Ναυπακτιακός Αστέρας: Η ιστορία μου (Μέρος Α΄)

ΑΣΤΕΡΑΣ  ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ



ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΚΟΣ

Προς τιμή του ευεργέτη της Ναυπάκτου Δημητρίου Παπαχαραλάμπους ονομάστηκε Παπαχαραλάμπειος Αθλητικός Σύλλογος Ναυπακτιακός Αστέρας.

 

Πριν την ίδρυση του Ναυπακτιακού Αστέρα στην Ναύπακτο υπήρχε ο Αστέρας με έτος ίδρυσης το 1958 και ο Ναυπακτιακός που αποτελούσαν τις πιο σημαντικές ομάδες και οι μόνες επίσημες ομάδες της κωμόπολης την εποχή εκείνη.

 

 

 

Επίσης υπήρχαν η Προοδευτική, η Δάφνη και ο Αρης που δεν κατάφεραν να επισημοποιηθούν αφού αδυνατούσαν και εύλογα βρέθηκαν έξω από το επίκεντρο.

 

Ύστερα από αδυναμία του Ναυπακτιακού επικράτησε η λογική της συγχώνευσης με την αγάπη και την κοινή υποστήριξη.

Στο πρώτο κιόλας πρωτάθλημα το 1967 διεκδίκησε με πείσμα την άνοδο φέρνοντας εκπληκτικά αποτελέσματα. Παίκτες της εποχής εκείνης οι Περικλής Καραγιώργος, Δούνης, Δρακούλης, Λουκόπουλος Βασίλης (Λάκης) κ.α.

 

 

Στον κρισιμότερο αγώνα που διεξήχθη στο Αίγιο με αντίπαλο τον Πατρέα η κινητοποίηση των φιλάθλων ήταν εκπληκτική. Οι αρχές (η μετακίνηση γινόταν και με φερυ μποτ) απαγόρευσαν για λόγους ασφαλείας την ολική μεταφορά των οπαδών κρίνοντας επικίνδυνη την κατάσταση. Τελικώς αυτοί που παρευρέθησαν κατέκλυσαν το εθνικό στάδιο και παρακολούθησαν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι όπου δυστυχώς ο Ναυπακτιακός Αστέρας ηττήθηκε με 2-1 και έχασε το πρωτάθλημα και την διεκδίκηση της ανόδου στην Β’ Εθνική μέσω της διαδικασίας των μπαράζ.

 

 

Μέχρι το 1981 αγωνιζόταν στα τοπικά πρωταθλήματα ΕΠΣ Πατρών. Το 1981 αγωνίστηκε για τρία χρόνια στην Εθνική ερασιτεχνική σημερινή Γ’ Εθνική κατηγορία μετά υποβιβάστηκε πάλι στο τοπικό πρωτάθλημα. Μετέπειτα η δραστηριοποίηση και η επένδυση σε ταλέντα από τις γύρω περιοχές με πρωτεργάτη τον Κύπριο προπονητή Ανδρέα Χριστοδούλου και με την βοήθεια των παραγόντων της εποχής κατάφερε να έχει εξαίρετες παρουσίες με σχεδόν μηδαμινά έξοδα ώσπου να κάνει το μεγάλο άλμα.



Γιάννης Καρβούνης



Το 1991 κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο στο τοπικό πρωτάθλημα με προπονητή τον Γ.Καρβούνη και αγωνίστηκε στη Δ’ Εθνική κατηγορία. Εκεί άρχισε να ξεδιπλώνεται το μεγάλο ταλέντο από τα τσικό (παιδικά τμήματα) της προηγούμενης δεκαετίας Πανουριάς, Νικολλέτος, Κυριαζής, Καρβούνης Μ., Κυρίτσης Γρ. και άλλοι όπως και σε συνδυασμό με τον ερχομό αξιόλογων ποδοσφαιριστών από μεγαλύτερες κατηγορίες όπως ο Ρούμπας που επέστρεψε στην γενέτειρα του και την ομάδα που τον ανέδειξε και οι Παυλίδης, Πλοιαρίδης, Σερασίδης, Ρούσσος, Καψαλιάρης και άλλοι.

 

Την πρώτη κιόλας χρονιά 1992 (ο Ναυπακτιακός Αστέρας έγινε ΠΑΕ) με πρόεδρο τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή Κ.Κονίδα και προπονητή τον Δ.Σκούνα κατάφερε να κατακτήσει την 2η θέση χάνοντας τον τίτλο στο νήμα από τον Φωκικό σκορπώντας απογοήτευση στους φιλάθλους του αλλά παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο για την εποχή εκείνη.

 

Η μεγαλύτερη έξοδος φιλάθλων (ύστερα από αυτή του 1967) στην Άμφισσα ήταν εντυπωσιακή. Μέσα σε αντίξοες συνθήκες με παλικαρίσια εμφάνιση αποσπά ισοπαλία 0-0 από τον συν διεκδικητή Φωκικό και τον κρατά σε πλεονέκτημα στην ισοβαθμία καθώς στην έδρα του επικράτησε με 2-1 αλλά η αδυναμία στα εκτός έδρας με απώλειες σε Σαγέικα, Λεχαινά, Γαστούνη τον οδηγεί στην τελευταία αγωνιστική να διεκδικεί τον τίτλο με ομάδα που επίσης χρειάζεται τους βαθμούς για την παραμονή στην κατηγορία τον Αγγερικό Ζακύνθου. Ο ορισμός του αγώνα έγινε μέσα στο καλοκαίρι αφού εκκρεμούσε άλλο παιχνίδι του Αγγερικού λόγω αναβολής .

 

Η εντυπωσιακή έξοδος των φιλάθλων σημαδεύτηκε από τρομερά επεισόδια και οδυνηρή ισοπαλία 0-0 όπου ήταν και καταδικαστική, αφού ο Φωκικός κέρδισε στο τελευταίο παιχνίδι και στέφθηκε πρωταθλητής. Έτσι λογικό ήταν να ανασυγκροτηθεί για την επόμενη χρονιά 1993 χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει και πάλι να κερδίσει τον τίτλο κάνοντας όμως μια αξιοζήλευτη προσπάθεια.

 

Το 1994 και το 1995 ήταν δύο μέτριες παρουσίες με συνδυασμό την αποχώρηση κάποιων σημαντικών παικτών και φτιάχνοντας τον κορμό με ντόπιους γηγενής ποδοσφαιριστές οι: Κυριαζής, Πανουριάς, Κωσταράς , Νικολέτος, Καρβούνης,Μίχος,Σταύρου, Αφοι Παπακώστα, Γιαννόπουλος, Λουκόπουλος Κωστής (γιος του Λάκη Λουκόπουλου), Καραγιάννης Αντ. και άλλοι.

 

Συνεχίζεται......