Αδιάσειστο στοιχείο των πρόσφατων αλβανικών προκλήσεων περί αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στη θαλάσσια περιοχή βόρεια του Ιονίου, αλλά και στις χερσαίες περιοχές των Ιωαννίνων, αποτελεί η προκήρυξη του διαγωνισμού παραχώρησης των 20 θαλάσσιων οικοπέδων για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και Κρήτη.
Η εν λόγω προκήρυξη δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με αριθμό 2014/C400/03 στις 17 Νοεμβρίου 2014 και σε αυτή αποτυπώνονται οι χάρτες με τα υπό παραχώρηση οικόπεδα, προσδιορισμένα ακριβώς με τις γεωγραφικές τους συντεταγμένες κατά τα πρότυπα αντίστοιχων διαγωνισμών στην παγκόσμια πετρελαϊκή αγορά.
Η αναλυτική παρουσίαση των οικοπέδων καλύπτει 7 σελίδες της προκήρυξης, όπου εκτός από τον Χάρτη, καταγράφονται και τα «στοιχειώδη ορθογώνια που συνιστούν τις προς παραχώρηση περιοχές». Εκεί θα παρατηρήσει κανείς ότι σε αρκετά σημεία υπάρχει ένας αστερίσκος. Πρόκειται για εξωτερικά όρια οικοπέδων που γειτονεύουν με τις ΑΟΖ γειτονικών χωρών και συγκεκριμένα της Αλβανίας και της Ιταλίας για την περιοχή του Ιονίου και της Λιβύης και την περιοχή της Κρήτης.
Στην προκήρυξη υπάρχει σημείωση για τους αστερίσκους που αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τα εξωτερικά όρια του κάθε μπλοκ που είναι χαρακτηρισμένα με αστερίσκο οριοθετούνται σύμφωνα με τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες οριοθέτησης και σε περίπτωση απουσίας τέτοιων συμφωνιών, με τη μέση γραμμή, όπως περιγράφεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1 του νόμου 2289/1995, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 156 παράγραφος 2 του νόμου 2289/1995 (ΦΕΚ Α179/22.08.2011)».
Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει ότι «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετρείται το εύρος της αιγιαλίτιδος ζώνης».
Η προκήρυξη για την παραχώρηση οικοπέδων σε Ιόνιο και Κρήτη στηρίχτηκε στους νόμους 2289/1995 και 2289/1995 που σέβονται απολύτως τις διεθνείς συνθήκες για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η Αλβανία από τον Νοέμβριο που δημοσιεύτηκε η προκήρυξη στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν αντέδρασε, ενώ είχε προηγηθεί η δημοσίευσή της στο ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου 2014. Πολύ περισσότερο οι αμφισβητήσεις που έχει εκφράσει για τα χερσαία οικόπεδα των Ιωαννίνων, οι χάρτες των οποίων δημοσιοποιήθηκαν από το αρμόδιο υπουργείο και τον τότε υπουργό Γιάννη Μανιάτη, το 2011.
Παράγοντες από τον χώρο της ενέργειας συνδέουν τις όψιμες αιτιάσεις του πρωθυπουργού και «οραματιστή της Μεγάλης Αλβανίας» Εντι Ράμα με την προσπάθεια υπονόμευσης του ελληνικού διαγωνισμού για τους υδρογονάνθρακες που λήγει στις 14 Ιουλίου, δεδομένου ότι οι περιοχές που εμφανίζουν ως αμφιλεγόμενες είναι οι πιο ελπιδοφόρες σε κοιτάσματα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Εντι Ράμα είναι αυτός που από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε οργανώσει προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας για την ακύρωση της συμφωνίας που υπέγραψαν Ελλάδα – Αλβανία το 2009 για τις θαλάσσιες ζώνες. «Ουδέποτε τέθηκε οποιασδήποτε φύσης θέμα όταν προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός των θαλάσσιων οικοπέδων για έρευνες υδρογονανθράκων και δημοσιεύθηκε ο αντίστοιχος χάρτης στην Εφημερίδα της Ε.Ε. Αυτό αποτελεί απόδειξη της σοβαρότητας και τεκμηρίωσης του διαγωνισμού στο διεθνές δίκαιο, αλλά και της προώθησης των εθνικών δικαίων και συμφερόντων» τονίζει στην «Κ» ο πρώην υπουργός Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης και συμπληρώνει: «Οποιαδήποτε υποχώρηση από το αυτονόητο δικαίωμα της Ελλάδας να προωθεί τα εθνικά κυριαρχικά της δικαιώματα, είναι αδιανόητη και εθνικά επιζήμια».
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου