Αντιρρίου (εμπρός 17.1.2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου