Ένας σκληρός Καραμανλικός, υπέρμαχος του «Όχι»

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Ήταν κομβική η παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή υπερ του ΝΑΙ. Το πιο σημαντικό εκτός του ότι με αυτή την ηγετική εμφάνιση έσπασε μια σιωπή έξι ετών είναι ότι η τοποθέτησή του είχε ειλικρίνεια αλλά και απόλυτα ιδεολογικό περιεχόμενο.

Ο Καραμανλής δεν δίστασε με τη στόφα του μεγάλου ηγέτη να πάρει πάνω του ένα δύσκολο ράλι και να επιχειρήσει να επιτύχει ότι δεν πέτυχαν απέναντι στην κοινωνία οι επικίνδυνες πολιτικές μετριότητες που διάλεξαν το ρόλο του κήρυκα του «ναι σε όλα». Βάρυνε σε κάθε περίπτωση η τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού αλλά βαραίνει πολύ περισσότερο το σχέδιο εκτροπής που φαίνεται ανάγλυφα εναντίον του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα από τους Ευρωπαίους που ολοφάνερα πια δεν θέλουν λύση του ελληνικού ζητήματος. Αυτό είναι που θίγει το πολιτικό φιλότιμο κάθε Έλληνα και το στέφει ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της κάλπης προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Δεν είναι μόνο η καλή ή κακή συμφωνία που θα έρθει μετά το δημοψήφισμα. Είναι που θα πρέπει να οριοθετήσουμε τον ζωτικό μας χώρο και να αφήσουμε πολύ λίγο περιθώριο για να θεωρείται η Ελλάδα προτεκτοράτο κάποιων αποτυχημένων ...λογιστών. Ο Καραμανλής λειτούργησε αυθόρμητα ιδεολογικά και ηγετικά. Και θα ήταν ευχής έργον αν ηγείται την επόμενη μέρα. Δεν πρέπει όμως να αφήσουμε να ανατραπεί ο Αλέξης Τσίπρας. Οφείλουμε να δώσουμε στους εταίρους να καταλάβουν ότι εδώ είναι ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος οι επιλογές του οποίου οφείλονται να γίνονται σεβαστές. Ο πρωθυπουργός όπως δείχνουν τα πράγματα ακόμα και τώρα με τις εικόνες των κλειστών τραπεζών και των τεράστιων ουρών μπροστά από τα ATM δείχνει να είναι ο ισχυρός παίκτης του εγχώριου πολιτικού παιχνιδιού. Και πρέπει να παραμείνει τέτοιος.

Με όλα τα λάθη ή τις ενδείξεις απειρίας απέδειξε ότι έδινε και εξακολουθεί να δίνει μάχη για την Ελλάδα. Και βέβαια όταν ο πρώην πρωθυπουργός παρενέβη δημόσια για σώσει την παρτίδα του ΝΑΙ δεν το έκανε για να μετάσχει σε μια εκτροπή που θα ξεκινήσει από την ανατροπή του Αλέξη Τσίπρα και θα έχει ίσως ανεξέλεγκτες επιπτώσεις. Το γράψαμε και πιο πάνω, το έκανε με ιδεολογικό υπόβαθρο. Ανακάτεψε, όμως, τη δικά του ατόφια θέση με τις ταυτισμένες από καιρό θέσεις των πιο βρώμικων από τα συστατικά του μεταπολιτευτικού πολιτικού μείγματος. Όταν καλείσαι να ψηφίσεις ΝΑΙ μαζί με τους κύριος Σημίτη, Βενιζέλο, Παπανδρέου και Σαμαρά τότε όσο σκληρός «καραμανλικός» και αν είσαι επιλέγεις αβίαστα το ΟΧΙ. Και μην γελιέστε το ποσοστό που θα πάρει το ΟΧΙ έστω και αν χάσει το δημοψήφισμα της Κυριακής θα πιστωθεί στον Αλέξη Τσίπρα και θα είναι εμφανώς μεγαλύτερο από την εκλογική επίδοση της 25ης Ιανουαρίου. Άρα ενώ θα έχουμε συμφωνία όλα αυτά τα λασπώδη σταγονίδια του Σημιτοβενιζελισμού θα πρέπει να βρουν βαθύ ...λαγούμι να λουφάξουν....