ΑΡΘΡΟ

Ηλί, Ηλί….

Κι όσο θυμάμαι τι έγραφα πριν δυό χρόνια, τέτοιες μέρες, αυτοσιχτιρίζομαι!.. Θεωρώ τον εαυτό μου … αχάριστο και… πλεονέκτη!.. Ήταν τότε που, παραμονές του Πάσχα, έπαιρνα το Δώρο μου… προγραμμάτιζα την έξοδό μου από το «Κλεινόν Άστυ» προς την ύπαιθρο… έκανα σχέδια για ψησταριές με οβελία και κοκορέτσια… Και που η ανθρώπινη αδυναμία της πλεονεξίας μου δεν με άφηνε ανεπηρέαστον!.. Αντί να λέω «Δόξα το Θεό», μετρούσα την ευχαρίστηση των Αγίων ημερών, με το βάρος του… αμνού!..

«Αμνός ή…. Γαλή;», έγραφα τότε στο άρθρο μου! Που να φανταστώ τα χειρότερα!... Που να φανταστώ την σημερινή κατάσταση!... Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως περίμενε, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ότι ακόμα και το μέγεθος της «γαλής» θα ήταν μια… ικανοποίηση;..

Η οικονομική, εθνική λένε, θέση μας δεν επιτρέπει φέτος να κάνουμε «Πασχαλινά όνειρα»!.. Τα έχει μετατρέψει σε «Μεγαλοβδομαδιάτικα»!.. Για όλους;… Δεν νομίζω!... Για τους περισσότερους, όμως, οπωσδήποτε!...

Βέβαια, στο μυαλό μου έχει «σφηνωθεί» και μια έμμονη ερώτηση! Βρε, μπας και όλα αυτά είναι μια προειδοποίηση της Θείας Δίκης, ή των «Άγιων» αυτών ανθρώπων που μας κυβερνούν, για να επανέλθουμε στην αντίληψη των προηγηθέντων της Ανάστασης, Αγίων Παθών;.. Δεν τα γνωρίζω!...

Πάντως η ανεργία, η μείωση μισθών, η φτώχια και τόσα άλλα δεινά που σήμερα μας μαστίζουν, αντανακλώνται στο πρόσωπο και την καθημερινότητα του κάθε Έλληνα!..

Μια παρατεταμένη περίοδος «Παθών», αφαίρεσε την αισιοδοξία και το χαμόγελο απ’ τα χείλη του!.. Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, «γκριζάρισαν» τη ζωή του και το μόνο που του απέμεινε είναι το ελπιδοφόρο άκουσμα του «Ω Γλυκύ μου Έαρ..» μέσα σε συγκινησιακή ατμόσφαιρα που παραμερίζει την σκέψη του Οβελία!

Ο Έλληνας, έχει μάθει να γιορτάζει το Πάσχα στο μεγαλείο του.  Ανεξάρτητα τις δυσκολίες που είχε κατά καιρούς ως Έθνος. Το φετινό, όμως, δεν έχει καμιά σχέση με τα προηγούμενα!.. Ο ερχομός του Δ.Ν.Τ., κατόπιν προσκλήσεως, παρακλήσεως ή με «εισβολή κατακτητή», δεν έχει σημασία, έχει ενοχλήσει»! Και μόνο η παρουσία του και τα εις αυτό αποδιδόμενα «οικονομικά μέτρα», έχει «αποκαρδιώσει» τους πολίτες έναντι των πολιτικών μας. Μπορεί και εμείς οι εργαζόμενοι να έχουμε το μερίδιό μας στην δημιουργηθείσα κατάσταση, την μεγάλη όμως ευθύνη την έχουν οι Πολιτικοί. Και δεν εννοώ μόνο τα όσα ακούγονται «για μίζες κλπ» που ποτέ δεν τιμωρούνται, ούτε τα ψεύδη που μου λέγανε πως «χρήματα υπάρχουν»,  αλλά επειδή τους θεωρώ υπεύθυνους ως «διαχειριστές» του δημοσίου χρήματος κι επειδή «έφεραν τους σωτήρες» μας, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να με ρωτήσουν!..

            Τώρα είναι αργά, για να τους πιστέψω. Ακόμα και αλήθειες αν μου πούνε!... Το γυαλί… ράγισε!.. Επειδή την «ανικανότητά τους»(;), την πληρώνω μόνο εγώ!... Τον Σταυρό του μαρτυρίου της «οικονομίας» τον σηκώνω, επίσης, μόνο εγώ!.. Και, επί πλέον οι «σωτήρες», μου δίνουν «αντί ύδατος, όξος», όπως ο Ρωμαίος στον Χριστό, που  θα ακούσουμε στην εκκλησία την Μ. Πέμπτη,: «και ευθέως τις των εκεί εστηκότων λαβών τον σπόγγον και γεμίσας αυτόν όξος, περιθέσας εις κάλαμον επότιζεν αυτόν…»!...

            Κατόπιν αυτών, ως Έλληνας εργαζόμενος και Χριστιανός Ορθόδοξος, τι μπορώ να περιμένω;…  Να γονυπετήσω ενώπιον του Εσταυρωμένου και μετανιωμένος για τις «αμαρτίες» μου και τις «όποιες πολιτικές μου επιλογές» να επαναλάβω μαζί Του: «Ει δυνατόν εστίν παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο»! Πριν είναι αργά!...

            Πριν το ΔΝΤ και γενικά η σημερινή πολιτική και οικονομική κατάσταση με αναγκάσει να αναφωνήσω :                    

«Ηλί, ηλί λαμά σαβαχθανί» όπερ μεθερμηνευόμενο σημαίνει «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες»!

ΚΑΛΟ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΟ και μακάρι ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Μιχ. Ζυγορονίκος
Εκδότης Εφημερίδων
"νέο Άστρο" - "Γορτυνιακός λόγος"