Η υπέρβαση στην πράξη

Ας γυρίσουμε το χρόνο περίπου πέντε μήνες πίσω. Ηταν τότε που ο Γ. Παπανδρέου, βλέποντας μπροστά του να έρχεται το τσουνάμι του μεσοπρόθεσμου, είχε κάνει την πιο φιλόδοξη (μέχρι εκείνη τη στιγμή) απόπειρα για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.

Γιατί απέτυχε εκείνη η προσπάθεια; Πρώτον διότι στην πραγματικότητα ήθελε από τη Ν.Δ. να συναινέσει σε ένα νέο σχήμα με τον ίδιο πρωθυπουργό. Και δεύτερον, διότι ο Αντώνης Σαμαράς ήθελε να αποφύγει με κάθε τρόπο την είσοδό του στο μνημονιακό κάδρο.

Το συμπέρασμα; Επρεπε να μας απειλούν ευθέως οι εταίροι μας με αποχώρηση από την Ευρωζώνη, εκμεταλλευόμενοι την απονενοημένη κίνηση Παπανδρέου να ανακοινώσει δημοψήφισμα, για να κάνουν αμφότεροι οι ηγέτες συμπολίτευσης και αξιωματικής αντιπολίτευσης ό,τι έπρεπε να είχαν κάνει πριν από πέντε μήνες.

Επρεπε να επικρέμεται πάνω από τη χώρα το άτυπο, όσο και ψευδεπίγραφο σε σχέση με το κατεπείγον της διατύπωσης, τελεσίγραφο «συναίνεση μέχρι τη Δευτέρα ή έξοδος από το ευρώ [EUR=X]  », για να καταλήξουν, την Κυριακή το βράδυ, Παπανδρέου και Σαμαράς, σε μία συμφωνία επί της αρχής.

Λες και είναι στο DNA μας να κατανοούμε την αναγκαιότητα την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, ενώ αν το είχαμε κάνει πριν από πέντε μήνες θα μπορούσαμε, συντεταγμένα και ενιαία, να εξαντλήσουμε την όποια, μικρή -μη γελιόμαστε- πιθανότητα για ευνοϊκή αλλαγή των όρων της μεσοπρόθεσμης οικονομικής πολιτικής.

Ο Γ. Παπανδρέου αποχώρησε γιατί δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ο Αντώνης Σαμαράς εγκατέλειψε τη φαντασίωση της συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης που θα οδηγούσε σε μία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με Βενιζέλο πρωθυπουργό και επέλεξε να μην υπονομεύσει περαιτέρω τη βαριά τραυματισμένη αξιοπιστία της χώρας. Επέλεξε να επωμιστεί, το κόμμα του και ο ίδιος, μέρος του πολιτικού κόστους που χρειάζεται για να ξεκινήσει η διαδικασία της επίπονης πλην αναγκαίας μεταρρύθμισης των κοινωνικών και οικονομικών δομών της χώρας.

Ο Αντώνης Σαμαράς ξεπέρασε τις λαϊκιστικές φωνές της Ν.Δ. και έκανε το πρώτο σημαντικό βήμα ως υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης. Στηρίζοντας μέχρι τέλος τη δύσκολη αυτή απόφασή του, θα κάνει πράξη το σύνθημα που είχε εισαγάγει στον πολιτικό βίο της χώρας πριν από 20 χρόνια; Την πραγματική υπέρβαση θα την τολμήσει;

Γ. ΧΑΤΖΗΛΙΔΗΣ