Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Παραμερίζουν τη γνώση εξαιτίας της οικονομικής κρίσης

Παραμερίζουν τη γνώση εξαιτίας της οικονομικής κρίσης!




«Προτιμούν να επιλέγουν με βάση τον τόπο φοίτησης και όχι το όνειρό τους – Παίρνουν εφόδια για να τα αξιοποιήσουν στο εξωτερικό» τονίζουν στην κάμερα του newsbomb.gr ιδιοκτήτες φροντιστηρίων.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Διαμαντάκης - Λάμπρος Κατσαρός
«Η γνώση είναι δύναμη» λέει ένα ρητό. Τι γίνεται όμως όταν η γνώση έρχεται σε αντιδιαστολή με την οικονομική δυσπραγία;
Το newsbomb.gr βρέθηκε στην «καρδιά» της γνώσης και συγκεκριμένα στα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης «Μεθοδικό» και «Σύγχρονο» 
Αρχικά σε ένα όμορφο και ζεστό χώρο μας υποδέχτηκε η ιδιοκτήτρια του φροντιστηρίου «Μεθοδικό» η κα. Παπουτσή.
Ζητήσαμε την άποψή της για την οικονομική κρίση και κατά πόσο αυτή έχει επηρεάσει τη προσέλευση στα φροντιστήρια.
«Η οικονομική κρίση που βιώνει ο ελληνικός λαός έχει επηρεάσει όλους τους χώρους και συγκεκριμένα και τον δικό μας. Δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο και το φροντιστήριο που έχω. Αυτό το βλέπουμε μέσα από διάφορους δείκτες. Ένας δείκτης είναι η προσέλευση των παιδιών στα φροντιστήρια που έχει μειωθεί.
Σταδιακά άρχισε να μειώνεται από τα δύο πρώτα χρόνια της κρίσης και κορυφώνεται τώρα.  Έχουμε απώλεια της τάξεως και του 50 % από άποψη προσέλευσης. Ένας άλλος δείκτης είναι οι απαιτήσεις των γονέων καθώς και το αν έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στα έξοδα του φροντιστηρίου.  Συνήθως ζητούν φοβερή έκπτωση γιατί έχουν προβλήματα ανεργίας ή οικονομικής δυσπραγίας γιατί πρέπει να δώσουν προτεραιότητα σε πιο σημαντικά πράγματα για παράδειγμα πως θα πληρώσουν τη ΔΕΗ, τα χαράτσια, οπότε το φροντιστήριο φαντάζει σαν είδος πολυτελείας.
Καθυστερούν πολύ να πληρώσουν τα δίδακτρα. Μπορεί να χρωστούν δύο, τρεις ακόμη και τέσσερις μήνες. Εδώ τίθεται ένα σημαντικό ηθικό ζήτημα αν μπορείς από ένα παιδί να στερήσεις τη δίψα για μόρφωση για γνώση καιν για πανεπιστημιακές σχολές εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών. Πρέπει στην περίπτωση αυτή να υποδεικνύουμε ένα πνεύμα συμπαράστασης προκειμένου να δώσουμε στη νεολαία τη δυνατότητα αυτό που θέλει να το πετύχει.»
Στο ερώτημά μας για το ποια κατεύθυνση και με ποια κριτήρια επιλέγουν αυτή οι μαθητές η κα Παπουτσή απαντά:
«Συμφωνώ απόλυτα ότι η γνώση είναι δύναμη αλλά δεν συνδυάζεται εύκολα με την οικονομική αδυναμία. Ζούμε στον αστερισμό της ανάπτυξης κυρίως των φυσικοθετικών επιστημών και αυτό δεν είναι τυχαίο. Τα επαγγέλματα που προκύπτουν από τις σπουδές των φυσικοθετικών επιστημών έχουν μεγάλη ζήτηση στην αγορά εργασίας. Άρα είναι πολύ λογικό τα παιδιά να επιλέγουν τεχνολογική κατεύθυνση ή θετική κατεύθυνση γιατί οι κατευθύνσεις αυτές προσφέρουν περισσότερες λύσεις όχι μόνο σε επίπεδο Ανωτάτης εκπαίδευσης αλλά και ΤΕΙ. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι παλαιότερα τα παιδιά σπούδαζαν με βάση αυτό που ήθελαν τώρα όμως επειδή βοηθάω πολλές φορές τα παιδιά στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού διαπιστώνω ότι μου βάζουν οι γονείς απαγορευτικού για την επαρχία.
Οπότε τα παιδιά επιλέγουν με βάση την πόλη και όχι τη σχολή.
Το παιδί μπορεί πραγματικά να βρεθεί σε μία σχολή που δεν την ήθελε. Μπορεί να εγκαταλείψει το όνειρό του, να κάνει συμβιβασμούς. Και μια συμβιβασμένη νεολαία πιστεύω ότι είναι μία νεολαία χωρίς μέλλον. Καταδικάζοντας τη νεολαία καταδικάζεις το μέλλον της κοινωνίας.»
Τέλος η ίδια μας ανέφερε πως το φροντιστήριο που διατηρεί είναι ένα από τα παλαιότερα φροντιστήρια της Αθήνας. «Φέτος συμπληρώνουμε 40 χρόνια. Ο κύκλος εργασιών έχει μειωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό λόγω της δυσφήμισης που έχει υποστεί το κέντρο.» μας είπε χαρακτηριστικά.

Επόμενος «σταθμός» στο ρεπορτάζ μας το φροντιστήριο «Σύγχρονο». Ο κ. Καμπούρης μίλησε ανοιχτά για όλα τα θέματα που απασχολούν ένα φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης όπως αυτό που διατηρεί.
Αρχικά ζητήσαμε να μας πει κατά πόσο η κρίση έχει επηρεάσει τα φροντιστήρια.
Ο ίδιος απάντησε: «Η κοινωνική κρίση έχει προσβάλει όλον τον κοινωνικό ιστό. Εμείς είμαστε ευαισθητοποιημένοι τόσο στα θέματα των γονέων όσο και τα θέματα των παιδιών. Παρέχουμε ποιοτικές υπηρεσίες αλλά προσπαθούμε να έχουμε προσιτές τιμές όσον αφορά τους γονείς με ελκυστικά δίδακτρα, χωρίς να χαλάσουμε την ποιότητά μας. Τα παιδιά ανταποκρίνονται. Βλέπουμε ότι υπάρχει μία ροή στα φροντιστήριά μας. Πολλές φορές όμως οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα της καταβολής. Τους καταλαβαίνουμε και προσπαθούμε να βοηθήσουμε.»
Όσον αφορά τη προσέλευση των μαθητών ο κ. Καμπούρης μας είπε ότι «Με τα ιδιαίτερα οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν. Υπάρχει ροή στα φροντιστήρια που προσφέρουν όντως ποιότητα και αξιοπιστία. Πιστεύω ότι η ροή υπάρχει ότι έχεις και ένα αξιόλογο προσωπικό. Δηλαδή οι καθηγητές παίζουν σημαντικό ρόλο.»
Με τον κ. Καμπούρη θίξαμε και το ζήτημα του τεχνικού λυκείου αλλά και τις σχολές που προσφέρουν μία ενδεχομένως πιο εύκολη επαγγελματική αποκατάσταση.
«Εγώ πιστεύω ότι το τεχνικό λύκειο δεν έχει περάσει 100%. Ήδη τα παιδιά από το γενικό λύκειο έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους εντός εισαγωγικών.  Βέβαια η επαρχία δημιουργεί ένα πρόβλημα οικονομικό σους γονείς και προσπαθούν να μαζευτούν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Τρίτεκνοι και πολύτεκνοι έχουν μία ιδιαίτερη μεταχείριση αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλά ιδρύματα που ή θα κλείσουν ή θα μειώσουν τον φοιτητικό τους πληθυσμό» τόνισε ο κ. Καμπούρης.
Κεφάλαιο «Νέο Λύκειο»
«Για το Νέο Λύκειο είναι η δεύτερη χρονιά. Δηλαδή τα παιδιά που είναι Β’ Λυκείου πλέον του χρόνου θα δώσουν πλέον με το Νέο Λύκειο δηλαδή θα δώσουν 4 μαθήματα όπως ήταν και οι δέσμες. Οι μαθητές πρέπει να προσέξουν ότι θα δηλώσουν σχολές μόνο από ένα επιστημονικό πεδίο και θα μετράει πλέον η βαθμολογία Α’, Β’ και Γ’ Λυκείου. Θεωρώ ότι ο βαθμός των Πανελλαδικών έχει μία κλιμακούμενη δυσκολία. Δηλαδή δεν είναι μόνο εύκολο ή μόνο δύσκολο. Πάντα θα υπάρχει βαθμός δυσκολίας για να έχουν τα πανεπιστήμια μία ποιότητα.» υπογραμμίζει ο κ. Καμπούρης.
Τελειώνοντας τη συζήτησή μας μαζί του, του θέσαμε ένα… πικρό, όπως αποδείχτηκε, ερώτημα. «Τελικά τα εφόδια που παίρνουν οι μαθητές τα αξιοποιούν στο εξωτερικό ή «ριζώνουν» στον τόπο τους;»
Με απόλυτη ειλικρίνεια ο κ. Καμπούρης μας απάντησε: «Δυστυχώς με μεγάλη λύπη και όχι υπερηφάνεια διαπιστώνουμε ότι πολλά πολλά παιδιά, επειδή έχουν περάσει εκατοντάδες παιδιά από τα χέρια μας, η φιλοδοξία τους είναι  να κάνουν ένα μεταπτυχιακό και να μείνουν σε ένα χώρο ευρωπαϊκό.  Δεν βλέπουν στη χώρα μας να υπάρχει το εργασιακό περιβάλλον που θα τους ευνοήσει. Όποτε στοχεύουν προς το εξωτερικό.»

Και το ερώτημα που γυρίζει στο κεφάλι μας είναι: «Άραγε πότε τα Ελληνόπουλα θα έχουν τις ιδανικές συνθήκες προκειμένου να μείνουν στον τόπο τους και να αγωνιστούν για αυτόν»;
Ελπίζουμε σύντομα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου