Στρατηγέ μου, πόσο ωραία μας τα λες όταν διηγάσαι
για πατρίδα και πολέμους και για μάχες θαυμαστές
πόσα έχεις ιστορήσει και δακρύζεις σαν θυμάσαι
τις "ενώπιος ενωπίω" με το θάνατο φορές.
Μνείες εύφημες, γαλόνια και παράσημα σπουδαία,
βελουδένια μαξιλάρια και βιτρίνα ειδική,
διπλανά με το σπαθί σου διπλωμένη κι η σημαία
απ' του Πόγραδετς το λόφο - νίκη σου θριαμβευτική -
Δε μας λες και παραπέρα, για συμμάχους και για φίλους
που κορώνα την Ελλάδα φόραγαν στην κεφαλή
γραμματείς και φαρισαίοι ρίχνουνε βορά στους σκύλους
την αρχαία ιστορία που θαυμάζουνε πολύ!
Στις πολλές τους υποσχέσεις, στις μεγάλες δοξασίες
πάντα κι ένας εφιάλτης με κρυμμένο το στιλέτο
ελοχεύει μιαν ειρήνη κι οι τρανοί τις σημασίες
τις χαρίζουν στους εχθρούς μας με το ζόρι και το βέτο.
Οσο πάει Στρατηγέ μου και οι ήρωες πεθαίνουν
μόνο γεύση προδοσίας που με τίποτα δε σβήνει
και στην πλάτη τα σημάδια, οι ουλές για πάντα μένουν
και οι νίκες...παραμύθια για τα εγγόνια σου έχουν γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου