Ξυπόλυτοι στα (ίδια) αγκάθια

Γράφει (με φανερή έκπληξη, μάλλον και απελπισία) ο Πολ Κρούγκμαν: «υπερεκτίμησα τις ικανότητες της ελληνικής κυβέρνησης. Είναι σοκαριστικό ότι δεν είχαν plan B»!
Κυρίες και κύριοι, καλημέρα σας! Ο γέγονε, γέγονε. Και η κριτική για το σφάλμα της δαιμονοποίησης του plan Β έχει γίνει. Η ταπεινή αυτή στήλη (και πολλοί άλλοι, πολύ καλύτεροι) έγραφε ήδη πριν από τις εκλογές ότι η ελαύνουσα φιλολαϊκή κυβέρνηση, χωρίς την απειλή της ρήξης στο οπλοστάσιό της, δεν θα πετύχει υποφερτή (πόσω μάλλον ελπιδοφόρα) συμφωνία. Γράφαμε επίσης τότε ότι δεν υπάρχει σοβαρό κόμμα (δεξιό ή αριστερό), ότι δεν υπάρχει σοβαρή χώρα που να μη διαθέτει plan B.
Οι άλλοι διέθεταν. Και απεδείχθη. Μόνο εμείς, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. καθώς και ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, είχαμε θέσει εκτός νόμου ακόμα και τη συζήτηση για plan B. Υπό το κράτος
μιας αυτοεκπληρούμενης προπαγάνδας και υπήκοοι μιας αυτοτροφοδοτούμενης ιδεολογικής τρομοκρατίας, πήγαμε στις διαπραγματεύσεις ως πρόβατα επί σφαγήν. Και μας έσφαξαν.
Είναι συνεπώς άκρως αναγκαίο και άκρως επείγον να ενηλικιωθούν τα κόμματα, τουλάχιστον εκείνα που δεν εθελοτυφλούν για την εθελοδουλεία τους, και να αρχίσουν αμέσως να επεξεργάζονται plan B. Εν προκειμένω ο ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως η κυβέρνηση.
Μπορεί ορισμένοι να μην έχουν μάθει ακόμα απ’ όσα έπαθαν (και κυρίως απ’ τα δεινά που οι παιδαριώδεις βεβαιότητές τους επέφεραν σε πλείστους όσους), αλλά είναι απολύτως επείγον να αφυπνιστούν (αν κοιμούνται και δεν είναι τέτοιο το φυσικό τους). Είναι πλέον απολύτως απαράδεκτο να βαυκαλίζεται η κυβέρνηση (και η όποια επόμενη κυβέρνηση) ότι η χώρα μπορεί να συνεχίσει χωρίς plan B. Είναι απολύτως ανόητη πλέον κάθε δαιμονοποίηση όλων εκείνων των ενεργειών που θα αποδεικνύονταν κατά πολύ υπέρτερες απ’ τους απλούς (επικοινωνιακούς μάλιστα, άμα τε και συχνά κακόβουλους) εξορκισμούς του κακού.
Δεν είναι γνωστό πόσο θα αντέξει αυτή η κυβέρνηση, ή αν θα πορευθεί με αυτήν τη μορφή ή άλλες. Εκείνο που είναι βέβαιον όμως είναι ότι οι μεταβλητές πληθαίνουν και ότι πολλά απ’ τα στρατηγικά σχέδια των ισχυρότερων αλλάζουν ή εξελίσσονται.
Η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρώ εκούσα ή άκουσα. Ανά πάσα στιγμή. Θα είναι έγκλημα κατά του λαού της να μη διαθέτει plan B.
Η ρητορική της κυβέρνησης φαίνεται να κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση. Μιλά τη γλώσσα του καλού παιδιού. Ακολουθεί την πολιτική του κατευνασμού. Παραδέχεται με αποενοχοποιημένη (σχεδόν ξετσίπωτη) ελαφρότητα ότι «τα μέτρα είναι σκληρά». Παραδέχεται επίσης με αποενοχοποιημένη ξετσιπωσιά ότι «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς»! (κάνοντας την αδυναμία της στις διαπραγματεύσεις καταναγκασμό για το έθνος). Εξαγγέλλει ότι θα πάρει εναντίον του λαού όλα εκείνα τα μέτρα (επί τα χείρω) που πήραν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Και επιπλέον μιλά πια τη γλώσσα της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του Ποταμιού (όχι μόνον επειδή βασίζεται στην ψήφο τους αλλά και) για να αντιμετωπίσει την κριτική εναντίον της.
Κι έτσι ακούγονται απίθανα πράγματα, όπως αυτό που είπε ο κ. Τσίπρας: «αυτοί δεν είναι πιο αριστεροί από μένα». Εγραφα και χθες ότι δεν είναι θέμα «αριστερόμετρου», αλλά πολιτικής. Στόχων, στρατηγικής και αποτελέσματος.
Δεν είναι θέμα αριστερόμετρου η επιστροφή της Τρόικας στα Υπουργεία. Δεν είναι θέμα αριστερόμετρου η αποδοχή από έναν λαοπρόβλητο Πρωθυπουργό του ρόλου ενός Υπατου Αρμοστή. Των Αλλων. Που θα εφαρμόσει το πιο σιδηρόφρακτο Μνημόνιο. Δεν μπορεί να βγαίνουν στα ΜΜΕ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να λένε τάχα στενοχωρημένα κι εν τέλει με έναν κούφιο ενθουσιασμό: «κρατήσαμε την πατρίδα όρθια». Πώς όρθια; ανάποδα στο κρεβάτι του Προκρούστη; Τι αλαζονεία (πλην όμως δουλική) είναι αυτή; Τι αμετροέπεια;! Ερκος οδόντων! Οταν θα εκπλειστηριάζεται το σπίτι του φτωχού, τι θα του λέτε; ότι κρατήσατε την πατρίδα όρθια;
Και το χειρότερο απ’ όλα; Οσοι εκ των προτέρων έλεγαν αυτά που οι υπόλοιποι εκ των υστέρων διαπίστωσαν, κατηγορούνται σήμερα για αποστασία. Η νέα καραμέλα. Πού την πιπιλάνε οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι της Διαπλοκής. Αλλά να την πιπιλάνε και ορισμένοι αριστεροί;! για τους συντρόφους τους;! Από τι αποστάτησαν αυτοί οι σύντροφοι; απ’ την αύξηση του ΦΠΑ ή απ’ τη μονιμοποίηση του ΕΝΦΙΑ; Από τι αποστάτησαν; απ’ το ξεπούλημα διά των ιδιωτικοποιήσεων, ή από τη δημιουργία Ταμείου του Αξονος (της Αξιοποίησης δηλαδή
της Εθνικής Περιουσίας ), ώστε να αποτελειώσει η Γερμανία τη διαρπαγή που άφησε μισοτελειωμένη στην Κατοχή;
Αν έχουμε μια εικονική κυβέρνηση (της Αριστεράς ή των εξωγήινων) που πράττει κατά τις εντολές των Επικυριάρχων και μιλά πλέον τη γλώσσα των Σαμαροβενιζέλων, έχει καλώς - δηλαδή πολύ κακώς. Αν όμως η κυβέρνηση αυτή έχει ακόμα κάποια σχέση με τις εξαγγελίες της και τις ελπίδες του λαού, πρέπει να αρχίσει αμέσως να εκπονεί Plan B.
Η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρωζώνης ανά πάσα στιγμή. Δεν βγαίνουν οι αριθμοί. Το επόμενο Μνημόνιο απλώς τη δήωση και τη λεηλασία θα επιτείνει. Ενώ στην Ευρώπη οι εξελίξεις χαρακτηρίζονται από ασυνήθιστη ασάφεια κι απροσδιοριστία. Οι παίκτες αλλάζουν τακτικές στις σκακιέρες και ουδέν περίεργο κι αδόκητο μπορεί να αποκλεισθεί. Αν συνεχισθούν οι σαχλαμάρες με τα «αριστερόμετρα» και τις «αποστασίες», αντί να εκπονηθεί επειγόντως plan B, τότε
το πρόβλημα δεν θα είναι «σοκαριστικό» καθώς έγραψε ο κ. Κρούγκμαν, αλλά θανάσιμο.
Ξέρω ότι πολλά απ’ αυτά που γράφω τελευταίως στεναχωρούν συντρόφους και πολίτες. Ούτε εγώ τα γράφω χαρούμενος. Ισως μάλιστα, για πρώτη φορά στη ζωή μου να γράφω απελπισμένος, χωρίς την παραμυθία της ιστορικής αισιοδοξίας να με στηρίζει. Διότι δεν βλέπω σ’ αυτήν την κυβέρνηση -πλην ολίγων- τα πρόσωπα εκείνα που και το ένα θα μπορούσαν να κάνουν και το άλλο να μην αφήνουν. Πλην όμως επιμένω
όπως επιμένει μέσα στα φυλλοκάρδια του κάθε Ελληνας και Ελληνίδα. Plan B εδώ και τώρα! Η Ελλάδα δεν πρέπει να ξαναπιαστεί ανοχύρωτη...