Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Τα Σχολειά μας.... Κάποτε

Διδασκαλία με χάρτες, ήρωες του ΄21 και ξύλινα θρανία.

Τα σχολεία της νοσταλγίας και της γνώσης απέναντι στα φροντιστήρια και τη βαρεμάρα

Σχολειο_Ζαγορι _1962
 
Τότε στα δημοτικά σχολεία οι τάξεις είχαν ξύλινα θρανία, πολλούς χάρτες στους τοίχους και όλους τους ήρωες του ΄21.
Τότε οι μαθητές δεν μπέρδευαν το 1821 με το έπος του ΄40 και όλοι μάθαιναν τι είχε συμβεί στις 29 Μαϊου του 1453.
Εκείνοι οι μαθητές θυμούνται ακόμα τα ονόματα των δασκάλων τους, μαζί με τις υπερβολές, τις τιμωρίες και τον τσουχτερό χάρακα.
Οι εποχές αλλάζουν και μέσα στο χρόνο κερδίσαμε πολλά. Χάσαμε όμως, ακόμα περισσότερα.
Πόσοι δάσκαλοι σήμερα θα άντεχαν να διδάξουν κάτω από αυτές τις «πρωτόγονες» συνθήκες και πόσα παιδιά θα άκουγαν τον κύριο να τους δείχνει που βρίσκεται η Αθήνα, χωρίς να γελάσουν;
Πάντως, εκείνα τα φτωχόπαιδα με τα τρυπημένα πανωφόρια έβλεπαν τον δάσκαλο με σεβασμό και σταύρωναν τα χέρια τους με δέος μπροστά στη νέα γνώση. Είχαν την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.
palio sxoleio 10
Σήμερα όλοι κάνουν φροντιστήριο και οι μαθητές δεν αντλούν χαρά, ούτε δείχνουν σεβασμό στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Κυρίως βαριούνται και κυνηγούν ψεύτικα μόρια, που πληρώνουν με απίστευτο κόπο οι πτωχευμένοι γονείς τους.
Η αρχική φωτογραφία απεικονίζει δημοτικό σχολείο στο Ζαγόρι το 1962 και προέρχεται από την ομάδα «Σπάνιες Ασπρόμαυρες φωτογραφίες από την Ελλάδα»


violetta esperid

1 σχόλιο:

  1. ΓΙΑΝΝΟΣ ΖΩΡΙΑΝΟΣ-ΚΟΥΚΟΥΡΑ ΔΩΡΙΔΟΣ17 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:45 μ.μ.

    Χρόνια νοσταλγικά και μνήμες ιερές...Ευθύνες δασκάλων στη διδαχή και τη συμπεριφορά σε αίθουσα σχολείου και κοινωνίας..Όλες οι ώρεςαφιερωμένεςστη μάθησηδάσκαλου και μαθητών..Βιβλιοθήκεςανύπαρκτες, όπως και βιβλία..Όμως υπαρκτή η θέληση για Παιδεία, δασάλων, γονέων, κοινωνίας, μα και μαθητών, παρά την πείνα και τα συνακόλουθα..Χρόνοι παιδείαςστον ελλαδικό χώρο ηρωικοί, που με τον καιρό απέδωσαν καρπούς..Στους εκπαιδευτικούςεκείνων των χρόνων Σεβαστή κι Αιώνια η Αγαθή Μνήμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή