ΟΙ ΔΩΡΙΤΕΣ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

ΔΩΡΕΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΗΤΕΣ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Του Γρηγόρη Βαρελά

1. Η «Ναυπακτία» φιλοξένησε, στις 19.8.2011, δημοσίευμά μου για τον Δημήτριο Παπαχαραλάμπους, μαζί με αναδημοσίευση δύο παλαιών σχετικών δημοσιευμάτων στη «Δυτική Ρούμελη». Στο ένα εξ αυτών, του Διευθυντή της εφημερίδας, το 1961 που πέθανε ο μεγάλος δωρητής, ο υπότιτλός του είναι: «Υπέκυψε υπό τα πλήγματα των ιδίων του ευεργεσιών»!

Την αμέσως επόμενη εβδομάδα, στις 26.8.2001, δημοσιεύθηκε στη «Ναυπακτία» σχετικό κείμενο του κ. Γιάννη Χαλάτση, που αρχίζει ως εξής:

«Διαβάσαμε τελευταία αναφορές στο έργο του Δημητρίου Παπαχαραλάμπους με έμφαση στις δυσκολίες που συνάντησε στην πραγματοποίηση του μεγάλου έργου του. Οι αναφορές αυτές είναι πολύτιμες, ιδιαίτερα όταν έχουν την αμεσότητα των μαρτυριών...».

Επομένως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κ. Χαλάτσης αναφέρεται, ανωτέρω, στο δικό μου δημοσίευμα. Με τον δικό του βέβαια τρόπο, αόριστα και στον πληθυντικό, όπως και σε όλο το κείμενό του. Χωρίς, δηλαδή, να αναφέρει ποια δημοσιεύματα εννοεί, και, κυρίως, ποιους εκπροσωπεί, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Εν συνεχεία, ο ίδιος προσπαθεί να ωραιοποιήσει τα πράγματα, γενικόλογα και αόριστα, σχετικά με τις δωρεές του Δημητρίου Παπαχαραλάμπους, αλλά και γενικότερα. Γράφει μάλιστα, μεταξύ άλλων: «Είναι αλήθεια ότι στη διαδικασία υλοποίησης κάθε σπουδαίου έργου όλοι μας συναντάμε δυσκολίες που μας στενοχωρούν».

Όμως, είναι πασιφανές ότι, η επιχειρούμενη, αόριστα και πάλι, σύγκριση – ταύτιση έργων για ιδιωφέλεια και έργων - δωρεών για κοινωφέλεια, είναι ανεδαφική και αβάσιμη.

Το εν λόγω δημοσίευμα καταλήγει (σ.σ. δικές μου οι υπογραμμίσεις): «Αλλωστε και σήμερα υλοποιούνται έργα πολιτισμού στην πόλη μας. Τα έργα αυτά ίσως να μην λένε πολλά σε όλους τους Ναυπάκτιους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι χορηγοί είναι σε λάθος κατεύθυνση. Αντίθετα, τα έργα τους θα εκτιμηθούν ανάλογα στο μέλλον και λίγο θα ενδιαφέρουν τον καθένα μας οι δυσκολίες που συνάντησαν στην υλοποίησή τους οι δωρητές»!

Αόριστες και πάλι οι αναφορές του κ. Χαλάτση σε έργα – χορηγούς – δωρητές, όπως και ο λόγος του για λογαριασμό άλλων.

Η τοποθέτηση αυτή του κ. Χαλάτση είναι εντελώς αβάσιμη και άδικη, αλλά και αντίκειται στο πνεύμα των στόχων των κοινωφελών Ιδρυμάτων, όπως ο ίδιος τους προσδιόρισε σε μεταγενέστερο δημοσίευμά του. Συγκεκριμένα:

2. Στην «Εκκλησιαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», Σεπτεμβρίου 2011, δημοσιεύθηκε κείμενο, που επιμελήθηκε ο κ. Χαλάτσης και διαβάσθηκε στην φετινή γιορτή για τους Αποδήμους συμπατριώτες μας.

Κατ’ αρχάς, στο εν λόγω δημοσίευμα δεν περιλαμβάνεται, μεταξύ των έργων του μεγάλου μας δωρητή, η προικοδότηση 55 απόρων κοριτσιών από τη Ναύπακτο, Χώμορη και Ελευθέριανη, (με δική μου πρόταση), που χρηματοδοτήθηκε τελικά και από τον Δημήτριο Λυμπέρη κατά 50%. Ούτε, η διάνοιξη δρόμων από Χώμορη – Μηλιά προς Ελευθέριανη και προς Σίμου, που χρηματοδοτήθηκαν κατά τον ίδιο τρόπο.

Σημειώνω ότι, έχω φέρει κατ’ επανάληψη στη δημοσιότητα τα ανωτέρω έργα, για την υλοποίηση των οποίων έχω και προσωπικά ασχοληθεί.

Επίσης, όπως γράφει ο ίδιος εν συνεχεία, ο Απολογισμός των Ιδρυμάτων που γίνεται στη Ναύπακτο κάθε χρόνο, πέρα άλλων, (απόδοση τιμής, ενημέρωση πολιτών, αποδοχή τυχόν προτάσεών τους), έχει ως κύριο στόχο: «Την προβολή των παραδειγμάτων της κοινωνικής χρήσης του πλούτου, ώστε να υπάρχουν στο μέλλον και άλλοι μιμητές».

Αλλά, ο ανωτέρω επιδιωκόμενος, κύριος στόχος των Ιδρυμάτων, αυτοαναιρείται με την προαναφερθείσα τοποθέτηση του ιδίου στη «Ναυπακτία». Αναλυτικότερα:

3. Είναι αλήθεια ότι συνηθίζεται η παρεμβολή κωλυμάτων κατά την υλοποίηση δωρεών στον τόπο μας,όπως βέβαια και η μετέπειτα ωραιοποίηση των πραγμάτων, (με εκδηλώσεις, δημοσιεύματα κ.λπ.), για ευνόητους λόγους σκοπιμότητας.

Όμως, έτσι αδικούνται οι δωρητές. Αλλά και δεν προάγεται η καλώς εννοούμενη κοινωφέλεια στη Ναυπακτία, γιατί απογοητεύονται τυχόν νέοι υποψήφιοι δωρητές.

Αντίθετα, με την ευρύτερη και αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών, προστατεύονται οι δωρητές από τυχόν χρονοβόρες - δαπανηρές και, κυρίως, ψυχοφθόρες αυθαιρεσίες των ιθυνόντων, υλοποιούνται οι δωρεές τους και ευνοείται το γενικότερο συμφέρον.

Με αποκαρδιωμένους και απογοητευμένους δωρητές, δεν γίνονται δωρεές, ούτε βέβαια θα βρεθούν μιμητές δωρητών.

Γι’ αυτό και πρέπει να ενδιαφέρουν, «τον καθένα μας», οι δυσκολίες που συναντούν οι δωρητές κατά την υλοποίηση έργων πολιτιστικού περιεχομένου, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Προπάντων δε, όταν, εξαιτίας διαφόρων κωλυμάτων, που τους παρεμβάλλονται, οι δωρητές χάνουν την ψυχική τους ηρεμία, την υγεία ή ακόμα και τη ζωή τους.

4. Όπως έχω εκθέσει στον τοπικό Τύπο, κατ’ επανάληψη, επί 55-60 χρόνια απέφυγα να φέρω στη δημοσιότητα απίστευτες αδικίες εις βάρος του δωρητή Επαμεινώνδα Αρβανίτη, που αποδεικνύονται, αδιάσειστα, βάσει σειράς εγγράφων στοιχείων του ιδίου και τρίτων. Ομοίως, δεν έχω γνωστοποιήσει συγκεκριμένες ταλαιπωρίες του Δημ. Παπαχαραλάμπους, που συμβαίνει να γνωρίζω από την άμεση συνεργασία και φιλίας μας.

Και τούτο, με το σκεπτικό να μη θιγεί το καλώς εννοούμενο συμφέρον της Ναυπακτίας. Και με την μάταια ελπίδα για βελτίωση, με την πάροδο του χρόνου, της εν λόγω βλαπτικής για τον τόπο μας νοοτροπίας. Όμως, με την προσωπική εμπειρία των τελευταίων εννέα ετών, βεβαιώθηκα ότι, η ιστορία επαναλαμβάνεται!

5. Οι Δ. Παπαχαραλάμπους και Επ. Αρβανίτης, ταλαιπωρήθηκαν πολύ και έγιναν καρδιοπαθείς, θύματα των δωρεών τους. Προπάντων ο δεύτερος, που πέθανε κυριολεκτικά «στην ψάθα», θέτοντας μάλιστα τέρμα στην ταλαίπωρη ζωή του.

Αν τύχαινε να τους συναναστραφεί ο κ. Χαλάτσης, όπως εγώ, τότε που βολόδερναν, θα τους έλεγε αυτά που γράφει τώρα στη «Ναυπακτία» για τους σημερινούς δωρητές;

Ενώ, κατά τα άλλα, επαινεί τον Δ. Παπαχαραλάμπους για τα έργα του, δεν τον αδικεί, έμμεσα, με την ανωτέρω τοποθέτησή του για τις σημερινές δωρεές; Δικαιολογείται τέτοια στάση, από την κατεχόμενη θέση του;

Γενικότερα, πρέπει να συγκαλύπτονται οι απαράδεκτες συμπεριφορές των εκάστοτε ιθυνόντων έναντι των δωρητών; Θέλουμε, δηλαδή, την περιουσία των δωρητών και αδιαφορούμε για τους δωρητές – θύματα;

Με τέτοια νοοτροπία και τακτική, προσελκύονται «άλλοι μιμητές» δωρητών και προάγεται η κοινωφέλεια στη Ναύπακτο και τη Ναυπακτία;

Υ.Γ.1 Ο κ. Χαλάτσης δεν με αναφέρει βέβαια ονομαστικώς στο δημοσίευμά του. Επίσης, γνωρίζει, από μένα προσωπικώς, ότι κάποτε μεταφέρθηκα στο Κέντρο Υγείας, μεσάνυχτα, μετά από έντονη συζήτηση για κάποια δωρεά μου!

Υ.Γ.2 Επιστολή μου, με περίπου το ίδιο (όπως ανωτέρω) περιεχόμενο, δεν φιλοξενήθηκε στην «Εκκλησιαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ». Το ίδιο συνέβη και παλαιότερα, σε παρέμβασή μου επί οικονομικού θέματος. Πάντως, και στις δύο περιπτώσεις, δεν παρέλειψαν να με ευχαριστήσουν.