Κανείς όμως δεν μας λέει το αυτονόητο: Ότι όλοι οι παραπάνω έχουν ανησυχήσει πάρα πολύ και τρέμουν με το ενδεχόμενο επικράτησης κάποιου από όσους υπόσχονται να μας απαλλάξουν από το ΔΝΤ που μας καταστρέφει. Γνωρίζουν δηλαδή καλύτερα από εμάς ότι μπορούμε άνετα να απαλλαγούμε από αυτούς και φοβούνται τη μήνη των αφεντικών τους.
Αν και θεωρούν το Λαό μας ηλίθιο και ανίκανο να διαμορφώσει μια νέα Εθνική πολιτική σωτηρίας της Πατρίδας μας, πανικοβάλλονται στη σκέψη ότι ένας από τους λιγοστούς πατριώτες, θα μπορούσε να αντισταθεί στα σχέδια διάλυσης της Ελλάδας, που κάποιοι ισχυροί αποφάσισαν και που αυτοί ως εγκάθετοι υποσχέθηκαν να υλοποιήσουν. Γιατί τα αφεντικά που τους στηρίζουν δεν συγχωρούν τα λάθη.
Τρέμουν στη σκέψη, ότι μπορεί να συμβεί και εδώ ότι έγινε στην Κύπρο, όταν ενώ όλοι οι ιθύνοντες στήριζαν το σχέδιο Ανάν, ο Κυπριακός Λαός με αρχηγό έναν πατριώτη, τον Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, τους χάλασε τα σχέδια.
Για να φοβούνται όμως σημαίνει ότι έχουμε ακόμα δυνατότητες αντίδρασης. Ξέρουν ότι αλλού αποτίναξαν τον ζυγό του ΔΝΤ με επιτυχία, όπως στην Ουκρανία, στην Τουρκία ή την Αργεντινή και ας παίζουν οι σημαντικότεροι των πολιτικών μας το παιχνίδι τους, φοβέρες περί κατάρρευσης της οικονομίας μας.
Θέλουν λοιπόν να υποστηρίξουν πάση θυσία αυτούς που θα υλοποιήσουν τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης, βοηθούμενοι από τα γνωστά τσιράκια της Ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Άλλωστε έχει πλέον διαρρεύσει πόσοι από τους πολιτικούς μας,αλλά και τους Έλληνες διευθυντές εφημερίδων συμμετέχουν στα Κέντρα Εξουσίας της Παγκόσμιας διακυβέρνησης, είτε αυτά είναι η Λέσχη Μπίλντερσμπεργ του Κίσινγκερ, είτε η Τριμερής Επιτροπή του Μπρζεζίνσκι και του Ροκφέλερ. Όλοι αυτοί δεν πρόκειται φυσικά να στηρίξουν τα Ελληνικά συμφέροντα ενάντια στους ισχυρούς που τους έκαναν την τιμή να τους δεχθούν στις Λέσχες τους έστω και ως βουβούς ακροατές.
Κροκοδείλια δάκρυα λοιπόν ο θυμός των ΜΜΕ, που ανεξαιρέτως πλέον υποστηρίζουν τους ισχυρούς, αποβλέποντας σε οικονομικά κυρίως ωφέλη. Αρκεί κανείς να παρακολουθήσει την μεταβολή τους, από την έντονη αντιπολιτευτική κριτική (όσο δεν έπαιρναν κρατική διαφήμιση) στην σταδιακή, αλλά σταθερή υποστήριξη ή αποδοχή των κρατούντων, σε απόλυτη αντιστοιχία με την αύξηση των κρατικών διαφημίσεων που τώρα, προεκλογικά, τους παρέχονται. Ακόμα το ποιους καλούν στα παράθυρα των Καναλιών της TV για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα είναι ενδεικτικό. Έτσι όλοι πλέον κάποιον υποστηρίζουν, και μας φοβερίζουν με ακυβερνησία αν δεν υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ο κόσμος, ειδικότερα στην επαρχία, παραπληροφορείται και κανείς δεν θα πει ποτέ σε όσους δεν έχουν το χρόνο να ψάχνουν σε νυχτερινές εκπομπές και στον ειδικό τύπο την καθαρή αλήθεια για το πού μας πάνε τα κόμματα της εξουσίας και πού αποβλέπουν τα τσιράκια των μεγάλων αφεντικών.
Όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα εξουσίας, βολεμένα με τεράστιες χρηματοδοτήσεις, με παραγραφή αδικημάτων, με προνόμια, με δωρεάν τηλέφωνα, εισιτήρια, αυτοκίνητα, αστυνομικούς ασφαλείας, δεν επιθυμούν αλλαγές. Τα μικρότερα των δύο μεγάλων δεν επιθυμούν ούτε καν να κυβερνήσουν. Περνούν πολύ καλά και χωρίς ευθύνες. Πρέπει λοιπόν να τους χαλάσουμε το παιχνίδι. Τόσο των ξένων, όσο και των δικών μας.
Και όταν ο Λαός αγανακτισμένος βρίζει τους επίορκους πολιτικούς μας, οι οποίοι ορκίστηκαν πίστη στο «Σύνταγμα», το οποίο κατά τους συνταγματολόγους καταπατείται ασύστολα, τολμούν να μιλούν για αντεθνικές συμπεριφορές όταν διαμαρτυρόμαστε στις Εθνικές Εορτές, και δεν καταλαβαίνουν πως ο Λαός δεν δέχεται να τον εκπροσωπούν τέτοιοι πολιτικοί σε παρελάσεις όπου τιμούνται οι ήρωές μας. Δεν είναι δυνατόν να μην το καταλαβαίνουν. Απλώς μας δουλεύουν αδιάντροπα.
Τώρα λοιπόν που ο Έλληνας δεν αντέχει και παρ’ όλη την προπαγάνδα προσανατολίζεται στους ελάχιστους που διατηρούν τον πατριωτισμό τους, δεν σταματούν να μας κουνούν τον δείκτη του χεριού τους απειλώντας τον ανενημέρωτο ψηφοφόρο με εθνική καταστροφή. Ας τους κουνήσουμε και εμείς λοιπόν στις εκλογές το μεσαίο μας δάκτυλο, πράγμα που σύμφωνα με πρόσφατη ετυμηγορία Ελληνικού δικαστηρίου είναι καθ’ όλα επιτρεπτό.Λίνος Κουντουράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου