Επιστολή του κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή

Επιστολή του υπ. βουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α/Ε.Κ.Μ. κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή προς τους Γερμανούς βουλευτές και ευρωβουλευτές

Κινούμενος από έγνοια για τις ελληνο-γερμανικές σχέσεις και τη συνεκτική και ισόρροπη ανάπτυξη στην Ευρώπη, ο υπ. βουλευτής Β’ Αθηνών (ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)  κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής απηύθυνε σχετική επιστολή στους Γερμανούς συναδέλφους του στο γερμανικό Κοινοβούλιο και στην Ευρωβουλή. Στην εν λόγω επιστολή υπενθυμίζει ότι οι μετριοπαθείς δυνάμεις σε Ελλάδα και Γερμανία έχουν την υποχρέωση να εργαστούν για την κατανόηση μεταξύ των δύο λαών, για ένα συλλογικό ευρωπαϊκό «εμείς» που θα ανταποκρίνεται στα ιδανικά της ισότητας, της δικαιοσύνης, των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Αναφερόμενος στη ψυχολογία των Ελλήνων που βάλλονται από τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης, ο κ. Κουρουμπλής διευκρινίζει ότι η σημερινή οργή τους δεν στρέφεται κατά του γερμανικού λαού και δεν συνιστά εγχώριο φαινόμενο. Αύριο οι ίδιες συνθήκες είναι επόμενο να παράξουν τα ίδια αποτελέσματα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αντίθετα, στρέφεται εναντίον του νεοφιλελεύθερου οδοστρωτήρα που έχει εξαπολύσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα με σκοπό να αυξήσει βουλιμικά τα κέρδη του και να κατεδαφίσει κάθε κατεκτημένο με αγώνες κοινωνικό δικαίωμα που μέχρι σήμερα χαρακτήριζε τον κοινωνικό πολιτισμό της Ευρώπης.

Ο κ. Π. Κουρουμπλής που σε ηλικία δέκα ετών έχασε το φως του από εγκαταλειμμένη γερμανική χειροβομβίδα του Β’ παγκοσμίου πολέμου, διαβεβαιώνει τους Γερμανούς συναδέλφους του ότι δεν τρέφει αρνητικά αισθήματα απέναντι στο γερμανικό λαό λέγοντας ότι «το πείσμα του γερμανικού λαού με συγκινεί, καθώς στοιχεία και χαρακτηριστικά του αντιλαμβάνομαι και στο δικό μου πείσμα για τη ζωή». Επιμένει όμως στην υλική, ψυχική και ηθική αποκατάσταση των σχέσεων των δύο λαών. Σχετικά υπογραμμίζει ότι αν η Γερμανία είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της Ελλάδας, όπως η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου, η χώρα μας σήμερα δεν θα αντιμετώπιζε αυτή τη φοβερή κρίση που καταστρέφει ζωές, τα όνειρα των νέων ανθρώπων και ενισχύει το κύμα ευρωσκεπτικισμού, επιτρέποντας σε εθνικιστικά φαντάσματα να αναβιώσουν. Στο σημείο αυτό υπενθυμίζει ότι το μεγαλύτερο χρέος που διαγράφηκε ποτέ ήταν αυτό της Γερμανίας το 1953 με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου.

Ο κ. Κουρουμπλής ζητά αλλαγή της οικονομικής και αγροτικής πολιτικής της Ε.Ε., διότι αυτή που ασκήθηκε μέχρι σήμερα οδήγησε σε αποβιομηχάνιση της χώρας και στην καταστροφή της εγχώριας αγροτικής της παραγωγής. Ακόμη θεωρεί ότι η αναγνώριση των ελληνικών ως εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. θα λύτρωνε τη χώρα από ανάγκη διάθεσης 6% του ΑΕΠ της για εξοπλισμούς, πράγμα που την καθιστά τη δεύτερη χώρα πελάτη της Γερμανίας σε αυτό τον τομέα. Κριτική ασκεί επίσης ο κ. Κουρουμπλής στη συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ, που μετέτρεψε την Ελλάδα σε αποθήκη κατατρεγμένων και απελπισμένων παράνομων μεταναστών, επιτρέποντας τη χρήση της χώρας μας ως αναχώματος προκειμένου να συνεχίζει η Δυτική Ευρώπη, ανέξοδα, να μιλά για άσυλο και ανθρωπιστικές ευαισθησίες.

Τέλος, ο Έλληνας βουλευτής προτείνει τα κέρδη δισεκατομμυρίων που αποκομίζει η Γερμανία από την κρίση χρέους, να επενδυθούν στις καθημαγμένες οικονομίες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Μία τέτοια επιλογή θα έδινε πραγματικό περιεχόμενο στην ιδρυτική αρχή της Ε.Ε. περί αλληλεγγύης των κρατών μελών.