Η Ελλάδα υπέρ των.... τοκογλύφων;

Ακούγεται απίστευτο, πλην όμως είναι απολύτως αληθινό. Ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνησή του διάλεξαν πλευρά για λογαριασμό μας και πήγαν με τους τοκογλύφους. Πως έγινε αυτό; Πολύ απλά, με τη μέθοδο της εθελοδουλείας. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να λάβει μέρος σε ψήφισμα που κατέθεσε η Αργεντινή στον ΟΗΕ, προκειμένου να αυξηθεί η θεσμική θωράκιση των εθνικών κρατών απέναντι στις ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων.

Η Ελλάδα απείχε από ψηφοφορία - σταθμό στα Ηνωμένα Έθνη, όσον αφορά στην αναδιάρθρωση χρέους. Η ψηφοφορία, η οποία διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα και πέρασε στα... ψιλά των εφημερίδων, ζητούσε επί της ουσίας νέο νομικό πλαίσιο, που θα προστατεύει τα κράτη από τις επιθέσεις κερδοσκόπων, όπως συνέβη στην περίπτωση της Αργεντινής.


Το ψήφισμα προτάθηκε από αναπτυσσόμενες χώρες και πέρασε με 124 υπέρ και 11 κατά με 41 αποχές.


Κατά, ψήφισαν τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη, κρίνοντας πως το νομικό πλαίσιο αυτό θα δημιουργήσει αβεβαιότητα στις διεθνείς αγορές. Η Ελλάδα - όπως και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ - απείχε από την ψηφοφορία.


Ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής, Héctor Timerman, χαιρέτισε το ψήφισμα, λέγοντας πως «θα δημιουργήσει ένα νέο σύστημα που θα σέβεται την πλειοψηφία των πιστωτών και θα επιτρέπει στις χώρες να εξέρχονται των κρίσεων με βιώσιμο τρόπο».


Σημειώνεται πως τα ψηφίσματα του ΟΗΕ δεν είναι νομικά δεσμευτικά, ωστόσο έχουν το δικό τους πολιτικό «βάρος» στις διεθνείς εξελίξεις.


Η ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να το σκεφτεί, τάχθηκε με τους ισχυρούς προκειμένου να είναι αρεστή στους δανειστές. Δεν τόλμησαν ούτε καν να λάβουν μέρος στην ψηφοφορία προκειμένου να δείξουμε στους εταίρους ότι είμαστε στο πλευρό τους. Η χώρα μας παραμένει υποτακτικά δεμένη στο άρμα της Γερμανίας, παρά το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν έχουν δείξει προς την χώρα μας κανένα δείγμα επιείκειας και κανένα δείγμα κοινοτικής αλληλεγγύης.


Η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έγινε κουρελόχαρτο από τους ισχυρούς, ενώ εμείς συνεχίζουμε υποτακτικά να τηρούμε τους όρους της για να μη δυσαρεστήσουμε το διευθυντήριο των Βρυξελλών. Ακόμα κι αν ο λαός μας πληρώνει με «αίμα» αυτές τις επιλογές…