Σε μια κατάμεστη αίθουσα του Hotel "Divani Palace Acropolis" στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία στις 30 Μαίου η "22η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ"!
Συντονίστρια της Γ.Σ. ήταν η κα Κάτια Ηλιοπούλου και στη "Σκέψη ημέρας" η κα Μαίρη Παπαδοπούλου.
Ακολούθησε:
α) Παρουσίαση της Προέδρου του Διαγωνισμού Ομιλίας από την Πρόεδρο της Διοίκησης κα Σοφία Παπαδονικολάκη,
β) Παρουσίαση του Διαγωνισμού Ομιλίας από την Πρόεδρο του Διαγωνισμού κα Ντίνα Δελλή.
γ) Βράβευση Νικητριών Προφορικού Λόγου κα Τούλα Ρούσσου
δ) Αναφορά Συντονίστριας,
ε) Εγκατάσταση Νέου Δ.Σ. της Διοίκησης από την κα Ντόρα Χιλιαδάκη
στ) Με μία τεράστια ανθοδέσμη του ΔΟΕ και παρατεταμένο χειροκρότημα από τα μέλη και μη, έγινε η υποδοχή, παρουσίαση και εγκατάσταση της Νέας Προέδρου και πατριώτισσάς μας
Κυρίας ΜΠΕΤΤΥ ΚΑΛΑΝΤΖΗ
η οποία εν συνεχεία, ανήλθε στο βήμα και συγκινημένη, αφού Ευχαρίστησε τα Μέλη για την αποδοχή της στη θέση του Προέδρου και την υποδοχή που τους επιφύλαξαν μαζί με τους προσκεκλημένους, απηύθυνε μία άκρως μελετημένη και λίαν εμπεριστατωμένη Ομιλία
με θέμα: "Αίσθηση - Συναίσθηση - Ενσυναίσθηση"
συνδυάζοντας το θέμα με τους Γενικούς στόχους του Ομίλου αλλά και αυτούς του νέου Δ.Σ.
Στα υπέρ της Ομιλίας της νέας Προέδρου μπορούμε αβίαστα να τοποθετήσουμε και τις αναφορές της, τόσο στο πετυχημένο έργο της απερχόμενης Διοίκησης όσο και στην Ιδρυτή του Διαλεκτικού αλλά και την εξέλιξη του Ομίλου στην 45χρονη πορεία του.
Το πέρας της Γ.Σ. ακολούθησε Δεξίωση....
Η νέα Πρόεδρος του Δ.Ο.Ε. επί του βήματος, είπε:"Κυρίες Πρώην Πρόεδροι της Διοίκησης, αγαπητά μέλη του Δ.Ο.Ε. και Εκλεκτοί προσκεκλημένοι..
Σας ευχαριστώ πολύ που είστε απόψε κοντά μας..
Κυρίως όμως θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη μας, γιατί μου εμπιστεύτηκαν την Προεδρία του Ομίλου μας για το επόμενο έτος.
Προηγήθηκαν σ' αυτή τη θέση άξιες Πρόεδροι, που η κάθε μία έδωσε τον καλύτερο εαυτό της και άφησε το πολύτιμο στίγμα της στην πορεία του Διαλεκτικού. Ως εκ τούτου, αυτή η διαδοχή συνεπάγεται αυξημένο αίσθημα ευθύνης τόσο για μένα όσο και για τα μέλη του Δ.Σ.
Το δημιούργημα της αείμνηστης Κλαίρης Μπαμπάκου, της φωτεινής αυτής προσωπικότητας, που μας μύησε στα μυστικά και θαύματα της επικοινωνίας, της συνεχούς ανανέωσης των γνώσεών μας, της ανιδιοτελούς εργασίας μέσα από τα προγράμματά μας και της εδραίωσης σχέσεων φιλίας και εκτίμησης μεταξύ μας, στέκεται επιτακτικό, ζητώντας και τη δική μας συνεισφορά.
Με βάση αυτά τα δεδομένα επέλεξα το εξής σύνθημα για την επόμενη Διαλεκτική Περίοδο.
"Κάθε δικαίωμα συνεπάγεται μία ευθύνη, κάθε ευκαιρία μια υποχρέωση, κάθε κέρδος ένα καθήκον".
Αναλαμβάνουμε λοιπόν η Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. την ευθύνη, την υποχρέωση και το καθήκον που μας αναλογούν, ώστε, όσο είναι δυνατόν, να ξεχρεώσουμε τα δικαιώματα, τις ευκαιρίες και τα κέρδη που αποκομίσαμε όλα αυτά τα χρόνια ως μέλη του Ομίλου μας. Με τη δική σας συμπαράσταση ελπίζουμε να οδηγήσουμε τον Όμιλο σε ωφέλιμη πορεία, συνεπείς όσο γίνεται με το ταμείο της συνείδησής μας.
Είμαστε αισιόδοξες ότι θα πετύχουμε, επειδή αγαπάμε τον Διαλεκτικό, όπως τον αγαπούν όλα τα μέλη που τον στηρίζουν, πολλά από αυτά εδώ και δεκαετίες.
Με μία σχέση ανθεκτική στο χρόνο, αφενός μεν εξ αιτίας μιας μακρόχρονης κοινής διαδρομής με πολλούς σταθμούς, αφ' ετέρου δε λόγω των εμπειριών που δρουν σαν συνδετικός κρίκος μεταξύ μας.
Ευκαιρίες δημιουργικές, ωφέλιμες, χαρούμενες, όπως η συμμετοχή μας στις εργασίες των Ομίλων μας στα εκπαιδευτικά Προγράμματα, στις εκδηλώσεις, στις εκδρομές μας, γεγονότα που έχτισαν γέφυρες κι ένωσαν διαφορετικότητες.
Νομίζω όμως, φίλες μου, ότι η πιο καθοριστική εμπειρία που ως διαδικασία είναι αποτυπωμένη στο συλλογικό μας υποσυνείδητο, είναι η πρώτη επαφή μας με τον όμιλο. Και θα μου επιτρέψετε να δώσω ιδιαίτερο βάρος σε αυτή την αρχική μακρινή μας ανάμνηση διότι, μέσα από συνειρμούς και ταξίδια της σκέψης, με οδήγησε στο στόχο μας για το επόμενο έτος.
Εκείνη λοιπόν την μακρινή για περισσότερες από μας μέρα, που με αρκετή περιέργεια, συνοδευόμενες πιθανότατα από μια φίλη - μέλος ομίλου, επισκεφτήκαμε το χώρο συνάντησης, όπου είδαμε άγνωστες αλλά χαμογελαστές και πρόσχαρες φυσιογνωμίες, ανταλλάξαμε δειλές χειραψίες, ακούσαμε το καλωσόρισμά τους, τις συζητήσεις και το πρόγραμμα της ολομέλειας, γευτήκαμε κι έναν αρωματικό καφέ, που μας χαλάρωσε από το άγχος του νεοεισερχόμενου μέλος και με το τέλος όλων αυτών επιστρέψαμε στο σπίτι μας.
Χωρίς καθόλου να έχουμε υποψιαστεί ότι οι αισθήσεις είχαν ήδη δημιουργήσει τα ερεθίσματα που σιγά-σιγά θα εξελίσσονταν, θα προσαρμόζονταν και θα αποκωδικοποιούνταν ανάλογα.
Η πρώτη φορά έγινε δεύτερη και τρίτη,, οι σκέψεις άρχισαν να στροβιλίζονται, ο εγκέφαλος να συνθέτει πληροφορίες, η αντιληπτική μας λειτουργία να τις επεξεργάζεται και να προκύπτει, αργά αλλά σταθερά, η σύνθετη, συνειδητή εμπειρία, που είναι η συναίσθηση.
Μια εξελικτική διαδικασία που οι μηχανισμοί της έχουν πλήρως ερευνηθεί από την επιστήμη.
Καλό είναι βέβαια να θυμόμαστε ότι και ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του "Περί ψυχής" υποστηρίζοντας τη θεωρία του ότι σώμα και ψυχή είναι αδιαχώριστα στοιχεία, επισημαίνει ότι για να προκληθούν συγκινήσεις πρέπει να υπάρχουν οι αναγκαίες σωματικές προυποθέσεις, εννοώντας βέβαια τις αισθήσεις.
Από τη στιγμή λοιπόν που εδραιώθηκε μέσα μας αυτή η συναισθηματική εμπειρία, έγινε πηγή για να αναβλύσουν συναισθήματα Χαρά και προσμονή για να βρεθούμε στον Όμιλο, να ανταλλάξουμε ζεστές πλέον χειραψίες και θερμούς εναγκαλισμούς, να ακούσουμε με θαυμασμό και ικανοποίηση τις εργασίες των μελών, να ανέβουμε με αυτοπεποίθηση στο βήμα, να εκπλαγούμε από ευαίσθητες κινήσεις αβροφροσύνης, να θυμώσουμε με λάθη που μας αδίκησαν, να μετανιώσουμε για μια κακή στιγμή μας, να συμπονέσουμε η μία την άλλη για τα προσωπικά της προβλήματα.
Οι αισθήσεις λοιπόν μας οδήγησαν στα συναισθήματα. Η αίσθηση στη συναίσθηση..
Στόχος για την επόμενη χρονιά θα είναι η βελτίωση μιας άλλης περίπλοκης διανοητικής διεργασίας, που είναι η ενσυναίσθηση. Μιας ικανότητας, που ενώ την έχουμε, πολλοί την αγνοούμε και την αφήνουμε δυστυχώς αναξιοποίητη.
Με την ενσυναίσθηση μπορούμε να αναγνωρίσουμε, να αντιληφθούμε και να αισθανθούμε αυτό που αισθάνεται ένα άλλο άτομο.
Να βάλουμε, δηλαδή, τον εαυτό μας στη θέση του, να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά του, να αναγνωρίσουμε τα κίνητρά τυ, να δούμε τα γεγονότα μέσα απ' τα μάτια του. Δεν είναι έκφραση καλοσύνης, δε σημαίνει ότι υποχρεωτικά δικαιολογούμε τις πράξεις του, δεν σημαίνει ότι δεν τον κρίνουμε.
Προσπαθούμε όμως να καταλάβουμε το "πως" και το "γιατί" των ενεργειών του.
Άρα η ενσυναίσθηση είναι πολύ βαθύτερη από ένα θετικό συναίσθημα, είναι μια βαθιά επικοινωνία μέσω της συναισθηματικής ταύτισης. Μας ξεβολεύει, μας χαρίζει υπομονή & κατανόηση, αποτελεί προυπόθεση για τη δημιουργία αληθινών σχέσεων, αποδεικνύει την υπεροχή του πνεύματος και της σκέψης.
Μ' αυτόν τον Στόχο θα δουλέψουμε φέτος. Μπορεί τα αποτελέσματα να μην είναι μετρήσιμα σε πρακτικό επίπεδο, αλλά θα γίνουν αναγνωρίσιμα στις μεταξύ μας σχέσεις.
Θα ωριμάσουν οι κοινωνικές μας δεξιότητες, θα γίνουμε πομποί και δέκτες συναισθημάτων χωρίς να χρειάζονται καν οι λέξεις. Με την έκφραση του προσώπου μας, τον τόνο της φωνής μας, τις κινήσεις των χεριών, το ζεστό χαμόγελο, το ειλικρινές βλέμμα, τη γλώσσα του σώματος.
Τελειώνοντας, φίλες μου, θα πω ΄τι ζητάμε τη στήριξή σας, όχι για να εισπράξουμε εύσημα επιτυχίας στο τέλος της θητείας μας (άλλωστε αν υπάρξουν κάποια εύσημα, εμείς θα τα διαβάσουμε στα μάτια σας), αλλά για να παραδώσουμε τα κλειδιά της Οργάνωσης στο επόμενο Δ.Σ. μέσα στις καλύτερες δυνατές συνθήκες και έτσι να συνεχίσουμε απρόσκοπτα αυτή τη σκυταλοδρομία που κρατάει 45 ολόκληρα χρόνια."
Σ.Σ. Προσωπικά ευχόμαστε στη κα Καλαντζή και στο Νέο Συμβούλιο του Διαλεκτικού Ομίλου Ελλάδος "Επιτυχία στο δύσκολο Έργο τους"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου