ΠΟΙΗΣΗ Άσπας Ξύδη
Το χωριό μου
Όταν αστράφτει στο χωριό μου και βροντά,
γίνετ’ ο κάμπος μυθική μια πολιτεία
λιγάν’ τα κυπαρίσσια και φιλάν’
τους λόφους, τα ξωκλήσια, την πλατεία.
Όταν χιονίζει στο χωριό μου τις νυχτιές,
σαν πέφτει φέγγος, μοιάζει πέτρινο παλάτι
βασιλοπούλες στολισμένες οι μηλιές,
και φωτισμένος πύργος το χαγιάτι.
Κι όταν ανθίσουν τον Απρίλη οι μυγδαλιές,
και φρεσκογεννηθούν τα χαμομήλια,
κι αρχίσουνε τ’ αηδόνια τις
λαλιές,
και πέσουν τα κλωνάρια πετραχήλια
και σαν στο περιβόλι σκεπαστεί
με πράσινο βελούδο τα χορτάρι,
στον κόσμο τι μπορεί να μετρηθεί
με του δικού μου του χωριού τη χάρη;
(Προσφορά στους Αναγνώστες της κας
Άρτεμις Ξύδη – Μανδαλίδου)
ΠΗΓΗ: "νέο Άστρο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου