Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Στον ...αέρα κονδύλια ενός δις ευρώ του ΕΣΠΑ





Σε άμεσο κίνδυνο βρίσκονται πλέον κονδύλια 1 δισ. ευρώ από το παλιό ΕΣΠΑ, που παρά το γεγονός ότι βαίνει οριστικά προς το τέλος του, διανύει και τη δυσκολότερη χρονιά σε ό,τι αφορά την υλοποίηση των έργων.

Όπως γράφει η «Καθημερινή», η στάση πληρωμών από την πλευρά του Δημοσίου μπλοκάρει την ομαλή εκτέλεση των έργων, που θα πρέπει πάση θυσία να ολοκληρωθούν έως τα τέλη του 2015.Επιπλέον καθυστερεί τις πληρωμές από την Κοινότητα, η οποία πληρώνει απολογιστικά τα έργα, δηλαδή αφού πρώτα πληρωθούν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και κατατεθούν στην ΕΕ τα αντίστοιχα «τιμολόγια»

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλο το 2015 τα αιτήματα πληρωμών που έχει υποβάλει η ελληνική πλευρά περιορίζονται στα 120 εκατ. ευρώ (!) ενώ τα υπόλοιπα χρήματα που μπορούν να διεκδικηθούν από την Κοινότητα φθάνουν τα 3,5 δισ ευρώ.Στη ζώνη κινδύνου βρίσκονται όχι μόνο τα οδικά και τα περιβαλλοντικά έργα, αλλά και τα επενδυτικά σχέδια που υλοποιούνται από ιδιώτες.

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

ΤΙ ΧΑΜΠΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ; ... Κρυμμένα μυστικά Κωνσταντινούπολης



 
Υπάρχει κάτι μαγικό στην Πόλη και από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εδώ, μου πλάνεψε την
καρδιά και την σκέψη. Αυτό δεν είναι ούτε οι εμπορικοί της δρόμοι με την πολυκοσμία, ούτε οι
κεφτέδες και τα κεμπάπ, ούτε τα δερμάτινα και οι ναργιλέδες. Αυτή η, αρχικά απροσδιόριστη,
μαγεία οφείλεται στην Ιστορία και στα Ιερά χώματα τούτης της γής και κάθε φορά που 
 προσπαθώ να συλλάβω στην σκέψη μου την Κωνσταντινούπολη σαν έννοια, κυριεύομαι από
δέος και ρίγη συγκίνησης. Μια βροχερή και παγερή μέρα σαν κι αυτή αποφάσισα να έρθω
σε άμεση επαφή με τα χώματα των προγόνων μας καθώς θέλησα να εισέλθω στα υπόγεια και
κρυμμένα μυστικά της Κωνσταντινούπολης.
 
Η Ιστορία της Βασιλεύουσας ξετυλίγεται συνεχώς μπροστά στα μάτια μου και στην ιστορική
χερσόνησο συναντώ συχνά πολλά τέτοια στοιχεία. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το τμήμα
του Ιπποδρόμου και συγκεκριμένα αυτό των πεσσών που στήριζαν την Σφενδόνη, το μέρος που
βρισκόνταν η στροφή του  Ιπποδρόμου.
 

Ότι απόμεινε από τον, άλλοτε, κολοσσιαίων διαστάσεων Ιππόδρομο. Εδώ οι πεσσοί που στήριζαν την Σφενδόνη
 
Είσοδος στοών που δυστυχώς έχουν σφραγισθεί
 
Ότι υπάρχει όμως πάνω στους δρόμους της Πόλης, υπάρχει και κάτω από αυτήν και μάλιστα
σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Δεν μπορείτε να νοιώσετε τον ενθουσιασμό μου καθώς ανακάλυπτα
καινούριες υπόγειες δεξαμενές με κίονες και αυθεντικά ψηφιδωτά από εκείνες τις ένδοξες
εποχές του Βυζαντίου, όπου η Πόλη  ήταν το αδιαμφισβήτητο κέντρο του κόσμου.
 
Μία υπέροχη κιστέρνα από το παρελθόν...
 
...απευθείας μπροστά στα μάτια μου
Κοίταξα για λίγο το λιγοστό νερό που είχε απομείνει σε μία γωνία και διαπίστωσα πως η κιστέρνα
δεν ήταν ικανή να συγκρατήσει την ορμή μου να έρθω σε επαφή με την υπόγεια Βασιλεύουσα.
Η περιπλάνηση εξάλλου είχε μόλις αρχίσει...
 
 

Υπήρχε ακόμα νερό στην υπόγεια κιστέρνα















Συνέχισα λοιπόν την εξερεύνηση και διαρκώς κατέβαινα όλο και περισσότερο στα έγκατα της
Πόλης. Μετά από λίγο ψάξιμο και περίπου 5 μέτρα από την επιφάνεια του δρόμου είχα την χαρά
να ανακαλύψω αυθεντικά ψηφιδωτά περασμένων χιλιετιών!
Τα ψηφιδωτά αυτά αποτελούν τμήμα από το πάτωμα του τεραστίου συγκροτήματος που κατείχε

την ονομασία Ιερόν Παλάτιον και περιλάμβανε αμέτρητους χώρους με κτίρια, διαμερίσματα, στοές,
στρατώνες, δρόμους, παλάτια, λουτρά, εκκλησίες, αυλές, στάβλους και κήπους.
 
Τι μεγάλη συγκίνηση και θαυμασμός να ακουμπώ ψηφιδωτά πατώματα από το Ιερόν Παλάτιον...
 
...και να περπατώ εκεί που κατά το παρελθόν είχαν περπατήσει Βασιλιάδες και Αυτοκράτορες ...
 
...και παρότι στα έγκατα της γής, εγώ να νοιώθω σαν στον Παράδεισο

























 
Η κατηφόρα δεν είχε σταματημό και θα ήμουν γύρω στα 7 μέτρα κάτω από την επιφάνεια όταν
διαπίστωσα ότι βρισκόμουν στην είσοδο μιάς υπόγειας εκκλησίας! Στην αρχή έμοιαζε απίστευτο
μα όντως μπροστά μου βρίσκονταν πιθανόν η λεγόμενη Τρίκογχος ή ένα τμήμα από την εκκλησία
της Παναγίας Οδηγήτριας. Τα συναισθήματα ενθουσιασμού από την κιστέρνα και τα ψηφιδωτά,
μετατράπηκαν σε συναισθήματα δέους και ταπεινότητας. Περιεργάστηκα κάθε γωνιά του ναού
και κάθε σημείο είχε κάτι να μου εκμηστηρευτεί.
Φαντάστηκα στις κόγχες υπέροχες νωπογραφίες με μορφές Αγίων και με την φαντασία του μυαλού
μου   "ταξίδεψα" μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω, όταν εδώ τελούνταν Θείες Λειτουργείες και πιστοί
προσέρχονταν με ευλάβεια.
 
Ανακαλύπτοντας την εκκλησία στα έγκατα της Πόλης. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τα συναισθήματά μου
 
Στα μάτια μου παρουσιάστηκαν Εικόνες Αγίων που με κοιτούσαν στοργικά
 
Πρόσωπα Αγίων που δακρύζουν για την ξεχασμένη εκκλησία στα έγκατα της γης
Καθώς ετοιμαζόμουν να ανηφορίσω για την επιφάνεια της Πόλης, το βλέμμα μου έπεσε στα αριστερά
του ναού και αμέσως η ματιά μου άστραψε....υπήρχε Άγιασμα στον ναό και ακόμα δεν είχε στερέψει!
Πάνω από το  Άγιασμα....μιά νωπογραφία με το μάτι κάποιου Αγίου ή Αγίας στραμμένο πάνω μου,
ήταν σαν μου έλεγε: "Όσο δεν θα στερεύει η Πίστη των ανθρώπων, δεν θα στερέψει και τούτο εδώ
το Άγιασμα". Έκανα τον Σταυρό μου, προσευχήθηκα και άρχισα να ανεβαίνω προς τα πάνω, 
  προσπαθώντας να ταξινομήσω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου.
 

Το αστείρευτο Άγιασμα της Παναγίας
 
Η τοιχογραφία πάνω από το Άγιασμα που με καθήλωσε
Είχα ήδη συγκλονισθεί από όσα είχα ζήσει τις τελευταίες ώρες και σκέφτηκα να επιχειρήσω μια τρίτη απόπειρα εξερεύνησης στην κάτω πλευρά της Πόλης. Φόβος να βρεθώ και πάλι κάτω από την επιφάνεια δεν υπήρχε. Εξάλλου αν είναι μείνω για πάντα κλεισμένος στα έγκατα της γής...τότε τουλάχιστον σε τούτα τα ευλογημένα χώματα της λατρεμένης μου Πόλης.

Δεν πέρασαν παρά κάμποσα λεπτά και βρέθηκα να κατηφορίζω ακουμπώντας τοιχώματα του

βυζαντινού Παλατιού και τις αισθήσεις μου σε πλήρη έξαψη. Είχα εισέλθει στο εσωτερικό του
Παλατιού της Μαγναύρας! Λίγο πριν βρεθώ στις κεντρικές αίθουσες, είδα μέσα από μια μικρή
πύλη ένα φως. Η φαντασία μου οργίασε και νοερά πέρασαν από τον νού μου εικόνες ονειρεμένες.
Φαντάστηκα περνώντας την είσοδο του παλατιού, τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο να στέκει α
πέναντί μου, καθισμένος στον χρυσό θρόνο του, που δεξιά και αριστερά ήταν διακοσμημένος με
λέοντες. Και εκείνος φορώντας το βασιλικό στέμμα του να μου αποκρίνεται:
"Διες τριγύρω..... εδω βρίσκεται η αληθινή Πόλη! Εδώ χτυπούσε, χτυπά και θα χτυπά 
 αιώνια η καρδιά της Βασιλεύουσας, όχι εκεί πάνω. Εσύ αξίωσες να φτάσεις ως εδώ.
Μείνε μαζί μας για όσο θελήσεις... ", μου αποκρίθηκε και τον περιτριγύρισαν μαυροφορεμένες
Άγιες σκιές, βυζαντινοί στρατιώτες και Πατριάρχες που λιβάνιζαν το Ιερόν Παλάτιον κρατώντας 
 θυμιατά....
Λίγο πριν εισέλθω στο Παλάτι και συναντήσω νοερά τον Αυτοκράτορα
 
Σε Ιερά Παλάτια η φαντασία οργιάζει και ο θρύλος συναντά την πραγματικότητα


Δεν ξέρω πόσην ώρα ονειροπολούσα, συνομιλώντας με Αυτοκράτορες και παρατηρώντας σκιές να

περιτριγυρίζουν το παλάτι. Εξαιτίας της βροχής κάποια χώματα έπεσαν στο δάπεδο και ο ήχος με
επανέφερε στην πραγματικότητα. Είναι να μην το χάσεις το μυαλουδάκι σου όταν βρίσκεσαι μέτρα
κάτω από την γη και θαυμάζεις θαμμένα παλάτια;
 
Το φώς που έρχονταν από τον δρόμο και με προσδιόριζε για το βάθος που βρισκόμουν
 
Το ταβάνι του Παλατιού. Κλασσική βυζαντινή κατασκευή
 
Ο ήχος των χωμάτων που κατέρευσαν, με επανέφερε στην πραγματικότητα
 
Περιπλανόμενος στα έγκατα της Πόλης και θαυμάζοντας τις κατασκευές των προγόνων μας
 
Πίσω από τις καλυμμένες πύλες υπάρχουν δίοδοι που οδηγούν σε δαιδαλώδεις στοές
Το παλάτι εκτός από το δωμάτιο του θρόνου, διέθετε αίθουσες, αυτοκρατορικά υπνοδωμάτια εως και εκκλησία,
την Αγία Χριστίνα! Προφανώς επικοινωνούσε με άλλα κτίρια, βιβλιοθήκες και κήπους με υπέροχες αυλές.
 
Σταυροί στα έγκατα της γης
 
Πιθανόν παράθυρο που χρησίμευε σαν σύστημα εξαερισμού
 
Είναι δυνατόν να μην νοιώθει κανείς τεράστιο δέος περπατώντας στην αίθουσα του Παλατιού;
 
 
Μια τελευταία ματιά πριν αποχαιρετίσω τον υπόγειο βυζαντινό κόσμο
 
Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες έμεινα στον χώρο του παλατιού. Με τόσες ώρες περιπλάνησης,
ανεπανάληπτους θυσαυρούς και μοναδικά συναισθήματα...τα είχα ψιλοχάσει. Ανηφορίζοντας
τα μικρά σκαλοπάτια για τον  επάνω κόσμο, στάθηκα και έριξα μια τελευταία ματιά σε τούτη
την ανεπανάληπτη μυστική διάσταση του Βυζαντίου. Βγαίνοντας στον δρόμο επανήλθα στην 
πραγματικότητα από τα κορναρίσματα των αυτοκινήτων και την βαβούρα. Ένας σερβιτόρος
πέρασε δίπλα μου μαζί με έναν άλλον που κρατούσε μια πιατέλα κεμπάπ.
Βλέποντας με να περπατώ αργά και σαν να μην ξέρω από εκείνα τα μέρη, θέλησε να με πιάσει
πελάτη. Τον κοίταξα στα μάτια μα δεν του αποκρίθηκα, παρά συνέχισα τον δρόμο μου
σκεφτόμενος όλα όσα είχα δεί τις τελευταίες ώρες. Ο σερβιτόρος γρήγορα με ξέχασε αφού το
επόμενο ζευγάρι πελατών είχε έρθει ήδη  στην αγκαλιά του, αναζητώντας αυτό που αποζητούν
οι περισσότεροι τουρίστες. Τελικά το να νοιώθει και να καταλαβαίνει κανείς τι πραγματικά είναι
η Κωνσταντινούπολη και τι Ιερά χώματα πατούμε, δεν είναι μόνον χαρά και τύχη...είναι ευλογία.
 
Mary  Pavlidou

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Ναυπάκτια, χωρίς δικά της παιδιά, μεγάλωσε .... 500 κόρες!

lif-gynaika-nafp

Στη συγκλονιστική εξομολόγηση του πολυτάραχου βίου της η κυρία Σταυρούλα Πελέκη απο τη Ναύπακτο μιλά για τα δύσκολα χρόνια της ζωής της και το πως έφθασε να γεμίζει αγάπη κάθε σπιθαμή χώρου στο Ορφανοτροφείο Θηλέων της Λαμίας. 

Ακολουθεί το αφιέρωμα του lifo.gr:
 
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ναύπακτο. Τίποτα δε μου έλειπε όταν ήμουν μικρή. Και εγώ και τα αδέλφια μου τα είχαμε όλα. Μόνο ίσως ο πατέρας μου που τον χάσαμε νωρίς, αλλά είχαμε τον τρόπο μας. Το 1957 τελείωσα δασκάλα και το 1960 ήρθα στο ίδρυμα στη Λαμία.

Ήμουν 22,5 χρονών κορίτσι. Είχα μεγαλώσει κοντά στο κατηχητικό και ο πνευματικός μου με καθοδήγησε να έρθω στο ίδρυμα όπου ζητούσαν διευθύντρια. Ξέρω, ακούγεται περίεργο στην εποχή μας, αλλά τότε έτσι ήταν η υπακοή στον πνευματικό μας. Η μάνα μου δεν ήθελε με τίποτα να φύγω.» Τι πας να κάνεις;» μου έλεγε και με ρωτούσε συνέχεια τι μου λείπει. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως έπρεπε να το κάνω. Νόμιζε πως θα χαθώ και θα πάω στράφι. Για μια χρονιά είχα υπογράψει στην αρχή, αλλά μετά δεν μπορούσα να αφήσω τα κορίτσια μου. Δεν καταλάβαινε πως για μένα η προσφορά ήταν πιο σημαντική από το να κάνω οικογένεια και τις φιλοδοξίες. Σε μια μικρή κοινωνία που όλοι ξέραν πως τα είχαμε όλα, την έπιαναν και της έλεγαν πού το στέλνεις το κορίτσι.

Είχε πεισμώσει πολύ και δεν μου το συγχώρεσε ποτέ. Δεν μου ξαναμίλησε. Δεν με πήρε ποτέ τηλέφωνο και ούτε ποτέ ήρθε να με δει. Ένα χρόνο μετά πέθανε. Την έσκασα. Ήταν άρρωστη και δεν με πήρανε τα αδέλφια μου να μου το πουν. Με πήρε μια δασκάλα μου και πήρα δανεικά να πάω να την προλάβω. Λίγο πριν πεθάνει έφτασα σπίτι μας, της μίλησα και μου έδωσε την ευχή της. Νομίζω με συγχώρεσε. Κατάλαβε.

 
Πέτρινα χρόνια. Δύσκολα. Μπήκα κοριτσόπουλο εδώ μέσα και έμεινα μια ζωή. Πέρασα την πόρτα και δεν είχε τίποτα. Ένα παλιό σπίτι και 40 ορφανά χωρίς φαΐ. Επαρχία μεταπολεμικής Ελλάδας και μια φτωχή, κλειστή κοινωνία. Κολύμπι στα βαθιά. Τους τρεις πρώτους μήνες κλεινόμουν τις νύχτες σε ένα μπάνιο και έκλαιγα. Έλεγα δεν μπορώ να τα καταφέρω. Ήμουν εντελώς μόνη σε ένα μέρος με αγνώστους και καταστάσεις σκληρές. Ήμουν τόσο μικρή και έπρεπε να διευθύνω κάτι που δεν ήξερα. Υπήρχαν κορίτσια μεγαλύτερα από μένα. Πολλές φορές είπα να φύγω και να γυρίσω πίσω, αλλά πώς θα μπορούσα να αφήσω τα κορίτσια αυτά;

Νομίζω πως κουμάντο από τότε και μετά με έκανε ο Θεός. Αυτός κανόνιζε. Δέκα χρόνια πάλευαν να βάλω σειρά και να το κάνω αξιοπρεπές και βιώσιμο. Μετά κάπως ανασάναμε. Τώρα με τη κρίση και για εμάς όπως και για όλους είναι δύσκολα. Ποτέ όμως δεν άφησα τα κορίτσια να πεινάσουν. Πάντα μας αγκάλιαζαν και είχαμε φαγητό. Μακάρι να μπορούσα να προσφέρω και πιο πολλά στις ψυχές αυτές, αλλά εδώ κάνουμε εθελοντισμό. Δεν είμαστε υπάλληλοι. Αν και νομίζω τελικά πως το δόσιμο είναι πολύ σημαντικότερο όταν γίνεται από καρδιάς και όχι για ανταμοιβή.

 
H κυρία Βάγια Κόκκαλη από το Πολυδένδρι Δομοκού. Μια από τις σαράντα ορφανές που η Σταυρούλα Πελέκη συνάντησε το 1960 στο ορφανοτροφείο. Μεγάλωσε στο ίδρυμα, έφυγε το 1965 για να εργαστεί στον Άγιο Σάββα και επέστρεψε για να προσφέρει εθελοντικά. Σήμερα ε
 

Ποτέ μου δεν μετάνιωσα. Αισθάνομαι ο πιο πλήρης άνθρωπος του κόσμου. Μικρή ήθελα να γίνω νοσοκόμα. Να ταξιδεύω και να βοηθάω τραυματίες στον πόλεμο. Παιδικές φαντασιώσεις. Τελικά κοντά σε αυτό που ονειρευόμουν με έφερε η ζωή. 500 και πάνω κορίτσια περάσαν από εδώ όσο είμαι εγώ και τελικά νιώθω πως τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από την αγάπη που έδωσα και εισέπραξα. Δεν είμαι η μάνα τους. Το ξέρω πολύ καλά. Με φωνάζουν μαμά και δε γυρνάω επίτηδες. Μετά μου λένε » Κυρία γιατί δεν γυρνάτε;»

Τους λέω με ωραίο τρόπο πως δεν είμαι η μητέρα τους και πως καμιά γυναίκα δεν μπορεί να αναπληρώσει το κενό της μάνας που τις γέννησε. Εγώ βέβαια παιδιά δεν έκανα, αλλά νομίζω πως όλα τα παιδιά του ορφανοτροφείου τα αγάπησα σαν δικά μου. Μάνα τους αισθάνομαι, αλλά δεν μπορώ να κλέβω τον τίτλο από τις πραγματικές μητέρες. Καμιά φορά με μερικά είχα τέτοιο δέσιμο που νομίζω με κάλυψε σαν μάνα. Σαν άνθρωπος και εγώ είχα αδυναμίες, αλλά προσπαθούσα να κρατάω ισορροπίες και να μην τα ξεχωρίζω όσο δύσκολο και αν ήταν. Για μένα, όλες ίδιες.

 
Σκληρό πράμα η ορφάνια. Είδα πολύ πόνο στα 54 χρόνια που είμαι εδώ. Ψυχούλες βασανισμένες. Πώς να σκεφτώ εγώ πολυτέλειες και προσωπική ζωή; Εδώ είχα καινούρια οικογένεια συνέχεια. Περνούσαν τα χρόνια και δεν καταλάβαινα πώς. Άλλες έφευγαν, νέες ερχόντουσαν. Πώς να βάλω εγώ τον εαυτό μου πάνω από τα κορίτσια που είχαν χάσει τους γονείς τους; Νομίζω πως ακόμη πιο συγκλονιστικό από το θάνατο είναι η εγκατάλειψη. Τα παιδιά που τα παράτησαν και τα απαρνήθηκαν. Οι μάνες εκεί έξω και τα παιδιά εδώ μέσα. Αυτό ήταν πάντα το πιο δύσκολο. Ο πόνος του παιδιού που η μάνα το αρνήθηκε είναι από τα πράγματα που με ανατρίχιαζαν πάντα.


    
Παλιά τα κορίτσια τα μαθαίναμε μοδιστρική και όσες ήταν καλές μαθήτριες τις σπουδάζαμε. Το σταματήσαμε το μάθημα. Τι να γίνουν τώρα; Μοδίστρες; Κοιτάμε να τις κάνουμε φοιτήτριες και να τις σπουδάζουμε. Έχουμε πολλές φοιτήτριες. Ξέρεις κάτι όμως; Δεν θα με με νοιάξουν πια τόσο τα πτυχία. Να είναι ευτυχισμένες θέλω, να είναι καλοί άνθρωποι και να έχουν όσο πιο όμορφη ζωή γίνεται. Μέχρι να παντρευτούν θα τις έχω πάντα έννοια. Μετά λίγο ηρεμώ. Πάντα όμως κρατάω επαφές.

Έρχονται εδώ και με βλέπουν και εγώ τις παρακολουθώ. Μου φέρνουν τα παιδιά τους. Μερικά τα βαφτίζουν Σταυρούλα. Αν ήμουν αυστηρή; Δεν νομίζω! Μαλακή μου λέγαν πάντα πως ήμουν. Δεν ήταν και εύκολο. Είναι διπλή η ευθύνη να μεγαλώνεις και να φροντίζεις ορφανά παιδιά. Από τη μία τόσα πολλά κορίτσια που θα πρέπει να τα προφυλάξεις και να τα μεγαλώσεις ηθικά και από την άλλη ο κόσμος να αλλάζει και να πρέπει να τα κάνεις δυνατά για να τον αντιμετωπίσουν. Έχω περάσει τόση αγωνία…

 
Το πιο συγκλονιστικό που έζησα πρόσφατα ήταν το μωρό που βρέθηκε κοντά μας. Ένα πλάσμα έξι μηνών. Πρώτη φορά είχαμε τόσο μικρό παιδί εδώ μέσα. Τεράστια ευτυχία, αλλά και μεγάλη ευθύνη σε μια τόσο δύσκολη εποχή. Τώρα είναι 23 κορίτσια εδώ μέσα. Δύσκολα είναι, αλλά έχει ο Θεός. Δεν ξέρω τι θα γίνει όταν φύγω. Κάποιος θα βρεθεί ελπίζω. Όταν πεθάνω τους έχω πει δε με νοιάζει. Βάλτε με σε μια κουβέρτα και πετάξτε με. Απλά πριν, πέστε στα γόνατα και πείτε μια προσευχή για τη ψυχή μου.


 
  
Oρφανοτροφείο Θηλέων Λαμίας τηλ. 22310 22477 Για προσφορές και στήριξη: 582 – 002101 – 137154 / ΑLPHA BANK
lifo.gr

ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ: 8 χρόνια ενοίκια και φύλαξη για άδειο κτίριο!


epi-pedy-antirrioΑπίθανες καταστάσεις αποκαλύπτεται πως εκτυλίσσονται για περισσότερα από 8 χρόνια σε επίπεδο Δυτικής Ελλάδας σε ό,τι αφορά την προστασία της Δημόσιας Υγείας και τις δαπάνες για τη λειτουργία των υπηρεσιών.
Στα όσα απίστευτα συμβαίνουν τουλάχιστον επί 8 χρόνια εν γνώσει των πρώην υπουργών υγείας  Α. Λοβέρδου, Άδωνη Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη ,η αποκάλυψη  που  κάνει σήμερα το patrastimes.gr και η οποία αφορά σε σπατάλες  δεκάδων και ενδεχομένως εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ,  χωρίς κανένα αντίκρισμα για την δημόσια υγεία και τους πολίτες της περιοχής.
Επί 8 χρόνια με άλλοθι τη δήθεν λειτουργία ενός κέντρου συγκέντρωσης δειγμάτων για τη διεξαγωγή μετρήσεων που θα αφορούσαν στην ανάλυση τροφίμων αλλά και υδάτων από την περιοχή, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας σε επίπεδο μικροβίων και μόλυνσης, ενοικιάζεται κτίριο το οποίο βρίσκεται στην επαρχιακή οδό Αντιρρίου – Ναυπάκτου αλλά παραμένει άδειο!!!
Για το ίδιο κτίριο – την ώρα που όλα αυτά τα χρόνια έδιωχναν κόσμο από τη δουλειά του και έβγαζαν υπαλλήλους σε διαθεσιμότητα  - επίσης επί 8 χρόνια πληρώνονται ασύλληπτα ποσά, προκειμένου αυτό να φυλάγεται από γνωστή εταιρεία σεκιούριτι.
Να σημειωθεί, πως για όλα αυτά έχουν εγγράφως ενημερωθεί όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες της Δημόσιας Υγείας στην περιοχή , από Διευθυντές έως και Γενικοί Γραμματείς καθώς και όλοι οι υπουργοί και υφυπουργοί, οι οποίοι θήτευσαν στο υπουργείο κατά την τελευταία οκταετία αλλά το φαγοπότι καλά κρατεί.
Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως για την υπόθεση ενημερώθηκε δια ζώσης ο υπουργός Υγείας κ. Κουρουμπλής χθες το μεσημέρι και έδωσε εντολή για να πέσει άπλετο φως και να αποκαλυφτούν οι υπεύθυνοι.
Την ίδια ώρα που οι φορολογούμενοι πληρώνουν για ένα άδειο κτίριο και τη φύλαξή του δεκάδες χιλιάδες ευρώ, τα δείγματα που είναι προς εξέταση, ακόμα και για την καταλληλότητα των θαλασσίων υδάτων για κολύμπι, μεταφέρονται στην Αθήνα για ανάλυση καθώς η περιοχή στα χαρτιά έχει ανάλογο κέντρο, το οποίο όμως είναι κέντρο φάντασμα αφού παραμένει επί τόσα χρόνια άδειο!!!
Γιάννης Γεωργόπουλος – patrastimes.gr

Κινδυνεύουν το «Βοήθεια στο Σπίτι» και οι παιδικοί σταθμοί των δήμων

                   
Δραματική έκκληση στους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης να κινηθούν άμεσα και αποτελεσματικά ώστε «να μη χαθεί άλλο ούτε μια μέρα» για τη στήριξη της συνέχισης λειτουργίας ευαίσθητων και κρίσιμων κοινωνικών προγραμμάτων και δομών, όπως μεταξύ αυτών είναι το «Βοήθεια στο Σπίτι» και η «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», απευθύνει ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών, και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της ΚΕΔΕ, Σίμος Δανιηλίδης.

Ο κ.Δανιηλίδης έθεσε συνολικά την ατζέντα των κοινωνικοπρονοιακών προγραμμάτων στη συνεδρίαση της Επιτροπής της ΚΕΔΕ, που συνεδρίασε υπό τον πρόεδρο Γιώργο Πατούλη, κατά την οποία εξετάστηκαν λεπτομερώς όλες οι εξελίξεις που αναφέρονται στα φλέγοντα θέμα. Αποφασίστηκε, δε, να αναπτυχθούν συντονισμένες και εντατικές δράσεις από την Τοπική Αυτοδιοίκηση για την έγκαιρη εξασφάλιση των προϋποθέσεων που θα επιτρέψουν να συνεχισθούν τα προγράμματα χωρίς προβλήματα και αποκλεισμούς, και να ζητηθεί άμεση συνάντηση με τους συναρμόδιους υπουργούς.

«Ο χρόνος κυλά βασανιστικά για τα προγράμματα και τις δομές, διατηρώντας
έτσι ένα επικίνδυνο θολό τοπίο ως προς τη βιωσιμότητά τους και τη συνέχιση της προσφοράς τους στην κοινωνία, και ιδιαίτερα για τις ευπαθέστερες λόγω κρίσης κοινωνικές ομάδες. Πρέπει οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες και οι υπουργοί να αναλογισθούν την κρισιμότητα των περιστάσεων και να περάσουν από την πλήρη αδράνεια στην πλήρη και απόλυτη αποτελεσματικότητα με δράσεις, αποφάσεις και σχεδιασμούς», δηλώνει ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών.

Παιδικοί Σταθμοί-ΚΔΑΠ-ΚΔΑΠμεΑ
Όπως τονίζει, το κρίσιμο πρόγραμμα της «Εναρμόνισης», που προβλέπει τη δωρεάν φιλοξενία παιδιών στους βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, στα ΚΔΑΠ και τα ΚΔΑΠμεΑ, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι καθώς ακόμη δεν έχει αναληφθεί πρωτοβουλία για τη συνέχιση της επαρκούς και αναγκαίας χρηματοδότησής του από το ΕΣΠΑ και εθνικούς πόρους. Αντίθετα, τα ποσά που ανακοινώθηκαν επίσημα, διατηρούν τη χρηματοδότηση σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε βαθμό που να αποκλείονται από τη νέα περίοδο 2015-2016 περισσότερα από 40.000 παιδιά και χιλιάδες εργαζόμενοι να κινδυνεύουν με απώλεια της εργασίας τους.
«Η περσινή εμπειρία πρέπει να διδάξει στους πάντες ότι οι ανάγκες της κοινωνίας είναι μεγάλες και πιεστικές, και ότι με αυτές κανείς δεν μπορεί και δεν δικαιούται να παίξει. Πρέπει άμεσα να ενεργοποιηθούν για την εξασφάλιση τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ ώστε κανένα παιδί να μη μείνει εκτός παιδικών σταθμών, τα ΚΔΑΠ και τα ΚΔΑΠμεΑ, και κανένας εργαζόμενος να μη χάσει τη θέση του», υπογραμμίζει ο Σ.Δανιηλίδης, επισημαίνοντας ταυτόχρονα την αναγκαιότητα να κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες για την πιστοποποίηση των δομών.

«Βοήθεια στο Σπίτι»
Ιδιαίτερη αναφορά ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών κάνει στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», το οποίο εξυπηρετεί πάνω από 100.000 ανήμπορους και κατάκοιτους συνανθρώπους μας, απασχολεί περισσότερους από 3.500 εργαζόμενους, και βρίσκεται στο μεταίχμιο της μετάβασης σε νέο περιβάλλον.
«Το νομικό πλαίσιο της μονιμοποίησης του προγράμματος ως Υπηρεσία στο Ασφαλιστικό Σύστημα αποτελούσε διεκδίκηση αγώνων πολλών χρόνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και η εξέλιξή του το 2014 μας ικανοποιεί. Υπάρχει, όμως, ο ορατός κίνδυνος να υποβαθμιστεί και να απαξιωθεί με τραγικές συνέπειες στην κοινωνία. Το πρόγραμμα προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου σε συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, στηριζόμενο στην προσφορά ικανών και άξιων στελεχών με εμπειρία χρόνων», δηλώνει ο Σ.Δανιηλίδης επισημαίνοντας την «κατάσταση πολέμου» με τον χρόνο.
«Μέσα στο 2015 χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την προετοιμασία της νέας μορφής οργάνωσης και λειτουργίας του προγράμματος. Είναι αδήριτη η ανάγκη να μην χαθεί πλέον ούτε μια μέρα. Άμεσα, και σε κάθε περίπτωση έως το τέλος Ιουνίου, θα πρέπει να γίνουν όλες οι απαιτούμενες δεκάδες πράξεις, ώστε οι εκατοντάδες δομές έως το τέλος Σεπτεμβρίου, όπως προβλέπεται από το νόμο του 2014, να είναι έτοιμες και όλοι οι δήμοι να μπορούν απρόσκοπτα να δηλώσουν τη συμμετοχή τους στη συνέχιση του προγράμματος με τη νέα του μορφή. Διαφορετικά τα αποτελέσματα της οποιασδήποτε αδράνειας θα είναι τραγικά για όλους, και για τους 100.000 και πλέον ανήμπορους συνανθρώπους μας που απολαμβάνουν τις υπηρεσίες, και για χιλιάδες εργαζόμενους που θα χάσουν την εργασία τους», καταλήγει. Τέλος, υποστηρίζει την ανάγκη άμεσης συνάντησης και κοινής σύσκεψης της Επιτροπής της ΚΕΔΕ με τους συναρμόδιους υπουργούς ώστε να δρομολογηθούν οι εξελίξεις και να γίνουν πράξη όλα όσα πρέπει για τη μετάβαση στη νέα μορφή του προγράμματος.
 

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ;: Η έλλειψη ρευστότητας «έφαγε» τα οικογενειακά επιδόματα του ΟΓΑ

epi-epidoma-oga

Δεν καταβλήθηκαν σήμερα  Πέμπτη 28 Μαΐου τα οικογενειακά επιδόματα του ΟΓΑ, όπως είχε ανακοινώσει πριν λίγες μέρες ο τέως διοικητής του οργανισμού Ξενοφών Βεργίνης. Μάλιστα, όπως ανέφερε, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό ο νέος διοικητής του οργανισμού, Αθανάσιος Μπακαλέξης, ο ΟΓΑ είναι σε ετοιμότητα να καταβάλει τα εν λόγω επιδόματα, περιμένει όμως τη χρηματοδότηση.
Πρόκειται για επιδόματα που είτε βασίζονται σε δικαστικές αποφάσεις, είτε δεν έχουν καταβληθεί λόγων λαθών στα στοιχεία των δικαιούχων και τα οποία αφορούν τα έτη 2013 και 2014. 
Σημειώνεται ότι ο ΟΓΑ, όπως αναφέρουν πληροφορίες, έχει μεταφέρει 50 εκατ. ευρώ το προηγούμενο διάστημα στην Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου να συναφθούν ρέπος με το ελληνικό δημόσιο. Ωστόσο, από το πρωί βρίσκεται σε εξέλιξη σύσκεψη υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Εργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ζήτημα το συντομότερο δυνατόν.
«Ο ΟΓΑ έχει την ετοιμότητα να πληρώσει, πλην όμως έθεσε θέμα πληρωμής» είπε ο κ. Μπακαλέξης και υπογράμμισε ότι οι συντάξεις, οι τακτικές πληρωμές δηλαδή, καταβάλλονται κανονικά.
«Στις 2 Ιουνίου οι συντάξεις θα καταβληθούν κανονικά», δήλωσε ο ίδιος.
Σημείωσε ότι στο τέλος της επόμενης εβδομάδας θα καταβληθούν τα οικογενειακά επιδόματα που αφορούν δικαστικές αποφάσεις κι έχουν καθυστερήσει πολύ – ίσως από το 2013 – και σχετικά με τον μεγαλύτερο όγκο των επιδομάτων, είπε ότι έπρεπε προηγουμένως να έχει ανακοινωθεί η καταβολή τους και να έχει προγραμματιστεί.
«Οι υπόλοιπες περιπτώσεις, που είναι περιπτώσεις που έχουν καθυστερήσει επειδή  έγιναν λάθη, θα πληρωθούν εντός του Ιουλίου, με τη δεύτερη δόση.
Ωστόσο, αν υπάρξει δυνατότητα με τη ροή χρηματοδότησης εντός του Ιουνίου, θα πληρωθούν, είμαστε σε ετοιμότητα» είπε χαρακτηριστικά.
agronews.gr

Στο Κ. Υ. Ναυπάκτου το Καρδιολογικό του ΠΕΔΥ

epi-ky-nafpaktos

Συνάντηση με τον διοικητή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας Γιώργο Γιαννόπουλο, είχε το πρωί της Τετάρτης ο Δήμαρχος Ναυπακτίας Παναγιώτης Λουκόπουλος προκειμένου να ενημερωθεί για το μέλλον των ιατρείων του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας στη Ναύπακτο.
Να θυμίσουμε πως πρόσφατα το εργατικό κέντρο Ναυπακτίας και Δωρίδας είχε αναδείξει το θέμα καθώς ο πρόεδρός του είχε συνάντηση με τον Υποδιοικητή της Υγειονομικής περιφέρειας. Ο ίδιος ενημέρωσε τον κ. Χάρο πως τα λειτουργικά έξοδα των ιατρείων είναι πολλά, καθιστώντας τη λειτουργία τους απαγορευτική.
Τόνισε όμως, ότι σε περίπτωση που υπάρξει δυνατότητα παραχώρησης κατάλληλου χώρου από το Δήμο Ναυπακτίας  ή άλλο φορέα, τότε δεν συντρέχει λόγος κατάργησής τους από το κέντρο της πόλης. Εναλλακτικά, δήλωσε ότι μπορεί να γίνει δεκτή η παραχώρηση ενός γραφείου προκειμένου να εξυπηρετήσει υπηρεσίες συνταγογράφησης, ώστε να μην υπάρχει ταλαιπωρία των ασφαλισμένων.
Μετά από αυτή την ενημέρωση, το εργατικό κέντρο Ναυπακτίας, ζήτησε από τον Δήμαρχο να συναντηθεί ξανά με τους υπηρεσιακούς παράγοντες έτσι ώστε να βρεθεί λύση. Όπως ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο ο δήμαρχος Παναγιώτης Λουκόπουλος, ο διοικητής της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας απάντησε με έγγραφο στον Δήμο πως κατόπιν επανειλημμένων συστάσεων με τους φορείς του Δήμου Ναυπακτίας ενόψει καλοκαιρινής περιόδου και με γνώμονα την εύρυθμη λειτουργία της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας της περιοχής, καταλήξαμε ότι οι υγειονομικές απαιτήσεις του Δήμου Ναυπακτίας πρέπει να παρέχονται με ολοκληρωμένες υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας, σε μια ενιαία υποδομή.
«Μέχρι να γίνει αυτό, προτείνουμε την διατήρηση λειτουργίας του Παθολογικού ιατρείου και του ελεγκτικού έργου στη Μονάδα Υγείας Ναυπάκτου στον πρώτο όροφο του κτιρίου που στεγάζεται η μονάδα και το απαραίτητο προσωπικό και εξοπλισμό.
Το καρδιολογικό ιατρείο, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των δημοτών και την αναβάθμιση των υπηρεσιών του, θα συστεγαστεί στο Κέντρο Υγείας Ναυπάκτου.
Ο πλεονάζον εξοπλισμός θα μεταφερθεί στο Κέντρο Υγείας Ναυπάκτου όπου και θα γίνει η αναβάθμιση τόσο του εξοπλισμού όσο και η κτιριακή, αφού το κτίριο του Κέντρου υγείας βρίσκεται από χρόνια σε εγκατάλειψη παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού.
Σε κάθε περίπτωση και με γνώμονα τις αναβαθμισμένες υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας της Ναυπακτίας, θα είμαστε σε αγαστή συνεργασία μ ε όλους τους αρμόδιους φορείς», υπογραμμίζει στην επιστολή του ο διοικητής της 6ης ΥΠΕ Γιώργος Γιαννόπουλος.