“Δεν ήρθα εδώ για να πουλήσω όπλα, όπως λέτε”, τόνιζε με έμφαση ο Φρανσουά Ολάντ. Η αποστροφή αυτή του Γάλλου προέδρου, εν μέσω φημών και πληροφοριών που ήθελαν τη γαλλική πίεση (σ.σ. ξεκίνησε επί Σαρκοζί) για την αγορά από την Ελλάδα των φρεγατών FREMM, ήταν μάλλον απαραίτητη. Έλεγε όμως αλήθεια ο Φρανσουά Ολάντ;
Η αλήθεια είναι… περίπου ναι. Γιατί όντως, ο Ολάντ δεν προτείνει πλέον την πώληση των φρεγατών στην Ελλάδα. Αυτό όμως, δεν σημαίνει πως η Ελλάδα δεν θα πάρει φρεγάτες! Άλλωστε, δεν δίνεται έτσι απλά η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου/πετρελαίου στο Αιγαίο!
Να σας λύσουμε την απορία. Ως “follow up” στη συνάντηση Ολάντ- Σαμαρά, τη χώρα μας θα επισκεφθεί ο Γάλλος υπουργός Άμυνας που θα συναντηθεί με τον Έλληνα ομόλογό του. Σκοπός της συζήτησης, οι… φρεγάτες FREMM. Και εδώ έχουμε την αλήθεια που είπε ο Ολάντ, σχετικά με επενδύσεις και όχι με πώληση όπλων.
Η Γαλλική κυβέρνηση, επί της ουσίας ετοίμασε επενδυτική πρόταση. Ποια είναι αυτή; Να αγοράσει η γαλλική (κατασκευάστρια των FREMM) βιομηχανία DCNS ποσοστό από το μετοχικό κεφάλαιο των Ναυπηγείων Ελευσίνας, ή να κατασκευαστούν ναυπηγεία στη χώρα μας, με συμμετοχή “50-50″ Ελλάδας- Γαλλίας. Σε οποιαδήποτε από τις δύο περιπτώσεις, η Γαλλία θα παράσχει ρευστό (μέσω της μετοχικής συμμετοχής) και την τεχνογνωσία, ενώ θα πουλήσει και τα δικαιώματα των φρεγατών στην Ελλάδα. Ουσιαστικά δηλαδή, θα δώσει λεφτά και θα πάρει λεφτά.
Και η Ελλάδα, τι θα κερδίσει; Αν ολοκληρωθεί η συμφωνία, η Ελλάδα θα έχει πολλαπλά οφέλη: Θα λειτουργεί ναυπηγεία και θα δώσει μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας σε έναν κλάδο που μαστίζεται από την ανεργία (όχι ότι υπάρχει κλάδος που δε μαστίζεται). Από την άλλη, με μικρό αναλογικά κόστος, θα κατασκευάζει η ίδια υπερσύγχρονες φρεγάτες για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού και, γιατί όχι στο μέλλον και για τρίτους πελάτες. Θα έχει δε την τεχνογνωσία στην κατασκευή υπερσύγχρονων πολεμικών πλοίων και, επιτέλους, θα δουλεύει μια δικιά της βιομηχανία (έστω και αν οι Γάλλοι θα μετέχουν σε αυτή, καθώς έχουν το “κλειδί” της τεχνογνωσίας που παρέχουν).
Τα πετρέλαια
Πάντως οι διαχρονικά θερμές σχέσεις της Γαλλίας με την Ελλάδα και το γεγονός ότι -με εξαίρεση τη “μαύρη” περίοδο Σαρκοζί- οι δύο χώρες συμπορεύονται χωρίς “πισωγυρίσματα” άνοιξε και την πόρτα για την συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει πως, με την Τουρκία να “ακονίζει μαχαίρια” και τις -ενοχλημένες από την ελληνική στάση- ΗΠΑ να τυρβάζουν περί άλλων, η ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο, παρότι είναι κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας, θα μπορούσε να φέρει μια κρίση στην περιοχή.
Γι’ αυτό και στο “παιχνίδι” μπαίνει η Γαλλία, η οποία πλέον αποκτά συμφέροντα στην περιοχή και εξελίσσεται σε αντίπαλο δέος για την Τουρκία. Έτσι λοιπόν, δεν ήταν τυχαίες οι δηλώσεις του Ολάντ: “Αν μπορέσει η Γαλλία να συνεκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα φυσικού αερίου με την Ελλάδα θα το κάνει”. Και “Η ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου είναι μια ευκαιρία για την Ελλάδα. Πιστεύω ότι θα επικρατήσει το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας”.
Έτσι και ο Α. Σαμαράς πήρε… θάρρος και είπε ότι “η ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ θα γίνει με τις σωστές κινήσεις που απαιτούνται. Θέλουμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα φιλικά και ειρηνικά”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου