Γράφει ο Τάκης Χατζής
Διαβάζοντας το κείμενο Μοσκοβισί- αυτό που εξαφανίστηκε από το Eurogroup, αντιλαμβάνεται κανείς το αυτονόητο. Ότι δηλαδή, όπως σε όλες τις διαπραγματεύσεις, για να πάρεις, κάτι θα δώσεις. Έτσι λοιπόν, στο κείμενο γινόταν αναφορά για περιορισμό της ανθρωπιστικής κρίσης, αλλά ταυτοχρόνως υπήρχε και η πρόβλεψη ότι οποιαδήποτε νέα μέτρα δεν θα αναστρέψουν τις υπάρχουσες δεσμεύσεις και πως θα είναι απολύτως χρηματοδοτημένα. Καθώς επίσης και ότι η Ελλάδα θα απόσχει από μονομερείς δράσεις και θα συνεργαστεί στενά με τους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους της.
Αυτό το κείμενο, κατά δήλωση, θα το υπέγραφε ευχαρίστως ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος σήμερα, σύμφωνα με ανώτερες πηγές του υπουργείου Οικονομικών, θα καταθέσει αίτημα παράτασης της δανειακής σύμβασης κατά 6 μήνες. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα συμβιβασμό.
Σαν αυτούς με τους οποίους έχει μάθει να λειτουργεί και να βαδίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εδώ και μέρες, ο Αλέξης Τσίπρας δεχόταν εισηγήσεις να προχωρήσει τώρα σε ένα συμβιβασμό και να μην αναβάλλει τις αποφάσεις για το απώτερο μέλλον. Και αυτό γιατί- όπως σημείωναν όσοι το εισηγούνταν- στην παρούσα φάση ο Πρωθυπουργός έχει την καλύτερη δυνατή εικόνα στο εσωτερικό της χώρας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής- υπερδιπλάσιας του εκλογικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ. Και ταυτοχρόνως ότι οι πολίτες, πιεσμένοι από την πολυετή λιτότητα, εμφανίζονται πρόθυμοι να πιστέψουν και να υιοθετήσουν ότι και αν τους πει.
Αντιθέτως, επισήμαιναν ότι μετά από 4- 6 μήνες ουδείς δύναται να προβλέψει το πολιτικό κλίμα. Και ταυτοχρόνως, το πως θα προσλαμβάνονται εκείνη την ώρα κάποιες κινήσεις συμβιβασμού- όσο έντιμος και αν είναι αυτός.
Από την άλλη πλευρά, υπήρχαν και εκείνα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησης, που υποστήριζαν ότι η Ελλάδα πρέπει να φτάσει ως το τέλος. Έστω και αν αυτό σήμαινε ελεύθερη πτώση στο κενό. Με ανυπολόγιστη ζημιά για την Ευρώπη, αλλά ελεύθερη πτώση στο κενό.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν βλέπεται άνθρωποι οι οποίοι ονειρεύονται ότι υπάρχει η δυνατότητα να… καρφώσουν τη σημαία της χώρας μας (και του ΣΥΡΙΖΑ) στην… πύλη του Βρανδεμβούργου και να ταπεινώσουν τον γερμανικό λαό. Κάτι που θα μπορούσε να αντιστοιχηθεί με την εικόνα του σοβιετικού στρατιώτη που καρφώνει τη σημαία με το σφυροδρέπανο στο βομβαρδισμένο Ράιχσταγκ.
Ευτυχώς ο Α. Τσίπρας προτίμησε να μην μπει στον πειρασμό επανάληψης της ιστορίας…
Διαβάζοντας το κείμενο Μοσκοβισί- αυτό που εξαφανίστηκε από το Eurogroup, αντιλαμβάνεται κανείς το αυτονόητο. Ότι δηλαδή, όπως σε όλες τις διαπραγματεύσεις, για να πάρεις, κάτι θα δώσεις. Έτσι λοιπόν, στο κείμενο γινόταν αναφορά για περιορισμό της ανθρωπιστικής κρίσης, αλλά ταυτοχρόνως υπήρχε και η πρόβλεψη ότι οποιαδήποτε νέα μέτρα δεν θα αναστρέψουν τις υπάρχουσες δεσμεύσεις και πως θα είναι απολύτως χρηματοδοτημένα. Καθώς επίσης και ότι η Ελλάδα θα απόσχει από μονομερείς δράσεις και θα συνεργαστεί στενά με τους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους της.
Αυτό το κείμενο, κατά δήλωση, θα το υπέγραφε ευχαρίστως ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος σήμερα, σύμφωνα με ανώτερες πηγές του υπουργείου Οικονομικών, θα καταθέσει αίτημα παράτασης της δανειακής σύμβασης κατά 6 μήνες. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα συμβιβασμό.
Σαν αυτούς με τους οποίους έχει μάθει να λειτουργεί και να βαδίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εδώ και μέρες, ο Αλέξης Τσίπρας δεχόταν εισηγήσεις να προχωρήσει τώρα σε ένα συμβιβασμό και να μην αναβάλλει τις αποφάσεις για το απώτερο μέλλον. Και αυτό γιατί- όπως σημείωναν όσοι το εισηγούνταν- στην παρούσα φάση ο Πρωθυπουργός έχει την καλύτερη δυνατή εικόνα στο εσωτερικό της χώρας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής- υπερδιπλάσιας του εκλογικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ. Και ταυτοχρόνως ότι οι πολίτες, πιεσμένοι από την πολυετή λιτότητα, εμφανίζονται πρόθυμοι να πιστέψουν και να υιοθετήσουν ότι και αν τους πει.
Αντιθέτως, επισήμαιναν ότι μετά από 4- 6 μήνες ουδείς δύναται να προβλέψει το πολιτικό κλίμα. Και ταυτοχρόνως, το πως θα προσλαμβάνονται εκείνη την ώρα κάποιες κινήσεις συμβιβασμού- όσο έντιμος και αν είναι αυτός.
Από την άλλη πλευρά, υπήρχαν και εκείνα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησης, που υποστήριζαν ότι η Ελλάδα πρέπει να φτάσει ως το τέλος. Έστω και αν αυτό σήμαινε ελεύθερη πτώση στο κενό. Με ανυπολόγιστη ζημιά για την Ευρώπη, αλλά ελεύθερη πτώση στο κενό.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν βλέπεται άνθρωποι οι οποίοι ονειρεύονται ότι υπάρχει η δυνατότητα να… καρφώσουν τη σημαία της χώρας μας (και του ΣΥΡΙΖΑ) στην… πύλη του Βρανδεμβούργου και να ταπεινώσουν τον γερμανικό λαό. Κάτι που θα μπορούσε να αντιστοιχηθεί με την εικόνα του σοβιετικού στρατιώτη που καρφώνει τη σημαία με το σφυροδρέπανο στο βομβαρδισμένο Ράιχσταγκ.
Ευτυχώς ο Α. Τσίπρας προτίμησε να μην μπει στον πειρασμό επανάληψης της ιστορίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου