Εντός ή.... εκτός ευρώ;‏

Αντε πάλι τα ίδια.

Ενώ πέρασαν πέντε χρόνια από τότε που ξέσπασε η κρίση στην Ελλάδα και ενώ σημειώθηκαν μερικά βήματα προόδου η κουβέντα επιστρέφει και πάλι στην πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ με τη διεξαγωγή ψηφοφορίας στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου. Μια πολύ καλή επιλογή Προέδρου, όπως σημείωσα και προχθές.

Ομως, εδώ εγείρονται δυο θέματα που έχουν ένα κοινό παρονομαστή:

Πρώτον, πόσες φορές θα διεξαχθούν εκλογές υπό το φάντασμα της εξόδου από το ευρώ, το Grexit;

Και δεύτερον, τι ποσοστό του λαού υποστηρίζει ακόμα την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ;

Οσον αφορά το πρώτο ερώτημα: είναι αναμενόμενο ότι κάθε άλλη φορά το δίλημμα αυτό θα έχει όλο και λιγότερη απήχηση. Δεν αποκλείεται δε να λειτουργήσει και αρνητικά, ιδίως όταν φαίνεται ως μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια από δυνάμεις εντός και εκτός της χώρας να πανικοβάλουν τον πληθυσμό.

Οσον αφορά το δεύτερο: θα έρθει η ώρα, όπως βαίνουν τα πράγματα, αν δεν έχει έρθει ακόμα που η πλειοψηφία του λαού -οι άνεργοι, αυτοί που βλέπουν τις περιουσίες τους να εξαφανίζονται, οι συνταξιούχοι και οι νέοι- αναπόφευκτα θα στραφεί ενάντια στο ευρώ.

Για το θέμα αυτό ο Πολ Κρούγκμαν (Paul Krugman) στο χθεσινό μνημειώδες σχόλιό του στη «ΝΥΤ» με τίτλο «Mad as Hellas», (Θυμωμένος όπως η Ελλάδα) γράφει ότι «οι ειδήσεις που έχουν αναστατώσει την Ευρώπη αυτές τις μέρες είναι ότι οι Ελληνες έφτασαν πλέον στα όρια τους».

Αν είναι έτσι, προετοιμαστείτε για περιπέτειες...

Να θυμίσουμε ότι η δημιουργία της Ευρωζώνης έχει τη βάση της σε πολιτικούς, όχι σε οικονομικούς λόγους.

Ομως, ο τρόπος που στήθηκε προεξοφλούσε -για τους ειδικούς- την αποτυχία του.

Η επιβολή ενός κοινού νομίσματος σε τόσο διαφορετικές οικονομίες -είναι φανερό τώρα σε όλους- ήταν αναμενόμενο να μην αποδώσει.

Ηταν σαν να είχαν κοινό νόμισμα η Αμερική, ο Καναδάς και το... Μεξικό!

Ετσι πέντε χρόνια μετά την κρίση στην Ελλάδα -και παρά τα μικρά βήματα προόδου- το χρέος έφτασε στο 175% του ΑΕΠ -ήταν 150% το 2012- και αυτά παρά το γεγονός ότι οι κάτοχοι ομολόγων δέχτηκαν ήδη ένα «κούρεμα» της τάξεως του 50%.

Η ανεργία παραμένει στα ύψη, το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε εύθραυστη κατάσταση και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε κρίση.

Ετσι -για να επανέλθω στο παραπάνω ερώτημα που έθεσα- ακόμα κι αν συνεχίσει η Γερμανία να χρηματοδοτεί τα ελληνικά νοικοκυριά αλλά θεωρηθεί ότι η πειθαρχία που τους επιβάλει είναι άδικη, τότε ίσως να αποχαιρετίσουν την Ευρωζώνη όσο κι αν προσπαθούν να φοβίσουν τον κόσμο.