Αιχμηρή επιστολή Περγάμου Ιωάννη προς Ναυπάκτου Ιερόθεο

Γραφείο Ειδήσεων Amen.gr Για παραποίηση των θεολογικών θέσεων του κάνει ο λόγο ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο, με αφορμή όσα γράφει ο Ιεράρχης της Εκκλησίας της Ελλάδος στον τόμο «Πατερική Θεολογία και μεταπατερική αίρεση», (εκδ. Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς). Ο Μητροπολίτης Περγάμου, διακεκριμένος θεολόγος, διερωτάται εάν ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου προέβη σε μια τέτοια ενέργεια εκ παραδρομής ή συνειδητώς και σκοπίμως. Ταυτόχρονα, κατηγορεί εμμέσως πλην σαφώς τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου ότι συστρατεύεται αμέσως ή εμμέσως στην πολεμική που δέχονται ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο ίδιος, ως συμπρόεδρος εκ μέρους των Ορθοδόξων στη Μεικτή Επιτροπή Θεολογικού Διαλόγου μετά των Ρωμαιοκαθολικών. «Ελπίζω να ανελογίσθητε, ως υπεύθυνος ιεράρχης της Εκκλησίας, που μας οδηγεί η κατάστασις αυτή», σημειώνει ο κορυφαίος Ιεράρχης και διακεκριμένος θεολόγος παγκοσμίως. O Μητροπολίτης Περγάμου έδωσε στη δημοσιότητα το πλήρες κείμενο της επιστολής του προς τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου, το οποίο ακολουθεί:   Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Κύριον Ιερόθεον, Εις Ναύπακτον.                                                                                                                         Αθήναι,  17 Σεπτεμβρίου 2012 Σεβασμιώτατε, Με κατάπληξιν διεπίστωσα εις κείμενόν Σας υπό τον τίτλον «Η μεταπατερική θεολογία από εκκλησιαστικής προοπτικής», δημοσιευόμενον εις τον τόμον Πατερική Θεολογία και μεταπατερική αίρεση, εκδ. Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς, Πειραιεύς 2012, κατάφωρον παραποίησιν ιδικού μου κειμένου, προς απόδειξιν του ισχυρισμού Σας ότι εις το κείμενόν μου αυτό εκφράζονται θέσεις «απαράδεκτες από πλευράς Ορθοδόξου θεολογίας» (σ. 199). Και ως προς μεν την ουσίαν των ισχυρισμών Σας, αφού απεφασίσατε να μας διδάξετε Ορθόδοξον θεολογίαν, θα λάβετε την δέουσαν απάντησιν. Εις την επιστολήν αυτήν περιορίζομαι εις την επισήμανσιν και τον στιγματισμόν της μεθόδου, την οποίαν χρησιμοποιείτε προς απόδειξιν των ισχυρισμών Σας. Εις το περί ου ο λόγος κείμενόν μου, το οποίον απεσπάσατε από τα Μαθήματα Χριστιανικής Δογματικής (Σημειώσεις από τας Παραδόσεις μου εις το Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης) με λανθασμένην παραπομπήν εις τίτλον και σελίδας (αλλά αυτό το τελευταίον αποτελεί συγγνωστήν προχειρότητα και, ίσως, τυπογραφικόν λάθος), και εις το οποίον ομιλώ περί της ελευθέρας παρά του Πατρός γεννήσεως του Υιού και εκπορεύσεως του Πνεύματος, προσθέτετε μετά από αποσιωπητικά την φράσιν: «Η έννοια της βουλήσεως έχει ακριβώς την έννοιαν της επιλογής»! Αλλά την τελευταίαν αυτήν φράσιν που την ευρήκατε; Την επήρατε από  την επομένην  σελίδα,  εις την  οποίαν   αναφέρομαι  εις  τας απόψεις των Αρειανών (όχι τας ιδικάς μου) και εις τον τρόπον, με τον οποίον ασκεί την ελευθερίαν όχι ο Θεός, αλλά ο άνθρωπος (ως επιλογήν). Διαθέτω μάλιστα εκεί περισσοτέρας των τριών σελίδων, δια να εξηγήσω ότι εις τον Θεόν η ελευθερία δεν ασκείται ως επιλογή, και τονίζω ότι «κακόδοξη αντίληψη είναι όταν η θέληση του Θεού είναι απόφαση επιλογής» (σ. 114), δεδομένου μάλιστα ότι μία τοιαύτη αντίληψις θα οδηγούσε  εις το συμπέρασμα ότι ο Πατήρ θα μπορούσε και να μην είχε γεννήσει τον Υιόν και εκπορεύσει το Πνεύμα. Αυτήν την κακοδοξίαν, την οποίαν καταδικάζω ρητώς, με εμφανίζετε δια της μεθόδου των αποσιωπητικών ότι την ασπάζομαι! Και αφού, υποτίθεται, ανεγνώσατε τα Μαθήματα Δογματικής, δεν είδατε ότι το να «κολλήσετε» την φράσιν περί βουλήσεως ως επιλογής εις όσα λέγω περί της Αγίας Τριάδος προσκρούει εις την ρητήν εκεί δήλωσίν μου ότι «δεν ασκείται η ελευθερία από τον Θεόν ως εκλογή» (σ. 95); Διερωτώμαι, Σεβασμιώτατε, διατί προέβητε εις αυτήν την κατάφωρον παραποίησιν των θέσεών μου. Το επράξατε εκ παραδρομής; Αλλά δι’ ένα έμπειρον και πολυγραφώτατον συγγραφέα, ως η Σεβασμιότης Σας, τούτο θα έθετεν εν αμφιβόλω την ακρίβειαν και αξιοπιστίαν και των λοιπών δημοσιευμάτων Σας. Το επράξατε συνειδητώς και σκοπίμως; Αλλά τούτο προτιμώ ουδέ καν να το σκέπτωμαι. Σεβασμιώτατε, Γνωρίζετε την πολεμικήν, η οποία ασκείται τελευταίως υπό ωρισμένων κύκλων εναντίον μου και αυτού του Οικουμενικού Πατριάρχου εξ αφορμής του γεγονότος ότι, υπείκων εις συνοδικάς αποφάσεις όλων ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων Εκκλησιών, προεδρεύω από Ορθοδόξου πλευράς του επισήμου θεολογικού Διαλόγου μετά των Ρωμαιοκαθολικών. Η εμπάθεια και αι ύβρεις, που την συνοδεύουν, καθιστούν αδύνατον και άνευ νοήματος οιανδήποτε απάντησιν εις την πολεμικήν αυτήν. Η άμεσος η έμμεσος όμως συστράτευσις ενός επισκόπου της Εκκλησίας εις την πολεμικήν αυτήν, και δη και με μεθόδους παραποιήσεως των θέσεών μου, αποτελεί ιδιαιτέρως σοβαρόν ζήτημα. Ελπίζω να ανελογίσθητε, ως υπεύθυνος ιεράρχης της Εκκλησίας, που μας οδηγεί η κατάστασις αυτή. «Ει γαρ αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε μη υπ’ αλλήλων αναλωθήτε» (Γαλ. 5,15). Επειδή γνωρίζω ότι μελετάτε τον άγιον Μάξιμον, τον Ομολογητήν, αδελφικώς παρακαλώ να προσέξετε το εξής χωρίον από τας «Πεύσεις και αποκρίσεις» του: «Όστις τον αδελφόν αυτού τον ομόπιστον άθεον και ειδωλολάτρην, η αιρετικόν και άπιστον καλεί, ούτος λέγει ‘’μωρόν’’, και της γεένης δικαίως υπεύθυνος γίνεται»  (Πευσ. ιδ  PG 90, 797Α) Μετά της εν Κυρίω αγάπης, † Ο Περγάμου Ιωάννης Υ.Γ. Απηυχόμην πάντοτε την δημοσίαν διένεξιν μεταξύ ιεραρχών, η οποία βλάπτει σοβαρώς την εικόνα της Εκκλησίας, και έκαμα το παν, δια να αποφευχθή, αλλά η Σεβασμιότης Σας ήρξατο, δυστυχώς, χειρών αδίκων. Κατόπιν τούτου είμαι υποχρεωμένος δια λόγους στοιχειώδους αυτοπροστασίας μου να δημοσιοποιήσω ευρύτερον την παρούσαν επιστολήν. † Π. Ι.