Γράφει ο Φαίδωνας Παλαιολόγος
«Πετύχαμε για πρώτη φορά να καταστήσουμε το ελληνικό πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση, εκείνο της πολιτικής» ισχυρίζονται κυβερνητικά στελέχη και δεν φαίνεται να έχουν άδικο.
Οι διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες επι της ουσίας ξέφυγαν απο τις λογιστικές και αριθμητικές πρακτικές και μετατοπίσθηκαν στο πεδίο της πολιτικής.
Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα εκτιμούσαν ότι «οι τηλεφωνικές συνομιλίες του πρωθυπουργού επι της ουσίας ήταν μια πρωτότυπη άτυπη σύνοδος κορυφής, στην οποία οι ηγέτες της Ευρώπης αποδέχθηκαν ότι τα προβλήματα λύνονται μόνο με συμβιβασμούς». Αυτό καταρχήν είναι και το πρώτο μεγάλο κέρδος της αριστερής ελληνικής κυβέρνησης η οποία χρησιμοποίησε υπέρ της και κατα τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό των γερμανών για «Δούρειο Ίππο».
Η γραμμή των συμμαχιών που ακολουθεί το Μέγαρο Μαξίμου αργά αλλά σταθερά, φαίνεται να αποδίδει σε πολιτικό επίπεδο, αφού «και οι προτάσεις μας συζητούνται και οι όποιες αντιπαλότητες απέναντι μας κινδυνεύον να χαρακτηρισθούν εμπαθείς» λένε συνεργάτες του πρωθυπουργού.
Βεβαίως ουδείς στην κυβέρνηση πιστεύει ότι το κλίμα έχει δραματικά μεταβληθεί υπέρ της Ελλάδος, όμως το αισιόδοξο στοιχείο είναι πως «στην Ευρώπη για πρώτη φορά το πολιτικό υπερβαίνει το στενό οικονομικό» και προς επίρρωση αυτού στέκονται και στις αντιδράσεις που σημειώνονται στο εσωτερικό της Γερμανίας.
Πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου το ενδεχόμενο, αν οι συζητήσεις δεν ευοδωθούν, να ενεργοποιήσουν τις δύο γραμμές άμυνας. Η πρώτη είναι εκείνη να ζητήσει η κυβέρνηση έκτακτη σύνοδο κορυφής, ώστε να βρεθεί πολιτική λύση στο ελληνικό ζήτημα. Και εκεί βέβαια θα τεθεί και το ερώτημα ποια θα είναι πλέον η κατεύθυνση της Ευρώπης, θα υποκύψει στον ακραίο πολιτικό προτεσταντισμό ή θα οδηγηθεί σε ελαστικοποίηση των δημοσιονομικών συμφώνων. Ερώτημα που, βέβαια, κοιτάζει και στο εσωτερικό της χώρας. Και τούτο γιατί στο Μέγαρο Μαξίμου το ενδεχόμενο προσφυγής σε νέες κάλπες, ή σε δημοψήφισμα κάθε άλλο παρά έχει παραπεμφθεί στις καλένδες.
Συνεργάτες του πρωθυπουργού εκτιμούν ότι αν οι συνομιλίες αποβούν άκαρπες και με δεδομένο ότι δεν «υπάρχει περίπτωση να κάνουμε πίσω από τις εξαγγελίες μας» τότε το ενδεχόμενο νέας προσφυγής στις κάλπες κάθε άλλο παρά απίθανο φαντάζει. Το γεγονός ότι συχνά - πυκνά σε δηλώσεις τους υπουργοί αφήνουν αιχμές προς τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ότι δηλαδή «εκφράζουν τη σκληρή γερμανική γραμμή για να υποστηρίξουν την κυβερνητική τους θητεία» μάλλον τυχαίο δεν είναι. Και όπως λένε κυβερνητικά στελέχη «τότε θα δούμε ποιός πάλεψε για τον ελληνικό λαό και ποιός απλά ήταν εκτελεστής εντολών...»
«Πετύχαμε για πρώτη φορά να καταστήσουμε το ελληνικό πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση, εκείνο της πολιτικής» ισχυρίζονται κυβερνητικά στελέχη και δεν φαίνεται να έχουν άδικο.
Οι διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες επι της ουσίας ξέφυγαν απο τις λογιστικές και αριθμητικές πρακτικές και μετατοπίσθηκαν στο πεδίο της πολιτικής.
Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα εκτιμούσαν ότι «οι τηλεφωνικές συνομιλίες του πρωθυπουργού επι της ουσίας ήταν μια πρωτότυπη άτυπη σύνοδος κορυφής, στην οποία οι ηγέτες της Ευρώπης αποδέχθηκαν ότι τα προβλήματα λύνονται μόνο με συμβιβασμούς». Αυτό καταρχήν είναι και το πρώτο μεγάλο κέρδος της αριστερής ελληνικής κυβέρνησης η οποία χρησιμοποίησε υπέρ της και κατα τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό των γερμανών για «Δούρειο Ίππο».
Η γραμμή των συμμαχιών που ακολουθεί το Μέγαρο Μαξίμου αργά αλλά σταθερά, φαίνεται να αποδίδει σε πολιτικό επίπεδο, αφού «και οι προτάσεις μας συζητούνται και οι όποιες αντιπαλότητες απέναντι μας κινδυνεύον να χαρακτηρισθούν εμπαθείς» λένε συνεργάτες του πρωθυπουργού.
Βεβαίως ουδείς στην κυβέρνηση πιστεύει ότι το κλίμα έχει δραματικά μεταβληθεί υπέρ της Ελλάδος, όμως το αισιόδοξο στοιχείο είναι πως «στην Ευρώπη για πρώτη φορά το πολιτικό υπερβαίνει το στενό οικονομικό» και προς επίρρωση αυτού στέκονται και στις αντιδράσεις που σημειώνονται στο εσωτερικό της Γερμανίας.
Πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου το ενδεχόμενο, αν οι συζητήσεις δεν ευοδωθούν, να ενεργοποιήσουν τις δύο γραμμές άμυνας. Η πρώτη είναι εκείνη να ζητήσει η κυβέρνηση έκτακτη σύνοδο κορυφής, ώστε να βρεθεί πολιτική λύση στο ελληνικό ζήτημα. Και εκεί βέβαια θα τεθεί και το ερώτημα ποια θα είναι πλέον η κατεύθυνση της Ευρώπης, θα υποκύψει στον ακραίο πολιτικό προτεσταντισμό ή θα οδηγηθεί σε ελαστικοποίηση των δημοσιονομικών συμφώνων. Ερώτημα που, βέβαια, κοιτάζει και στο εσωτερικό της χώρας. Και τούτο γιατί στο Μέγαρο Μαξίμου το ενδεχόμενο προσφυγής σε νέες κάλπες, ή σε δημοψήφισμα κάθε άλλο παρά έχει παραπεμφθεί στις καλένδες.
Συνεργάτες του πρωθυπουργού εκτιμούν ότι αν οι συνομιλίες αποβούν άκαρπες και με δεδομένο ότι δεν «υπάρχει περίπτωση να κάνουμε πίσω από τις εξαγγελίες μας» τότε το ενδεχόμενο νέας προσφυγής στις κάλπες κάθε άλλο παρά απίθανο φαντάζει. Το γεγονός ότι συχνά - πυκνά σε δηλώσεις τους υπουργοί αφήνουν αιχμές προς τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ότι δηλαδή «εκφράζουν τη σκληρή γερμανική γραμμή για να υποστηρίξουν την κυβερνητική τους θητεία» μάλλον τυχαίο δεν είναι. Και όπως λένε κυβερνητικά στελέχη «τότε θα δούμε ποιός πάλεψε για τον ελληνικό λαό και ποιός απλά ήταν εκτελεστής εντολών...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου