Ρ.Α.Σ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
«Για Παλλαϊκή Δράση ενάντια στο κατοχικό μνημόνιο»
«Η Εκπαίδευση την εποχή του Μνημονίου»
Συνάδελφοι, αυτό που βιώνουμε στην Ελλάδα είναι πρωτόγνωρο! Πρώτα απ’ όλα, δεν μιλάμε πια για κρίση. Μιλάμε για καταστροφή ανάλογη με εκείνη που θα επέφερε ένας πόλεμος. Μόνο η κατακόρυφη αύξηση στον αριθμό των αυτοκτονιών και των αστέγων αρκεί για να αποδείξει τον παραπάνω ισχυρισμό. Πόσο μάλλον αν συνυπολογιστεί η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, η αποσύνθεση των δημόσιων υποδομών και το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης πίσω από τις πολιτικές αποφάσεις που μας οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση. Η χώρα, μέσω των “εκπροσώπων” της, εκχωρεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα και παραιτείται από κάθε νομική προστασία και ασυλία έναντι των πιστωτών της. Προς χάριν των δανειστών, όλες οι νέες συμφωνίες δανεισμού γίνονται υπέρ αυτών και παρουσιάζονται ως «σωτηρία»! Με βάση την πρόσφατη «επιτυχία» τους (PSI) όχι μόνο σε πτωχεύουν και σου ορίζουν ότι υποχρεούσαι να τους πληρώνεις εσαεί, με διαρκή μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση φόρων, ξεπούλημα δημόσιου πλούτου και υποδομών… αλλά κανόνισαν έτσι τα πράγματα ώστε να κερδίσουν και τα στοιχήματα αυτών που τζογάρουν στο θάνατο και την εξαθλίωσή σου! Όχι αν θα πεθάνεις…, αλλά πώς και πότε ώστε ο θάνατός σου να είναι για κείνους οικονομικά επωφελής και αφού προηγουμένως σου έχουν πάρει τα πάντα! Ακόμα και αυτόν τον γιατρό και το φάρμακο του βιβλιαρίου σου. Την ίδια ώρα που αυτή που έφεραν στη χώρα και στους πολίτες αυτά τα δεινά λένε ότι τώρα «ΑΡΧΙΖΟΥΝ!».
Στο χώρο της εκπαίδευσης τα θέλουν όλα πίσω και γρήγορα. Εφαρμόζονται συστηματικά οι πλέον αντιδραστικές και αντιλαϊκές πολιτικές: καθυστερήσεις και ελλείψεις βιβλίων, συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολείων, μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, διάλυση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και παράδοσή της στην αγορά και στη μαθητεία, σοβαρά προβλήματα στη μεταφορά των μαθητών, υποχρηματοδότηση σχολείων, κλείσιμο βιβλιοθηκών, αθλητικών και διαπολιτισμικών σχολείων (αύριο και μουσικών;), κατάργηση πρόσθετης διδακτικής στήριξης και ενισχυτικής διδασκαλίας, κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας των εκπαιδευτικών μέσω της αξιολόγησης-χειραγώγησης. Το τι θα συμβεί την επόμενη χρονιά περιέχεται ανάγλυφα στην τρομοκρατικού τύπου απειλή σχολικού συμβούλου Ν. Κυκλάδων προς εκπαιδευτικούς «από την επόμενη σχολική χρονιά θα καταργηθούν οι οργανικές θέσεις και θα τοποθετούνται οι εκπαιδευτικοί στις σχολικές μονάδες σύμφωνα με τις δικές μου υποδείξεις. Γάλλοι ειδικοί (!) θα προβαίνουν σε αξιολόγηση για το εκπαιδευτικό έργο, που θα μπορεί να οδηγήσει και σε απολύσεις».
Η οργή όλων μας ξεχειλίζει αλλά, περιέργως, κάτι κρατάει τα πράγματα πίσω. Εδώ και πολλά χρόνια δυστυχώς καλομάθαμε στην ιδέα κάποιος άλλος να κάνει τη δουλειά και από την άλλη μας έπεισαν ότι μας είναι αναγκαίοι! Περιμένουμε κάποιος να μας υποδείξει το “μετά”! Η ανασφάλεια για το τι θα γίνει αν τους διώξουμε είναι αυτό που μας κρατάει πίσω… Όμως δεν πρόκειται, παρά για ένα ακόμα ψευτοδίλημμα! Γιατί; Επειδή εμείς οι ίδιοι παραχωρήσαμε την εξουσία σε αυτούς τους ανθρώπους και εμείς μπορούμε να την πάρουμε πίσω! Όλοι μαζί μπορούμε να χαράξουμε την κόκκινη γραμμή που δεν θα επιτρέπει στους σφετεριστές να λεηλατούν πλέον τις ζωές μας. Ήρθε η ώρα της κρίσιμης απόφασης και της επιλογής για όλους μας. Σταμάτα, λοιπόν συνάδελφε, να σιγοψιθυρίζεις και να λες ότι λυπάσαι, αλλά αυτό δεν αφορά εσένα, ότι όλα αυτά θα συμβούν σε κάποιον άλλο (σε αυτούς που δεν έχουν μονιμοποιηθεί ακόμη, σε αυτούς που έχουν λιγότερα ή περισσότερα χρόνια υπηρεσίας, σε αυτούς που δεν έχουν οργανική, σε αυτούς που υπηρετούν σε καταργούμενα σχολεία, σε αυτούς που το αρχικό γράμμα του επωνύμου τους είναι διαφορετικό από το δικό σου, σε αυτούς που έχουν διαφορετικό χρώμα ματιών,…), ότι έχεις κάποια λεφτά στη μπάντα ή συμπληρώνεις το μισθό σου και από αλλού, ότι το βαθμολόγιο θα είναι για λίγο (και εν πάση περιπτώσει εσύ έχεις αρκετά χρόνια οπότε δε σε θίγει και τόσο), ότι η εργασιακή εφεδρεία δεν περπάτησε, οπότε το ίδιο θα γίνει και με τις απολύσεις (λάθος, η αποτυχία της πρώτης είναι το πρόσχημα για τις δεύτερες), ότι κινδυνολογούν όσοι μιλάνε για ένα εξακοσάρι μισθό, ότι μπόρα είναι, θα περάσει, ότι οποιαδήποτε προσπάθεια αντίδρασης είναι μάταιη (“δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα“), ότι εσύ έχεις κάποιους γνωστούς γνωστών που στην κακή την ώρα θα σε βοηθήσουν στην “αξιολόγηση” (τον προθάλαμο των αερίων), αλλά αποκλείεται να χρειαστεί, ότι εάν δεν δεις ειδήσεις, τότε απλώς δεν υπάρχουν, ότι εάν δεν μιλήσεις, τότε δεν θα γίνεις στόχος, ότι οι μαθητές μας θα λειτουργούν ως πειθήνια και άβουλα όργανα δεν σε νοιάζει, ότι τα παιδιά μας και όλα τα άλλα παιδιά που θα τα βγάλουν κιμά οι γερμανικές «κρεατομηχανές» σε αφήνουν αδιάφορο; ότι και αν έχεις κάποια καβάντζα για τον κανακάρη σου, τα 300 ευρώ που θα του δίνουν αν βρει ποτέ δουλειά, ξεπληρώνουν το κόστος σπουδών του και μια αξιοπρεπή ζωή; Αντί να τρέχεις στα διάφορα γραφεία για να σώσεις, ότι δεν σώζεται, από την παρτίδα ατομικά, ή να προσμένεις κάποιους μεσσιόφερτους, κοίτα και λίγο δίπλα σου - πιάσου από το χέρι του συντρόφου σου, του γείτονά σου, του συναδέλφου μας - για τις αλυσίδες της κοινωνικής αλληλεγγύης που έχουμε ανάγκη να φτιάξουμε.
Η ζωή μας αλλάζει για πάντα. Είναι στα δικά μας χέρια η δυνατότητα να την κάνουμε καλύτερη.
ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ: ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ!!!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ & ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ
«Η εργατική τάξη, το πιο συνειδητό και το πιο οργανωμένο κομμάτι του εργαζόμενου λαού, πρέπει να βαδίσει πρώτη το δρόμο αυτό στην ολότητά της , απάνω από τα κόμματα και κάθε πολιτική διαίρεση»
Δ. Γλυνός (Αθήνα Δεκέμβρης 1932)
Αγρίνιο 19 Μαρτίου 2012
Από τη ΡΑΣ / Καθηγητών Αιτωλ/νίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου