ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΡΑΠΕΤΕΣ ............

 



Σε αυτή την πλαγιά της Κκαλιακούδας υπάρχει δρόμος που ενώνιε το χωριό Δολιανά με το Καρπενήσι.

 Ακούω στις ειδήσεις πως καμιά 1000ριά άνδρες και γυναίκες της ΕΛΑΣ και άλλων συναφών δυνάμεων χτενίζουν την ορεινή Ναυπακτία, την Τριχωνίδα αλλά και ένα τμήμα της Ευρυτανίας, προς τον Προυσό, δηλαδή μέσα στον Κρικελοπόταμο για να βρουν τους 5 ή 6 δραπέτες από τις φυλακές Τρικάλων που βαρύνονται με κατηγορίες για ληστείες, δολοφονίες και άλλα αξιόλογα αδικήματα. Όπως θα ακούσατε πάλι, δυο από αυτούς τους σκότωσαν σε μια δύσβατη περιοχή κοντά στο χωριό Κόνισκα της Τριχωνίδας. 

Οι κορυφές του πανατωλικού πάνω από το χωριό Ρωσκά

Ο τόπος που «χτενίζουν» είναι ένα κομμάτι της Ρούμελης, από τα πιο δυσπρόσιτα λόγω των ψηλών βουνών, Παναιτώλιο, Γκιώνα, Βαρδούσια, Οίτη, Καλιακούδα, Χελιδόνα αλλά και των δύσκολων ποταμών που αυλακώνουν άγρια αυτή την πανέμορφη κατά τα άλλα περιοχή την οποία γνωρίζω πολύ καλά καθώς την έχω περπατήσει μέτρο – μέτρο κατά τα προηγούμενα χρόνια στις αναζητήσεις μου για τις Μικρες Πατρίδες. Τούτο βέβαια δεν το αναφέρω να με ζητήσουν να συμμετάσχω στις έρευνες ως γνώστη του τόπου αλλά γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να πω δυο λόγια, αναφορικά με την εγκατάλειψη αυτού του τόπου από τους κατοίκους τους και να σημειώσω πως ελάχιστοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι σε όλα τα χωριά και σχεδόν κανένας που να μπορεί να βοηθήσει στις έρευνες λόγω αδυναμίας. Χώρια που τα παλιά μονοπάτια, τα οποία λένε πως βαδίζουν οι δραπέτες, τα περισσότερα έχουν χαθεί από τις κατολισθήσεις, τα νερά και το δάσος που αμείλικτα τα κατάπιε. Γι’ αυτό και ακούτε ότι χρησιμοποιούν θερμικές κάμερες να τους εντοπίσουν. Είναι αδύνατο σε όλη αυτή την περιοχή, από τη Ναυπακτία μέχρι τον Προυσό να βγει κάποιος και να περπατήσει έξω από τους αμαξιτούς δρόμους, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι κι αυτοί ακαθάριστοι και παρατημένοι. 

Ο δρόμος όπως ανεβαίνει από το χωριό Δολιανά προς τον αυχπένα της Καλιακούδας

Το ερώτημα που αναδύεται είναι πως οι δραπέτες ξέρουν το ανάγλυφο και τα ιδιαίτερα στοιχεία της περιοχής για να κινούνται (όχι μόνο σήμερα) με τόση άνεση και να αναγκάζουν τόσες δυνάμεις της ΕΛΑΣ να ασχολούνται μαζί τους καλοκαιριάτικα; Πιθανό ακολούθησαν το παράδειγμα του διαβόητου Παλαιοκώστα ο οποίος στα ίδια μονοπάτια κινούνταν. Φαίνεται λοιπόν πως είναι μαζί τους και κάποιος ή κάποιοι που τους υποστηρίζουν με τέτοιες χρήσιμες πληροφορίες. Ή πάλι, να διάβασαν από κανένα βιβλίο τις κινήσεις της ΙΙ Μεραρχίας του ΔΣΕ που έδρασε στην περιοχή κατά την περίοδο του Εμφυλίου και προσπαθούν να ξεφύγουν ή να κρυφτούν ακολουθώντας το παράδειγμά των ανταρτών.

Δεν θα επεκταθώ άλλο στο θέμα γιατί με προκαλεί η ιδέα τόσοι άνθρωποι να περπατάνε τον Κρικελοπόταμο ή τις πηγές του Εύηνου και του Μόρνου, εκεί που μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο βούιζε ο τόπος από ζωή και να μην ξέρουν ούτε που βαδίζουν αλλά και αν μη βρίσκουν παρά μόνο ερείπια από τις δεκάδες εγκαταστάσεις σε κάθε σημείο. Όσο για ανθρώπους, τούτο είναι εντελώς απίθανο.

Ο δρόμος των Δολιανών όπως κατεβαίνει από την αυχένα της Καλιακούδας

ΥΓ. Έχω κάποιες χιλιάδες φωτογραφίες από την 10ετή περιπλάνησή μου σε αυτό τον τόπο αλλά οι περισσότερες είναι σε αρνητικά ή διαφάνειες και γι’ αυτό μου είναι πολύ δύσκολο να τις ανεβάσω για να γνωρίστε κι εσείς με την ευκαιρία της καταδίωξης, για ποιόν τόπο μιλάμε. Το χειμώνα τώρα που θα μαζευτώ και θα κάτσω να τις σκανάρω θα μπορέσουμε όλοι μαζί να «περπατήσουμε» αυτή την μοναδική περιοχή της Ρούμελης χωρίς βεβαίως το φόβο των δραπετών και τη συνοδεία αστυνομικών με θερμικές κάμερες!!! 

 

Ilias Provopoulos